Πιάνουν πάτο ή έχει και πιο κάτω;

Ο Ολυμπιακός, βέβαια, ως πρωταθλητής έχει τα λιγότερα προβλήματα αυτή τη στιγμή και γι’ αυτό είναι καβάλα στ’ άλογο. Οικονομική ευχέρεια υπάρχει λόγω Μαρινάκη και το μόνο που απασχολεί είναι τι γίνεται με τον Βαλβέρδε, αλλά και ποιοι παίκτες θα αποκτηθούν. Μικροπράγματα, δηλαδή, σε σχέση με όσα συμβαίνουν στις υπόλοιπες ομάδες.

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην μετοχική ή πολυμετοχική αν θέλετε αβεβαιότητα. Το αυριανό συμβούλιο είναι κρίσιμο, αλλά κανείς δεν μπορεί με σιγουριά να προδικάσει μια ευνοϊκή εξέλιξη. Μην ξεχνάμε ότι ο Παναθηναϊκός πλήρωσε αυτή τη σεζόν και με το παραπάνω την διοικητική ανακατωσούρα που σπάραξε την ΠΑΕ από πέρυσι τον Μάιο μέχρι σχεδόν όλο το καλοκαίρι. Με συνέπεια να υπάρξει πλήρης αναδιοργάνωση σε όλα τα επίπεδα και να επηρεαστεί και το ποδοσφαιρικό τμήμα αυτό καθαυτό.

Αν και φέτος γίνουν τα ίδια και χαθεί πολύτιμος χρόνος, τότε οι πράσινοι ίσως περάσουν νέες αγωνιστικές περιπέτειες και μιλάνε πάλι για μια χαμένη χρονιά. Μην ξεχνάμε πως ούτε η 2η θέση που οδηγεί στα προκριματικά τσάμπιονς λιγκ είναι ακόμα καπαρωμένη.

Στην ΑΕΚ η κατάσταση είναι ακόμα πιο δραματική. Οι μέτοχοι λακίζουν ένας, ένας, ο Νοτιάς κάνει δραματική έκκληση αλλά κι αυτός δεν βοηθάει, η υπόθεση με το ενδιαφέρον άλλων επενδυτών είναι παγωμένη ή εξελίσσεται σε φαρσοκωμωδία όπως έγινε πρόσφατα με τον Μακρή.

Όταν μια ΑΕΚ, που είναι από τις βαριές φανέλες του ελληνικού ποδοσφαίρου, φτάνει να αγωνιά για το αν θα πάρει αδειοδότηση, τότε καταλαβαίνουμε τι μαύρες ώρες περνάει ο σύλλογος. Ο Χιμένεθ είναι για φεύγα, το ρόστερ ανεπαρκές, γήπεδο δεν υπάρχει, οι οργανωμένοι είναι επί ποδός πολέμου και νιώθουν ταπεινωμένοι μετά την εξάρα στο Καραϊσκάκη. Και γενικά φως στο τούνελ δεν φαίνεται.

Στον ΠΑΟΚ ενώ υπήρχε ικανοποίηση για την πορεία στην Ευρώπη ήρθαν τα πάνω – κάτω με όσα έγιναν στον ημιτελικό κυπέλλου. Χρήματα δεν υπάρχουν, οι Άραβες εξαφανίστηκαν από το φόντο, ο Ζαγοράκης είναι απηυδισμένος και δέχεται άγρια κριτική από μερικά οπαδών, ενώ δεν έχει και στηρίγματα. Τα οποία ψάχνει αγωνιωδώς να βρεί.

Στον Άρη η κατάσταση έγινε μπάχαλο με τα φύγε – έλα στην μεταγραφική περίοδο Ιανουαρίου και την αποχώρηση του Κούπερ, με την ομάδα να περνάει δύσκολες ώρες και ο Τσιώλης να προσπαθεί τώρα να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Όταν αυτά συμβαίνουν στις μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας, τότε σε τι πρωτάθλημα να ελπίζουμε από τώρα για του χρόνου; Σε καλύτερο ή χειρότερο; Αν προσθέσουμε και τον εφιάλτη της βίας, αλλά και την κασετολογία, τότε τα πράγματα χειροτερεύουν κι άλλο.

Με εξαίρεση τον Ολυμπιακό, λοιπόν, θα πρέπει να ξυπνήσουν και να καταλάβουν τι γίνεται στις ομάδες τους, έτσι ώστε να κάνουν όσο είναι καιρός διορθωτικές κινήσεις τόσο στον Παναθηναϊκό, όσο και στην ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον Άρη. Αν χάσουν χρόνο και δεν δώσουν απαντήσεις στα ερωτήματα της πραγματικότητας, που είναι κυρίως οικονομικά αλλά και οργανωτικα΄, τότε τα πράγματα δεν θα είναι καλά ούτε την επόμενη σεζόν.