ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το αποτέλεσμα του χθεσινοβραδινού ματς, ο μπασκετικός Παναθηναϊκός είναι η πλέον πετυχημένη ομάδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Μακράν της δεύτερης. Και μακράν της όποιας επόμενης δημιουργηθεί στο μέλλον. Πέντε ευρωπαϊκοί τίτλοι δεν επαναλαμβάνονται. Συν ένα τσουβάλι πρωταθλήματα και Κύπελλα στην Ελλάδα.
Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού επιβεβαιώνεται με τον καλύτερο τρόπο το θεμελιώδες αξίωμα του ομαδικού αθλητισμού: Αρχή και τέλος των πάντων είναι ο προπονητής. Ομαδάρα είχε ο μπασκετικός Αρης τη δεκαετία του '80. Εστω και χωρίς μεγάλη χρονική διάρκεια. Ο προπονητής του, όμως, έφτανε μέχρι να είναι ο πρώτος στο χωριό. Δεν ήτανε για παραπάνω ο Γιάννης Ιωαννίδης, έστω κι αν είχε Γκάλη και Γιαννάκη. Ομαδάρα είχε ο Ολυμπιακός τη δεκαετία του '90. Με τον Ιωαννίδη στον πάγκο, όμως, στην Ευρώπη μύριζε τον κρίνο. Μόνο αυτός μπορούσε να χάσει τον τελικό του Τελ Αβίβ από την Μπανταλόνα. Κανένας άλλος. Για να πάρει Ευρωπαϊκό ο Ολυμπιακός, έπρεπε να πάρει τον Ιβκοβιτς. Πολλά λεφτά έχουνε χαλάσει οι Αγγελόπουλοι.
Από προπονητή, όμως, ακόμα είναι στο ψάξιμο. Πέρα, λοιπόν, από τα λεφτά που έχουνε βάλει οι Γιαννακόπουλοι στον Παναθηναϊκό, τη διαφορά την κάνει ο Ομπράντοβιτς. Ο καλός προπονητής αξιοποιεί τα λεφτά του παράγοντα. Και με τις επιλογές των παικτών και με τη δουλειά του. Τον προστατεύει. Ο μέτριος προπονητής ρίχνει τον παράγοντα στον κουβά.
Η μαγκιά και οι ικανότητες του Ομπράντοβιτς φαίνονται αυτήν τη σεζόν. Οταν τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του είναι πολύ λιγότερα. Χωρίς τον Σπανούλη. Χωρίς τα πεντάλεπτα του Γιασικεβίτσιους που καθάριζαν παιχνίδια. Χωρίς δεύτερο αξιόπιστο ψηλό μετά τον 34άρη Μπατίστ. Δεν ήταν καλός προπονητής ο Ομπράντοβιτς μόνο όταν είχε παιχταράδες. Είναι και τώρα, όταν παίζει 23 λεπτά ο Καλάθης και 20 ο Τσαρτσαρής. Κι όταν υποχρεώνεται να παίζει 33 λεπτά ο Διαμαντίδης.
Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες έφερε βόλτα δύο φορές ολόκληρη Μπαρτσελόνα κι αν δεν τον είχανε φάει στο πρώτο ματς οι διαιτητές, θα είχε σχολάσει ο γάμος από την Τρίτη με τρία-μηδέν. Σε ό,τι έχει να κάνει με τη σεζόν, βέβαια, τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Η μέχρι τώρα συμβολή όμως του Ομπράντοβιτς είναι καταλυτική.
Βρήκανε τον καλύτερο και τον κρατάνε χρόνια
ΚΟΝΤΕΥΕΙ να φτάσει να παίρνει από τους παίκτες του το 100%. Μεγάλη υπόθεση να βρεις έναν προπονητή, να του δώσεις τα κλειδιά του μαγαζιού και να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Δεν είναι εύκολο. Αυτό όμως είναι το ζητούμενο για κάθε παράγοντα: Ποιον θα βρει να διαχειριστεί τα λεφτά του. Η Ferrari θέλει οδηγούς σαν τον Σουμάχερ. Ο ατζαμής θα τη στουκάρει. Μαγκιά των Γιαννακοπουλαίων δεν είναι τα λεφτά που έχουνε βάλει. Μαγκιά τους είναι ότι βρήκανε τον καλύτερο Ευρωπαίο προπονητή κι έχουνε καταφέρει να τον κρατήσουνε 12 χρόνια. Ολα αυτά, ξαναλέμε, πριν από το χθεσινό ματς στο ΟΑΚΑ. Είτε όμως το 3-1 έκανε ο Παναθηναϊκός είτε η Μπαρτσελόνα ρέφαρε 2-2 δεν αλλάζει τίποτα. Ούτε καλύτερος προπονητής θα έχει γίνει αν έχει κερδίσει ο Ομπράντοβιτς (φωτό) ούτε χειρότερος αν έχει χάσει.
