"Ο Ζοτς στον Όλυμπο"

Ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς είναι άνθρωπος που δεν περνά αδιάφορος. Μπορεί να τον γουστάρεις, αλλά και μπορεί να τον μισείς! Μέση οδός δεν υπάρχει, αν και από την Πέμπτη, μετά τον αποκλεισμό της Μπαρτσελόνα, από το φάιναλ φορ, το ποσοστό δημοφιλίας του αγγίζει εκρηκτικά ποσοστά, ακόμα και μεταξύ των οπαδών, ομάδων που είναι αντίπαλοι του Παναθηναϊκού!

Στον αθλητικό χώρο, υπάρχει μεγάλος χώρος για καλλιέργεια και ανάπτυξη όμορφων ιστοριών που φτάνουν και στα όρια της μυθοπλασίας! Η ζωή και τα επιτεύγματα του Σέρβου προπονητή μπάσκετ, αποτελούν πρώτης τάξεως ύλη για μια τέτοια ιστορία. Ωστόσο, ο Ομπράντοβιτς δεν χρειάζεται τέτοια, καθώς είναι Μύθος!

Δίχως ίχνος υπερβολής, τα κατορθώματα του Ομπράντοβιτς δεν έχουν ξανασυμβεί, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού.

Σε 51 χρόνια ζωής, έχει προλάβει ως προπονητής, να αναδειχθεί επτά φορές πρωταθλητής Ευρώπης, 11 φορές εθνικός πρωταθλητής (10 στην Ελλάδα, μία στην Σερβία), επτά φορές κυπελλούχος, μία φορά πρωταθλητής κόσμου (με την Εθνική Σερβίας το 1998), μία φορά πρωταθλητής Ευρώπης (πάλι με την Σερβία το 1997, ενώ το 1999 ήταν τρίτος) και ασημένιος Ολυμπιονίκης το 1996 στην Ατλάντα.

Πριν από όλα αυτά τα… μαγικά που έχει κάνει ως προπονητής, «κατάφερε» ως παίκτης να πάρει πρωτάθλημα στην τότε Γιουγκοσλαβία (1987) και να κατακτήσει το Κύπελλο Κόρατς δύο χρόνια αργότερα, αμφότερους τους τίτλους με την Παρτιζάν, ενώ με την εθνική ομάδα της τότε ενωμένης χώρας, κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Νότιας Κορέας το 1998 και το χρυσό στο Μουντομπάσκετ, μετά από δύο χρόνια.

Σκοπός του άρθρου μου δεν είναι, βέβαια, να παρουσιάσω τους τίτλους του Ομπράντοβιτς ούτε να υπερθεματίσω την αξία του. Όλα αυτά, είναι λίγο πολύ γνωστά…

Υπενθυμίζω, όμως, τις επιτυχίες του, για να υπογραμμίσω ότι ο συγκεκριμένος προπονητής ζει και κινείται ανάμεσα μας – στην πολύπαθη Ελλάδα – χωρίς πολλές φορές να έχει την αναγνώριση που αξίζει, αλλά κυρίως για να καταδείξω κάποιες ηθικές αξίες που βρίσκονται στο μυαλό και την καρδιά του Σέρβου!

Σε συνέντευξη που έδωσε μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μπαρτσελόνα, στην εφημερίδα Goalnews, ο Ομπράντοβιτς αναφέρεται στα κίνητρα που έχει και πηγάζουν από την αγάπη σε αυτό που κάνει! «Αυτός είναι ο τρόπος µου: Να έχω υψηλό κίνητρο. Αγαπάω το µπάσκετ και τη δουλειά µου και διασκεδάζω κάθε αγώνα. Δεν ξέρω αν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα, πέρα από το να πω ότι για µένα κάθε αγώνας είναι γιορτή. Έτσι τον αντιμετωπίζω γιατί πραγματικά τον διασκεδάζω, µου αρέσει πολύ. Όταν σταματήσω να αισθάνομαι έτσι, είναι απλό, θα σταματήσω αυτό που κάνω. Πρέπει ν’ αρχίζει κάθε μέρα της ζωής σου µε το κίνητρο να βρίσκεται στα ουράνια. Διότι όταν έχεις κίνητρο, µπορείς να πετυχαίνεις τα πάντα», είπε ο Ομπράντοβιτς.

Ναι, ο άνθρωπος που έχει 40 χρόνια στον αθλητισμό, που έχει κλείσει 20 χρόνια ως προπονητής, που έχει κατακτήσει τα πάντα, αναζητεί ακόμα κίνητρα!

Οι δύσπιστοι θα απαντήσουν ότι όλοι τα ίδια θα έλεγαν στην θέση του, ενώ το μοναδικό κίνητρο του είναι τα χρήματα, τα οποία ακόμα και τώρα ρέουν άφθονα και τον έχουν κάνει πάμπλουτο! Μπορεί να είναι και έτσι, παρότι όσοι τον γνωρίζουν βάζουν το «χέρι στην φωτιά» ότι ουδέποτε υπήρξε φιλοχρήματος.

Ωστόσο, η μεγάλη περιουσία που έχει αποκτήσει είναι αρκετή να ζήσει και τα δισέγγονα και δεν χρειάζεται να δουλεύει ακόμα και να βγάζει την… μπέμπελη μέσα από το καλοσιδερωμένο κοστούμι σε κάθε αγώνα του Παναθηναϊκού. Και μην νομίζετε ότι οι «πράσινοι» παίζουν κάθε εβδομάδα με την Μπαρτσελόνα ή στο φάιναλ φορ της Ευρώπης. Πιο συχνά αντιμετωπίζουν τον Ίκαρο Καλλιθέας και τον Κολοσσό Ρόδου, όπου ακόμα και σε αυτά τα ματς ο Ομπράντοβιτς που λήγουν με 20άρες υπέρ του Παναθηναϊκού, ο Ομπράντοβιτς παθιάζεται, αγχώνεται, φωνάζει, εκνευρίζεται, βρίζει, χτυπιέται για μια χαμένη φάση ή ένα άστοχο καλάθι!

Αυτός είναι ο Ομπράντοβιτς και γι’ αυτό έφτασε στην κορυφή. Ίσως αποτελούν ευκαιρία τα λόγια του, για προβληματισμό προκειμένου να ψάξουμε τα δικά μας κίνητρα. Δεν είναι απαραίτητο να είναι τα χρήματα… Μπορεί να είναι ένα χαμόγελο, μια παρέα, μια καλή κουβέντα, μια αγκαλιά, ένα φιλί! Μπορεί να είναι και ένα βλέμμα στον ουρανό ή η ενασχόληση με κάτι που μας ευχαριστεί. Όλη η ουσία είναι να βρούμε αυτό το κίνητρο… Ο «Ζοτς», πάντως, το βρήκε!

Πηγή: aixmi.gr