Αφήνει μια παράξενη αίσθηση το πρωτάθλημα που τελειώνει. Συχνά πυκνά μέχρι τώρα μιλούσαμε για «τέλος εποχής», αλλά αυτή τη φορά αυτό μοιάζει πραγματικά να ήρθε. Ο Ολυμπιακός πούλησε σε μια νύχτα το Ντουντού στην βραζιλιάνικη Ατλέτικο Μινέιρο για 1.1 εκατ ευρώ: τον είχε αγοράσει γύρω στα 6! Ο ΠΑΟ ψάχνει αγοραστές για καμιά δεκαριά παίκτες: όλοι μοιάζουν να έχουν την τιμή τους κι αυτός – που για την ώρα – δεν πωλείται είναι ο Σισέ, που μπορεί να φέρει και τα περισσότερα. Ο ΠΑΟΚ έχει βάλει πωλητήριο στο Βιερίνια και ψάχνει γι’ αυτόν πάνω από 5 εκατ ευρώ, κυρίως γιατί το 30% των όσων μπουν στο ταμείο του θα τα πάρει η Πόρτο η οποία κάποτε του δάνεισε τον παίκτη. Η ΑΕΚ θέλει να πουλήσει το Σκόκο κι όποιον άλλο ενδιέφερε οποιονδήποτε σύλλογο του εξωτερικού – στο εσωτερικό τα λεφτά που θα θελε δεν πρόκειται να τα βρει.

Κάποιος θα πει ότι και πέρυσι οι ομάδες μας πουλούσαν και ότι ως προς τα θέλω τους δεν άλλαξε τίποτα. Πέρυσι ο Ολυμπιακός πούλησε τον Κυριάκο Παπαδόπουλο, ο ΠΑΟ πάρκαρε σε διάφορες γωνιές του κόσμου τον Γκάμπριελ, τον Κλέιτον, τον Μάντζιο, η ΑΕΚ άφησε τον Μαϊστόροβιτς και τον Μαντούκα για να γλυτώσει τα συμβόλαιά τους.

Ποια είναι η διαφορά; Ότι για αρκετές ομάδες οι πωλήσεις φέτος μοιάζουν μονόδρομος: όποιος δεν καταφέρει να πουλήσει καταστρέφεται!

Ο Ολυμπιακός θα βάλει στο ταμείο του τα 15 εκατ ευρώ του Τσάμπιονς Λιγκ και θα πάρει κάποια ανάσα: σε σχέση με τους άλλους η κατάστασή του μοιάζει καλύτερη. Από την άλλη πιθανότατα θα υποχρεωθεί και να αγοράσει ακριβά: είναι ο κανόνας του παιγνιδιού ο πρωταθλητής να ξοδεύει αν δε θέλει να βρει αντίπαλο το φθινόπωρο το μόνο ανίκητο εχθρό, δηλαδή τη γκρίνια των οπαδών. Με αυτή τη γκρίνια παλεύουν ήδη όσοι έχασαν το πρωτάθλημα. Στον ΠΑΟ γκρινιάζουν οι πάντες, με πρώτους τους μετόχους. Στην ΑΕΚ οι οπαδοί βάζουν τους παίκτες να πάνε με ταξί στο γήπεδο. Στην Τούμπα δεν αποκλείεται να έχουμε ντου οπαδών στον αγωνιστικό χώρο και στη διάρκεια των play offs. O κόσμος αδυνατεί να καταλάβει τη δραματική οικονομική κατάσταση των ΠΑΕ. Ισως να νομίζει ότι αυτό δεν τον αφορά κιόλας.

Αυτό είναι το παράδοξο της τωρινής συγκυρίας: ζούμε ένα τέλος εποχής σφυρίζοντας κλέφτικα! Οι οπαδοί προσδοκούν τρελούς που θα βάλουν χρήματα και ονειρεύονται νέους Σισέ, οι διοικήσεις των ΠΑΕ, συνηθισμένες να λειτουργούν χρόνια τώρα με γνώμονα το κέφι των οπαδών, φοβούνται να διοικήσουν, δηλαδή να εξηγήσουν στον κόσμο ποια είναι η νέα πραγματικότητα, οι αθλητικές εφημερίδες πουλάνε τρέλα κανονικά εμφανίζοντας νέους μεταγραφικούς στόχους πριν καν τελειώσει το πρωτάθλημα. Ζούμε σίγουρα και στο ποδόσφαιρο μια μεταβατική περίοδο, όμως από πουθενά δεν προκύπτει ότι η μετάβαση είναι προς κάτι διαφορετικό: πληθαίνουν οι υποψίες πως βαδίζουμε σε ένα χάος – στο να γίνει, δηλαδή, η Σούπερλίγκα κάτι σαν την τωρινή Β’ Εθνική που είναι ένα πρωτάθλημα που υπάρχει, κυρίως, για να στήνουν ματς διάφοροι νταβατζήδες. Αν ο κόσμος απογοητευμένος από την επικείμενη λιτότητα, που και έρχεται στο ποδόσφαιρο, παρατήσει τις ομάδες είναι βέβαιο πως ο χώρος θα αλωθεί από διάφορα λαμόγια που καραδοκούν: τα πρώτα δείγματα τα είδαμε και τα ακούσαμε φέτος.

Είμαι φοβερά απαισιόδοξος και δεν το κρύβω. Οι σοβαροί άνθρωποι που έχουν απομείνει στο χώρο το σκάνε, κυρίως γιατί δεν ξέρουν να διοικήσουν: για αυτούς η διοίκηση ήταν το συνώνυμο της σπατάλης. Το ελληνικό ποδόσφαιρο θέλει ανθρώπους με μυαλό, ικανούς να μετατρέψουν αυτές τις σημερινές ουσιαστικά χρεοκοπημένες ΠΑΕ σε εταιρίες με δυναμική. Γίνεται; Νομίζω ναι, κυρίως γιατί λεφτά υπάρχουν: γύρω στα 10 εκατ ευρώ είναι τα εξασφαλισμένα έσοδα κάθε ΠΑΕ – κατά τη γνώμη μου αρκούν για να παρουσιάζεις μια ελκυστική ομάδα. Αλλά όταν έχεις φουσκώσει τα μυαλά του κόσμου για μεγάλα μπάτζετ και μεγάλες μεταγραφές, όταν τον έχεις μάθει να πιστεύει ότι ενδιαφέρον είναι μόνο το ακριβό, κι όταν τον έχεις μετατρέψει από φίλαθλο σε χειροκροτητή παραγοντικών υπερβολών, τότε το να δουλέψεις με σχέδιο είναι σχεδόν αδύνατο. Δεν θα σε πιστέψει κανείς για να σου δώσει χρόνο…

Πηγή: aixmi.gr

LIFE Ελλάδα Ποδόσφαιρο SPORTS