Διαβάζουμε σήμερα πολιτικό Τύπο και μένουμε ξεροί. Βλέπουμε ότι μόνο η Καθημερινή έχει κάνει πρώτο της θέμα τον τρόμο για πυρηνικό όλεθρο στην Ιαπωνία. Οι υπόλοιπες το έχουν δεύτερο, τρίτο ή ακόμα πιο θαμμένο. Είναι δυνατόν; Πού ζούμε; Σε εποχές με κλειστά σύνορα που ο καθένας ενδιαφερόταν μόνο γι’ αυτά που συμβαίνουν στην γειτονιά του;

Όλη η Γη είναι με κομμένη την ανάσα και το βλέμμα στραμμένο στα πυρηνικά εργοστάσια όπου γίνεται πραγματικά τεράστια μάχη για να αποφευχθεί το μοιραίο. Ο ξένος Τύπος ασχολείται σύσσωμος με το μείζον θέμα, όλα τα κανάλια έχουν συνέχεια ζωντανές μεταδόσεις (εκτός από τα ελληνικά που έχουν… πρωϊνάδικα) και τις δραματικές ώρες που βιώνει για μια ακόμα φορά ο πλανήτης.

Και οι ελληνικές εφημερίδες ασχολούνται με τα δικά μας; Τα δικά μας είναι γνωστά εδώ και μήνες. Πάνω, όμως, από τα οικονομικά ζητήματα που μας έχουν περικυκλώσει υπάρχουν κι αυτά που έχουν να κάνουν με θέματα ζωής ή θανάτου. Κι αφορούν όλους μας. Είναι πιο σοβαρά ακόμα κι από την οικονομική κρίση.