Yπάρχει τρόπος να διαψεύσει ο Βγενόπουλος τον Τζίγγερ, που τον αποκάλεσε περαστικό και καιροσκόπο: να βάλει τα λεφτά που θα του αναλογούν στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. -Observer
Ο Τζίγγερ θα πληρώνει τη νύφη
Κι από δω και πέρα στον Παναθηναϊκό αυτός που θα πληρώνει τη νύφη θα είναι ο Τζίγγερ. Το 30% που έχει αυτοπεριορισθεί είναι σχήμα λόγου. Αν χρειάζονται δέκα δραχμές στον Παναθηναϊκό, ο Τζίγγερ θα βάζει μίνιμουμ τις έξι. Ας υποθέσουμε ότι γίνεται αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά δέκα εκατομμύρια. Ο Τζίγγερ με βάση το 30% βάζει τα τρία. Ο Βγενόπουλος με το 10% που έχει, αν μπει τελικά, θα μπει με ένα εκατομμύριο. Ο Παύλος με το 5% θα βάλει πεντακόσια χιλιάρικα. Αντε να βάλουνε και κάποιοι άλλοι που μαζεύουνε 5% ένα πεντακοσάρικο. Σε μια αύξηση δηλαδή των δέκα εκατομμυρίων, στην καλύτερη περίπτωση θα μαζευτούνε τα μισά. Ενα τάλιρο. Κι απ' αυτό το τάλιρο τα τρία εκατομμύρια θα τα βάλει ο Τζίγγερ.
Κάτω από τις χειρότερες συνθήκες
ΜΕ το 30% δηλαδή ο Τζίγγερ θα βάζει μίνιμουμ το 60% από τα λεφτά που χρειάζονται κάθε φορά. Αν, όπως είπαμε, μπει στην αύξηση ο Βγενόπουλος. Σε αντίθετη περίπτωση ο Τζίγγερ θα βάζει περισσότερα. Και ήδη ο Ανδρέας δείχνει ενοχλημένος. Ενω ήταν σίγουρο δηλαδή ότι θα έβαζε λεφτά, έχει τσατιστεί με την ανακοίνωση του Βαρδινογιάννη που τον αποκάλεσε περαστικό και καιροσκόπο. Και μπορεί να μη βάλει. Σ' αυτό το ενδεχόμενο αν είναι να μπούνε κάθε φορά στον Παναθηναϊκό οκτώ εκατομμύρια ο Τζίγγερ θα βάζει μίνιμουμ τα έξι. Ετσι θα πορευτεί από δω και πέρα ο Παναθηναϊκός. Και γι' αυτό ο Βαρδινογιάννης είναι ζοχαδιασμένος. Υστερα από τρία χρόνια το μαγαζί ξαναγυρίζει στα χέρια του και κάτω από τις χειρότερες δυνατές συνθήκες.
Είναι γνωστό και το φορκάστ
ΑΚΟΜΑ πιο έντονες είναι οι διαφορές στους σπορκάστερ. Βλέπεις το ένα ματς σε μετάδοση του Φίλιππα Συρίγου. Ακόμα και οι υπερβολές του και τα λάθη του έχουνε τη χάρη τους. Δεν σε ενοχλούν. Δεν σου χαλάει το παιχνίδι. Σε βοηθάει να το απολαύσεις. Χωρίς πολλά λόγια και χωρίς να σου ζαλίζει το κεφάλι μ' ένα σωρό άχρηστες στατιστικές μαλακίες. Οταν ένας δημοσιογράφος δεν έχει λόγο και άποψη, όταν δεν θέλει ή δεν μπορεί να μιλήσει, διαβάζει αυτά που έχει γράψει. Της πουτάνας γινότανε στο Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα. Εξι λεπτά πριν από το τέλος το ματς είναι στον πόντο κι ο Χατζηγεωργίου αράδιαζε σε πόσες ευρωπαϊκές ομάδες έχει παίξει ο Ντρου Νίκολας.
Το μόνο που δεν είπε ήταν τι νούμερο παπούτσι φοράει. Κι όταν μάλιστα το ένα ματς πέφτει απάνω στο άλλο, όλα αυτά σου σπάνε τα νεύρα ακόμα περισσότερο. Κι αν στον μπασκετικό Παναθηναϊκό ονειρεύονται το έκτο Ευρωπαϊκό, στον ποδοσφαιρικό τα κουκιά είναι μετρημένα: Με τρία τάλιρα εκατομμύρια ευρώ θα τη βγάλουνε. Οχι για τη σεζόν που έρχεται, αλλά για τα επόμενα 2-3 χρόνια. Μεθερμηνευόμενο δηλαδή, πρωταθλητισμός τέλος.
Με τον Βαγγέλη να ξεκινάει αυτήν τη χρονιά με μίνιμουμ ένα εικοσάρικο εκατομμύρια από το Τσάμπιονς Λιγκ, η διαφορά αντί να μικραίνει θα μεγαλώνει. Ετσι ή αλλιώς ο πρωταθλητής κάθε σεζόν έχει το αβαντάζ. Ο άλλος που είναι δεύτερος, πρέπει να βρει λύσεις και να βελτιωθεί. Αν κανένας από τους δύο δεν κάνει μεταγραφές, ποιος θα έχει πλεονέκτημα; Ο Ολυμπιακός. Και καλή ομάδα έχει και τον καλύτερο προπονητή.
Οταν έχει παράλληλα και το οικονομικό πλεονέκτημα, ξεκινάει σαν το γκραν και αδιαφιλονίκητο φαβορί. Οχι μόνο για την επόμενη σεζόν, αλλά για να κάνει σερί. Ο Παναθηναϊκός αντίστοιχα είναι το γκραν φαβορί για τη δεύτερη θέση. Στην κατάσταση που είναι η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ δεν μπορούνε να τον χτυπήσουνε. Δεν ξέρουμε, λοιπόν, μόνο τον πρωταθλητή για το 2011-12. Είναι γνωστό και το φορκάστ. Χαίρετε.