Βράδυ Κυριακής στο Ελευθέριος Βενιζέλος και λίγο πριν επιστρέψουμε στην Θεσσαλονίκη μετά το 2-2 με τον Ατρόμητο, βρεθήκαμε για λίγα λεπτά με τον Θόδωρο Ζαγοράκη. Τις τελευταίες ημέρες όλοι ήθελαν να ξέρουν τι σκέφτεται, πάρα πολλοί προσπάθησαν να μάθουν πως θα αντιδράσει μετά τα όσα έγιναν το βράδυ της περασμένης Τετάρτης…

Φυσικά και δεν πρόκειται να μεταφέρω όλα όσα ειπώθηκαν… Δεν θα εκμεταλλευτώ τις ανθρώπινες στιγμές και το ξέσπασμά του για να κάνω την δουλειά μου… Επειδή όμως έχω υποχρέωση απέναντι σε όλο αυτό τον κόσμο που μας διαβάζει, μας εμπιστεύεται και πραγματικά αγωνιά για το παρόν και το μέλλον, οφείλω να μεταφέρω τις σκέψεις και τα δικά μου συμπεράσματά από αυτή την επαφή ειδικά, αλλά και γενικότερα από όλα όσα αντιλαμβάνομαι τις τελευταίες ημέρες.

1) Για να το ξεκαθαρίσω από την αρχή, ελάχιστοι μπορούν να βάλουν το χέρι τους στην φωτιά για το αν ο Ζαγοράκης θα παραμείνει στον ΠΑΟΚ και μετά το καλοκαίρι. Όλοι έχουν το ερωτηματικό μέσα τους… Όσον αφορά την συζήτησή μας την Κυριακή, δεν άφησε να εννοηθεί κάτι για το αν θα φύγει ή αν θα μείνει.

2) Ο άνθρωπος αυτός δεν βγάζει απογοήτευση για όσα συμβαίνουν. Είναι εξοργισμένος. Υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο. Μιλάμε για μεγάλη οργή, που δεν αφορά τόσο την ομάδα που έχασε στο γκολ την πρόκριση στον τελικό. Αυτό που αντιλαμβάνεται και τον τρελαίνει, είναι ότι το «ντου» και η εισβολή στο γήπεδο δεν έγινε ως αντίδραση για την ομάδα, αλλά κυρίως για να γίνει κακό στον Ζαγοράκη και στην διοίκησή του.

3) Θεωρώ πολύ θετικό ότι ο νυν πρόεδρος της ΠΑΕ ξέρει καλά τα μεγάλα του λάθη. Το έχω ξαναγράψει, να το επαναλάβω και τώρα. Ξέρει – για παράδειγμα- ότι πολλά δεινά έχουν ξεκινήσει από την αποτυχημένη επιλογή προπονητή στο ξεκίνημα. Ξέρει καλά ότι για την ομάδα και την πρόοδό της, από εκεί ξεκινούν όλα.

4) Είναι κακό για τον Ζαγοράκη, ότι δεν μπορεί να καταλάβει πως επικοινωνιακά και εκείνος και οι συνεργάτες του και η τεχνική ηγεσία, θα μπορούσαν να έχουν ήδη περιορίσει τα πολλά ερωτηματικά που συσσωρεύτηκαν στον κόσμο όλη αυτή την χρονιά. Ένας κόσμος που αντιδρά τώρα, επειδή δεν έρχεται και το αποτέλεσμα. Δεν το καταλαβαίνει όμως. Και εγώ τρελαίνομαι όταν θεωρεί πως ο κόσμος γνωρίζει τα πάντα που αφορούν την ομάδα και την ΠΑΕ…

Ε, πως τα γνωρίζει όταν ο πρόεδρος μιλάει κάθε έξι μήνες, όταν ο προπονητής μιλάει με… το ζόρι στις απαραίτητες συνεντεύξεις Τύπου, όταν ο τεχνικός διευθυντής δεν μιλάει ποτέ, όταν οι συνεργάτες του δέχονται παράπονα επειδή αποφασίζουν να μιλήσουν μία φορά το δίμηνο…

Δεν μπορεί να καταλάβει ότι είναι άλλο να κρίνεσαι εκ του αποτελέσματος (ειδικά από το αν η μπάλα μπει μέσα στο δίχτυ ή όχι) και άλλο να κρίνεσαι με βάση το σκεπτικό και τις προθέσεις σου για οποιαδήποτε επιλογή ή απόφαση. Εκείνος δεν κρίνει σκόπιμο να εξηγήσει πολλές αποφάσεις, αφήνει τα πάντα στο αποτέλεσμα και μετά έχει και παράπονο… Είναι άδικο γι’ αυτόν και την ΠΑΕ… Δεν το καταλαβαίνει όμως…

Για να το κλείσουμε, ο Ζαγοράκης θα έχει αξία να παραμείνει στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ, κάτω από δύο συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

Η μία τον αφορά: Χρειάζεται να κάνει… επανέναρξη λειτουργίας. Να αλλάξει και να προσθέσει πρόσωπα (το όσο λιγότεροι τόσο καλύτερα δεν ευδοκίμησε) αλλά και στρατηγική. Χρειάζεται αποφασιστικότητα, πλάνο και προγραμματισμός. Πρέπει να βάλει στόχους για το μέλλον και φυσικά να μην επαναλάβει λάθη που έκανε στο παρελθόν.

Οι πολλές αλλαγές που είναι απαραίτητες όπως και η μεγάλη οικονομία, πρέπει να εξηγηθούν με λεπτομέρεια στον κόσμο.

Η δεύτερη αφορά άλλους: Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ μπορεί να λειτουργήσει μόνο αν ΔΕΝ έχει εσωτερικούς εχθρούς. Αν όλοι όσοι έχουν πράγματι τον ΠΑΟΚ πάνω απ’ όλα, δεν δείξουν διάθεση συνεργασίας με την διοίκηση Ζαγοράκη, αν οργανωμένοι και μη δεν προσπαθήσουν να λύσουν προβλήματα μαζί με την διοίκηση (ακόμη και μέσα από κριτική στάση, στα ίσα όμως, με ονοματεπώνυμο και όχι υπόγεια ή εχθρικά) τότε δεν υπάρχει καμία τύχη και σε αυτή την προσπάθεια και στην όποια επόμενη.

* Το θετικό των τελευταίων ημερών είναι ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα στον πρόεδρο έχουν και διάθεση και δύναμη για να παραμείνουν. Οι πιο πολλοί δε, έχουν και όραμα για την συνέχεια… Αυτοί μπορούν να τον παρασύρουν.

* Είτε φύγει είτε μείνει ο Ζαγοράκης, αντρίκειο είναι όσοι τον κατηγορούν για ατιμίες και για άλλα σοβαρά λάθη, να πάνε και να τον βρουν. Υπάρχουν κάποιοι που ομαδικά μπορούν να του τα πουν στα ίσια, υπάρχουν και άλλοι μεμονωμένοι που δεν θα έχουν πρόβλημα να τον συναντήσουν. Έχω παρατηρήσει πολλούς να του τα σέρνουν εξ’ αποστάσεως και όταν τον έχουν πρόσωπο με πρόσωπο να διστάζουν και να μη λένε κάτι σοβαρό.

* Ότι και να γίνει με τον Ζαγοράκη, είναι εγκληματικό για τον ΠΑΟΚ και ταυτόχρονα άδικο για το πρόσωπο, να αφήνονται αισχρά υπονοούμενα για τον Ζήση Βρύζα. Αν το δούμε από την πλευρά του ΠΑΟΚ, μόνο κάποιος που θέλει την διάλυση του συλλόγου μπορεί να απαξιώνει ΚΑΙ αυτό τον άνθρωπο. Άραγε έχει πολλούς σαν τον Βρύζα (μόνο σε αυτόν αναφέρομαι) ο ΠΑΟΚ για να ποντάρει σε καλές ή σε πολύ δύσκολες στιγμές;

• Ανεξάρτητα από το παραπάνω, δεν μπορώ παρά να συγχαρώ τους Ultras γιατί σε μία περίοδο όπου κυριαρχούν οι απόψεις, τα λόγια, η κριτική και το ανάθεμα, κάνουν μια πρόταση. Από προτάσεις και από λύσεις έχει ανάγκη ο ΠΑΟΚ. Και αυτή η πρόταση είναι ΚΑΙ έξυπνη, αλλά και ελπιδοφόρα…

ΠΗΓΗ: www.paok24.com