Αρχικά, σκεφτόμουν να συστήσω μια εταιρία λαϊκής βάσης (που είναι της μόδας) για να μαζευτούμε πολλοί και να πάμε να κάνουμε μήνυση στην Ερτ και τον Εσάκε που συνεννοήθηκαν και όρισαν το ντέρμπι του μπάσκετ βράδυ Σαββάτου στις 21:45, ενώ γνώριζαν εκ των προτέρων πως στις 23:00 έχει ελ κλάσικο.
Στο ...ελ κλάσιμο μας είχαν Ερτ και Εσάκε, "θα χάσετε το πρώτο ημίχρονο του ελ κλάσικο άμα θέλετε να δείτε μπάσκετ μέχρι τέλους". Η αλήθεια είναι πως όλοι ακονίζαμε από πριν τα τηλεκοντρόλ για ζάπινγκ, αλλάζαμε μπαταρίες, γυμνάζαμε τα δάχτυλα, ήμασταν έτοιμοι για όλα.
Ωστόσο, παρότι το μπάσκετ τέλειωσε αφότου είχε αρχίσει και το δεύτερο ημίχρονο του ελ κλάσικο, μάλλον ελάχιστοι μπήκαμε στη διαδικασία του ζάπινγκ. Το μπάσκετ, μπορεί να είχε κακό θέαμα στο πρώτο ημίχρονο, ωστόσο ήταν ματσάρα με τα όλα του. Με ήρωες και αντιήρωες, με ανατροπές, με άγχος και αγωνία, με παράταση, με υπολογισμούς, με σενάρια και -επιτέλους- χωρίς τα καραγκιοζιλίκια του πρόσφατου ελληνικού παρελθόντος.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο www.gazzetta.gr