Έτσι, μπήκαν έξι…

Στον αθλητισμό η θέληση ίσως είναι το σημαντικότερο συστατικό για την επιτυχία, είτε αυτή μεταφράζεται σε νίκη είτε απλά σε καλή προσπάθεια. Στο Κυριακάτικο παιχνίδι ανάμεσα στον πρωταθλητή (πλέον) Ολυμπιακό και την ΑΕΚ είδαμε δύο ομάδες με διαφορετικά επίπεδα θέλησης…

Οι τακτικές οδηγίες των προπονητών προϋποθέτουν ότι οι ποδοσφαιριστές θα έχουν την διάθεση, την συγκέντρωση και το απαιτούμενο πάθος για να εκτελεστούν σωστά. Παρακολουθώντας το παιχνίδι από την εξέδρα αλλά και από το βίντεο, ήταν ξεκάθαρο ότι τα παραπάνω στοιχεία ήταν εμφανέστατα στους παίχτες του Ολυμπιακού, ενώ απουσίαζαν από τους συναδέλφους τους παίχτες της ΑΕΚ.

Πέραν της θέλησης που υπήρχε (ή δεν υπήρχε) στις δυο ομάδες, σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι διαθέσιμες επιλογές των δύο προπονητών από τον «πάγκο». Οι απουσίες των Τοροσίδη και Ρ. Μπράβο δεν επηρέασαν την αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού, κάτι που δε συνέβη με τις απουσίες των Δέλλα και Γεωργέα για την ΑΕΚ.

Ολυμπιακός

Τα πρώτα λεπτά

Οι Πειραιώτες ξεκίνησαν τον αγώνα με έντονη πίεση σε όλους τους χώρους του γηπέδου και ευτύχησαν τα σημειώσουν 2 γκολ μέσα σε 8 λεπτά. Τα δυο αυτά γκολ σημειώθηκαν με χαρακτηριστική άνεση, καθώς τόσο ο Τζεμπούρ όσο και ο Μέλμπεργκ βρέθηκαν πάρα πολύ κοντά στην αντίπαλη εστία και σχεδόν αμαρκάριστοι. Είναι αυτονόητο ότι οι αμυντικοί των κιτρινόμαυρων δεν εμφανίστηκαν στον αγωνιστικό χώρο στα πρώτα λεπτά του αγώνα, κάτι που τελικά στοίχισε πολύ ακριβά στην μετέπειτα εξέλιξη του αγώνα και το τελικό σκορ. Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός συνέχισε λογικά στο ίδιο tempo, πιέζοντας ασφυκτικά στο κέντρο και με την ΑΕΚ να προσπαθεί να κρατήσει τη κατοχή.

Ίδια συνταγή από τον Βαλβέρδε

Αναφορικά με το τακτικό πλάνο του Ολυμπιακού, ο Βαλβέρδε δεν αιφνιδίασε κανέναν, παρατάσσοντας την ομάδα του όπως μας έχει συνηθίσει φέτος:

Ο Μανιάτης, σε ρόλο δεξιού μπακ, ανέβαινε ελάχιστα και ο Χολέμπας αρκετά περισσότερο κυρίως λόγω της ταχύτητας που διαθέτει αλλά και της κίνησης προς τον άξονα από τον Ριέρα – σε αντίθεση με τον Μιραλάς που βγαίνει περισσότερο πάνω στη γραμμή

Ο Τζεμπούρ σε ρόλο επιθετικού με διαρκείς κινήσεις στα πλάγια και
με τον Φουστέρ να αγωνίζεται στο κλασικό πλέον ρόλο του επιτελικού μέσου, προσπαθώντας να κρατήσει μπάλα και να συνδέσει το κέντρο με την επίθεση.

Οι διακριθέντες παίχτες του Ολυμπιακού

Αν και η νίκη των ερυθρολεύκων προήλθε έπειτα από συνολική προσπάθεια, αξίζει να σημειώσουμε ορισμένους παίχτες που ξεχώρισαν στο ντέρμπι της 27ης αγωνιστικής:

Ιμπαγάσα και Μοντέστο αγωνίστηκαν στο χώρο του κέντρου. Ο Ιμπαγάσα εκτός των δύο στημένων φάσεων (του κόρνερ και του φάουλ) που εκτέλεσε και από τις οποίες προήλθαν τα δυο πρώτα γκολ, είχε πάρα πολύ καλή απόδοση, ιδιαίτερα στο αμυντικό κομμάτι.

