Δεν θυμάμαι τι μέρα ήταν, τι καιρό έκανε ή τι ώρα κάθισα να γράψω τον πρώτο διαδικτυακό μου Μίλτο. Εννοείται πως δεν θυμάμαι τι είχα φάει, ωστόσο θυμάμαι πολύ καλά τι είχα πιει: Κάπτεν Μόργκαν μαύρο.

Χωρίς πάγο. Τόσα ρεμάλια ήμασταν κι αν δεν έβαζα εγώ πάγο στην κατάψυξη, δεν έβαζε κανένας. Εκείνη τη μέρα μάλλον ήμουν ρεμάλι...

Και τις επόμενες...

Χωρίς πάγο και χωρίς κοκακόλα τον έπινα τον Καπετάνιο, γιατί η κυρα-Θοδώρα που είχε το ψιλικατζίδικο απέναντι, είχε κλείσει. Άρα, μάλλον ήταν αργά το βράδυ ή νωρίς το πρωί. Τις άλλες ώρες η κυρα-Θοδώρα το είχε ανοιχτό το μαγαζί.

Εκτός από τις ώρες που βαριόταν και το είχε κλειστό...

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο του Μίλτου + στο www.gazzetta.gr
 

Κοινωνία LIFE Ελλάδα Ψυχαγωγία Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS