«Τα τελευταία δύο χρόνια και ειδικότερα φέτος υπάρχει έξαρση του αριθμού λύκων, μιλάμε για κοπάδια που δεν υπήρχαν στην περιοχή ποτέ. Οι λύκοι αυτοί δεν είναι σαν αυτούς που υπήρχαν παλιά στην περιοχή μας, γιατί πολύ παλιά, πριν 30 και 40 χρόνια, λύκοι υπήρχαν εδώ». Οι πληθυσμοί τους εντοπίζονται, σύμφωνα με τον κ. Τσαβδάρη, από τη Νίψα Αλεξανδρούπολης μέχρι και Βόρειο Έβρο, Σουφλί, Διδυμότειχο σε όλο τον ορεινό όγκο του νομού. Το πρόβλημα φέτος είναι ότι έχουν κατέβει πολύ χαμηλά, είπε ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου, μεταφέροντας μάλιστα μία προσωπική του εμπειρία «εγώ με τα μάτια μου είδα στην περιοχή των Λουτρών, σε ένα δρόμο πριν μπεις στο χωριό, στις 12.30 το βράδυ, ένα λύκο πάνω στην άσφαλτο». Ο ίδιος εμφανίζεται προβληματισμένος λέγοντας «δεν εξηγείται τόσος μεγάλος αριθμός λύκων να εμφανίζεται σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα».

Η απόγνωση έχει κυριεύσει τους κυνηγούς που αναζητούν θηράματα στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου, καθώς τα κυνηγόσκυλά τους γίνονται βορά στις αγέλες πεινασμένων λύκων, οι οποίοι δεν βρίσκουν τροφή και δεν διστάζουν να επιτεθούν. Σύμφωνα με τους κυνηγούς, περισσότερα από 40 κυνηγόσκυλα έχουν βρει μαρτυρικό θάνατο από τα κοφτερά δόντια των πεινασμένων αγριμιών στην περιοχή από τη Νίψα Αλεξανδρούπολης μέχρι το Σουφλί και Διδυμότειχο. Πέρα από τη συναισθηματική απώλεια, υπάρχει και η οικονομική ζημιά καθώς τα κυνηγόσκυλα κοστίζουν πανάκριβα και χρειάζονται χρόνο για να εκπαιδευτούν. Οι επιθέσεις σε κυνηγετικούς σκύλους ανέρχονται σε 40 και σύμφωνα με όσα υποστήριξε ο κ. Τσαβδάρης «δεν τους πνίγουν απλά, τους τρώνε, μένει μόνο το κεφάλι. Αυτά τα κρούσματα που σας αναφέρω είναι από τα σκυλιά που βρήκαμε και φωτογραφήσαμε. Είναι τόσα και άλλα περισσότερα που δεν έχουν βρεθεί ποτέ».

Μοιάζει στο λύκο της Βουλγαρίας

Οι κυνηγοί των Φερών μόνο εικασίες σχετικά με την προέλευση τόσων πολλών λύκων στην περιοχή τους μπορούν να κάνουν, αφού δεν είναι ειδικοί αλλά όσα γνωρίζουν τα ξέρουν από την εμπειρία τους. Πάντως από πληροφορίες και συζητήσεις που έγιναν στις τάξεις των κυνηγών οι λύκοι που εντοπίζονται στον Έβρο μοιάζουν με το λύκο της Βουλγαρίας. Τα ζώα που σπέρνουν τον πανικό στους κτηνοτρόφους και τους κυνηγούς της περιοχής του Έβρου ουδεμία σχέση έχουν με τον γκρίζο λύκο της Ελλάδας. Η συμπεριφορά των ζώων αυτών δεν θυμίζει σε τίποτα αγρίμι αφού είναι εξοικειωμένοι με την ανθρώπινη παρουσία.

Να γίνει συστηματική καταγραφή των λύκων

Πρέπει να τονιστεί ότι ο λύκος είναι προστατευόμενο είδος και το κυνήγι του απαγορεύεται. Και μάλιστα αν διαπιστωθεί ότι κάποιος έχει σκοτώσει λύκο χωρίς απειλή για τη ζωή και τη περιουσία του, αυτό επισείει ποινή καθώς θεωρείται είδος κλειδί (keystone species), δηλαδή αποτελεί συστατικό του οικοσυστήματος, στο οποίο τυπικά ανήκει. Κάτι, όμως, που τονίζουν κυνηγοί της περιοχής είναι πως παλαιότερα ο λύκος έπνιγε τα σκυλιά (τσοπανόσκυλα ή κυνηγόσκυλα) τα άφηνε νεκρά και μετά έπιανε τα χορτοφάγα ζώα για να τραφεί. Οι σημερινοί λύκοι όμως τρώνε σκυλιά στήνοντας καρτέρι στα κυνηγόσκυλα ιδιαίτερα στους ιχνηλάτες που ξεμακραίνουν. Οι κυνηγοί του συλλόγου Φερών ζητούν να γίνει μία συστηματική καταγραφή των λύκων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο, μέσω της λήψης μέτρων.
Πηγή: Εφημερίδα 'Χρόνος'

LIFE Ελλάδα