Ο Τζεμπούρ σημείωσε 2 γκολ, εκ των οποίων το ένα με όμορφο σουτ από δύσκολη θέση, ενώ έβγαλε και την ασίστ στο 3ο γκολ του Φουστέρ. Τακτικά είχε πολύ καλή απόδοση, καθώς κάλυπτε σωστά τις θέσεις όταν ο Μιραλάς ή ο Φουστέρ βρίσκονταν σε θέση επιθετικού.

Ο Ριέρα βοήθησε σε μεγάλο βαθμό στην σωστή λειτουργία της πίεσης και πολλές φορές βρέθηκε σε θέσεις έξω από την περιοχή της ομάδας του, αναλαμβάνοντας να ξεκινήσει αντεπίθεση κάτω από το κέντρο του γηπέδου.
Αβράαμ και Μέλμπεργκ βρέθηκαν σε πολύ καλή μέρα, βγαίνοντας σχεδόν πάντοτε πρώτοι στη μπάλα και κυρίως στον πιο επικίνδυνο επιθετικά παίχτη της ΑΕΚ, Σκόκο.

Το δεύτερο ημίχρονο

Ο Βαλβέρδε με το 3-0 του πρώτου ημιχρόνου, προχώρησε πολύ γρήγορα στην πρώτη αλλαγή του. Έτσι στο 53′ ο Ουρτάδο πήρε τη θέση του Ιμπαγάσα, με τον Ισπανό προπονητή να βάζει «φρέσκα» πόδια στο κέντρο της ομάδας του. Η αλλαγή στέφθηκε (εκ του αποτελέσματος) με επιτυχία, μιας και ο Μοντέστο – που ανέλαβε δημιουργικότερο ρόλο – κυκλοφόρησε σωστά τη μπάλα στις αντεπιθέσεις της ομάδας του. Χαρακτηριστική ήταν δε η ενέργειά του στο πέμπτο γκολ του Ολυμπιακού, όπου ανάμεσα από 3 παίχτες της ΑΕΚ έβγαλε τη κάθετη πάσα στον Μιραλάς.

Σχόλιο: Αν και σε πολλά μέσα ενημέρωσης γράφτηκε ότι ο Ολυμπιακός, σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια – δεν σταμάτησε να πιέζει ασφυκτικά στο δεύτερο μέρος, τόσο τα στατιστικά όσο και η παρακολούθηση του αγώνα 2 και 3 φορές δεν αποδεικνύουν κάτι τέτοιο. Ο Βαλβέρδε έδωσε και πάλι χώρο στον αντίπαλο, όντας μπροστά στο σκορ, παίζοντας το αγαπημένο του παιχνίδι των αντεπιθέσεων. Άλλωστε το τέταρτο γκολ του Τζεμπούρ προήλθε από κάθετη πάσα του Αβραάμ (!) και το πέμπτο από κάθετη πάσα του Μοντέστο, με κοινό παρανομαστή και στις δύο φάσεις την κάθετη μεταβίβαση πίσω από τη μεσαία γραμμή του γηπέδου.

ΑΕΚ

Η αναποτελεσματικότητα στις στημένες φάσεις

Με την απουσία του Δέλλα (αλλά και του Μάκου) η Α.Ε.Κ. «κόντυνε» και δεν είχε ξεκάθαρους ρόλους στα ατομικά μαρκαρίσματα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι στα δύο πρώτα γκολ, τόσο ο Τζεμπούρ (αλλά και ο Μοντέστο που κάνει την κεφαλιά-πασα) όσο και ο Μέλμπεργκ σηκώνονται χωρίς αντίπαλο για κεφαλιά. Η απουσία του Δέλλα επηρέασε και την επικοινωνία μεταξύ των αμυντικών των κιτρινόμαυρων, με αποτέλεσμα να «πνίγονται σε μια κουταλιά νερό»… Ακόμα και μετά το γρήγορο 2-0, δεν υπήρχε στο γήπεδο ένας παίχτης με προσωπικότητα, ικανός να «ξυπνήσει», να εμψυχώσει και να ηρεμήσει τους συμπαίχτες του.

Κέντρο και πλάγια μπακ

Η Α.Ε.Κ. παραδόθηκε αμαχητί στην πίεση «ψηλά» του Ολυμπιακού. Η καλή κυκλοφορία της μπάλας και το συμπαγές κέντρο των προηγούμενων παιχνιδιών δεν υπήρξε ούτε στο ελάχιστο με αποτέλεσμα να γίνονται συνεχή λάθη στην πρώτη πάσα, με τον Ολυμπιακό να κερδίζει συνεχώς μέτρα στο γήπεδο, σχεδόν ξεκούραστα. Ο Καφές χάθηκε ανάμεσα στα χαφ του Ολυμπιακού, ενώ το συνεχές ντουμπλάρισμα των «ερυθρολεύκων» στον Ντιόπ αχρήστευσε το πιο σημαντικό γρανάζι στη μηχανή του Χιμένεθ.

Τα «στατικά» πλάγια αμυντικά μπακ αποτελούν χρόνιο πρόβλημα της Α.Ε.Κ., η οποία δεν διαθέτει ταχυδυναμικά ακραία μπακ ικανά να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Όμως, την Κυριακή είδαμε μπακ πολύ κακά και στο αμυντικό τους κομμάτι, με τον Μανωλά να υστερεί χαρακτηριστικά. Η αναγκαστική έμπνευση του Χιμένεθ έπεσε στο κενό, παρόλο το πάθος που φαινόταν να έχει ο νεαρός αμυντικός. Η θέση του πλάγιου μπακ είναι ιδιαίτερη στις μέρες μας και σε ένα τέτοιο σημαντικό αγώνα τα αποτελέσματα της απειρίας του Μανωλά στη συγκεκριμένη θέση ήταν καταστροφικά για τους φιλοξενούμενους.

4-4-2 με ρόμβο

Εν συνεχεία των προηγουμένων και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, ο Χιμένεθ ενδεχομένως να παρασύρθηκε από τις τελευταίες εμφανίσεις και απέτυχε στο να διαβάσει σωστά το ματς. Η επιλογή του 4-4-2 με ρόμβο μέσα στο Φαληρικό στάδιο ήταν ατυχέστατη. Ο Ολυμπιακός με τους γρήγορους ακραίους τους δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα στα άκρα της Α.Ε.Κ. με αποτέλεσμα ο Λαγός και ο Μανωλάς να «μπαίνουν» συνεχώς στη μέση από Ριέρα, Μιραλάς και ενίοτε Τζεμπούρ. Ο Χιμένεθ τους άφησε αβοήθητους προτιμώντας να ενισχύσει το κέντρο του με αποτέλεσμα οι μεσο-επιθετικοί του Ο.Σ.Φ.Π. να επιδιώκουν συνεχώς το ένας εναντίον ενός μαζί τους. Επίσης το γεγονός ότι ο Μοντέστο και ο Ιμπαγάσα «κυριάρχησαν» πλήρως στη μεσαία γραμμή, η κατάρρευση της Ένωσης εξηγείται απλά.

Πέρα από το αμυντικό κομμάτι, η Α.Ε.Κ. κομμένη στα δύο δεν μπόρεσε επιθετικά να δημιουργήσει κάτι καλό. Ο άξονάς της δεν λειτούργησε, ο Σκόκο δεινοπάθησε από εναλλάξ μαρκαρίσματα των στόπερ και των ακραίων μπακ και ο Μπαχά «χάθηκε» στην κορυφή της επίθεσης.

Συμπέρασμα

Ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε ανώτερος σε όλα τα επίπεδα:

Σκόραρε με τρομερή ευστοχία
Αμύνθηκε σωστά σε ολόκληρο τον αγώνα
Οι ατομικές ενέργειες των ποδοσφαιριστών του, του απέφεραν κερδισμένα φάουλ και γκολ
Οι παίχτες που ήρθαν από το πάγκο, αναπλήρωσαν με επιτυχία τις απουσίες
Η ομάδα του Βαλβέρδε έκανε το τέλειο παιχνίδι και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την έλλειψη συγκέντρωσης και τις απουσίες των παιχτών της ΑΕΚ.

Οι ιθύνοντες της «Ένωσης» πρέπει να προβληματιστούν και να βρουν τα αίτια αυτής της εμφάνισης. Μέσα από το overlap.gr είχε αναφερθεί ότι η προσπάθεια κατάκτησης του Κυπέλλου Ελλάδος από την ομάδα του Χιμένεθ, περιείχε κινδύνους. Απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που ήθελε όσο τίποτα άλλο τη νίκη και την καλή εμφάνιση σε αυτό το ντέρμπι, οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ όφειλαν να αγωνιστούν με διαφορετική νοοτροπία.

ΠΗΓΗ: www.overlap.gr