Τέτοιες ώρες τα λόγια δεν έχουν σημασία. Τα λες εύκολα μα ποιος θα σε ακούσει μέσα στην πίκρα του. Εγινε το αδιανόητο. Η αβύθιστη ΑΕΚ ναυάγησε σαν τον αβύθιστο Τιτανικό. Μα να πέσει ολόκληρη "Ενωση"; Δεν γίνονται αυτά. Αυτά έλεγαν κάθε χρόνο από τότε που η "Βασίλισσα" ξέμεινε από λεφτά και έφτιαχνε ομάδα με τα ψέμματα. Ο κόσμος ήταν και είναι πάντα εκεί μα δεν έφτανε αυτή τη φορά για να την κρατήσει στη μεγάλη κατηγορία. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, πάει η ΑΕΚ. Ηρθε το τέλος του κόσμου; Αυτή την ώρα, ναι, είναι το τέλος του κόσμου για κάθε ΑΕΚτζή. Η πρώτη ελληνική ομάδα που πήγε σε φαϊναλ φορ κυπέλλου Πρωταθλητριών (το 1966), η πρώτη ελληνική ομάδα που πήρε ευρωπαϊκό κύπελλο (το κυπελλούχων το 1968), η φιναλίστ της Ευρωλίγκας του 1998, η κυπελλούχος Ευρώπης το 2000, τόσες φορές πρωταθλήτρια και κυπελλούχος Ελλάδας υποβιβάσθηκε. Που να το πεις και να το πιστέψουν. Λιγότερο ηχηρές καμπάνες ήταν οι υποβιβασμοί Ηρακλή και Περιστερίου που είχαν γράψει τη δική τους ιστορία εντός κι εκτός Ελλάδας. ΑΕΚ όμως δεν είναι. ΑΕΚ στο μπάσκετ είναι το κάτι άλλο. Είναι η πρώτη διδάξασα. Εκείνη που συνέχισε το έργο των "ολυμπιονικών" του Πανελληνίου. Το ρέκβιεμ είναι πάντα θλιβερό. Η ΑΕΚ έπεσε. Πόσες φορές να το πεις; Οσες κι αν το κάνεις δεν μπορείς να το πιστέψεις. Τραγικό ρόστερ, χιλιάδες προβλήματα έτη φωτός μακριά από τους "αιώνιους" που κάποτε τους είχε του χεριού της, αλλά πάντα ΑΕΚ.
Ακολουθεί τη μοίρα μεγάλων ομάδων που σάρωσαν την Ευρώπη. Στην Ιταλία έπεσαν ολόκληρες Βαρέζε και Καντού, αλλά και η Bίρτους Μπολόνια (λόγω χρεών), στη Γαλλία έριξαν τη μυθική Λιμόζ. Παρηγοριά στον άρρωστο θα πείτε. Ναι, αλλά έχει συμβεί κι αλλού. Οπου κι αν συνέβη καμία από αυτές τις ομάδες δεν έσκυψαν το κεφάλι. Καμία τους δεν τα παράτησε. Κάποιοι λένε ότι είναι καλύτερα που έπεσε για να λύσει τα προβλήματά της. Δεν είναι και τόσο απλό. Οσο εύκολα πέφτεις τόσο δύσκολα ανεβαίνεις. Κανείς επίσης δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία. Αν δεν προσέξεις, την πατάς και μετά τρέχεις και δεν φτάνεις. Το τι θα κάνει η ΑΕΚ στην Α2 είναι άλλο θέμα. Δεν είναι της παρούσης. Τώρα είναι η ώρα του θρήνου για τους φίλους της, αλλά και όλο τον μπασκετικό κόσμο που αλλιώς είχε συνηθίσει την "Ενωση". Το σίγουρο είναι ότι η επόμενη Α1 θα είναι ορφανή από τη "μάνα" του μπάσκετ...
ΠΗΓΗ: www.sday.gr