Με αφορμή τις ρετρό ιστορίες της Τρίτης, το ΔουΣού του Παναθηναϊκού και την πρόσφατη γαστρεντερίτιδα που με «άφησε μισό» που λέει κι η πεθερά μου (εδώ και καιρό, κατά τη διάρκεια της δίαιτας που ακολουθώ, λέει «μισός έμεινες», οπότε πλέον πρέπει με τα μισά του μισού να έχω φτάσει περίπου στο ένα εξηκοστό τέταρτο), θα πάμε για ακόμα μία φορά πίσω στα έιτις και τη γνωστή πια παλιοπαρέα.

Το θέμα είναι... πολυποίκιλο! Σχετίζεται (λέμε τώρα):

α) Με τον σεισμό που έγινε στα μέσα μου τις προηγούμενες μέρες.

β) Με τη γυναίκα μου σε ρόλο νοσοκόμας (μην αρχίζετε να φαντασιώνεστε νοσοκόμες από τσόντες - ακόμα και τη Μόνικα να έβλεπα ντυμένη έτσι, με τόσο πυρετό θα την πέρναγα για τον αρχάγγελο Μιχαήλ που ήρθε να με πάρει).

γ) Με το ΔουΣού του Παναθηναϊκού, τον άρρωστο Παυλούτσικο κι ένα παλιότερο... ΔουΣού, των επιτρόπων της τοπικής εκκλησίας των έιτις.

δ) Με το περίφημο (;) κρασί του Αλέκου του Κίκζα (Κίκζας εκ του Κίκιζας, ωστόσο το «γιώτα» δεν προφέρεται στα γιαννιώτικα - ο ίδιος ήταν γνωστός και ως ο «Αλιέκος με τ΄ αλιέτρι», επειδή ως οινοπαραγωγός που ήταν εμφανιζόταν συχνά καβάλα σε ένα φρεζάκι, νομίζοντας πως με δαύτο πήγαινε πιο γρήγορα απ΄ ό,τι με τα πόδια - δεν πήγαινε, γιατί το φρεζάκι μόνο φασαρία ήταν).

Χρήσιμες πληροφορίες:

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο www.gazzetta.gr
 

Κοινωνία LIFE Ελλάδα Ψυχαγωγία Ποδόσφαιρο SPORTS