Από αυτή την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου στους δρόμους της πόλης.

Αν ισχύουν όσα λέει ο Τζούλιαν Ασάνζ, τότε όποια αμφιβολία είχαμε εξανεμίζεται: Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες γνωρίζουν τα πάντα για μας – τα γούστα μας, τις παραξενιές μας, τις αγωνίες μας, όλα. Ο Ασάνζ είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Wikileaks, που έγινε παγκοσμίως γνωστός όταν το 2010 έδωσε στη δημοσιότητα απόρρητα στρατιωτικά έγγραφα των αμερικανικών υπηρεσιών. Όπως λέει στη συνέντευξη που είναι και το πρώτο θέμα του τεύχους Νοεμβρίου της «σχεδίας»: «Η Google συλλέγει τα στοιχεία από όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες της ως δόλωμα, αποθηκεύοντας, ταξινομώντας και πουλώντας τα, όπως κάνει και η αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας (NSA)»… Ζητείται ιδιωτική ζωή.
Αλήθεια ποια ήταν η τελευταία φορά που αναζητήσατε και χρησιμοποιήσατε μια δημόσια τουαλέτα στο κέντρο της πόλης; Το «δικαίωμα στη φυσική ανάγκη» ασχολείται με αυτό ακριβώς το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε πολίτη: πρόσβαση σε δημόσιες τουαλέτες. Από τη Νότια Κορέα, όπου τα δημοτικά αποχωρητήρια είναι εξοπλισμένα με θέρμανση αλλά και με ηχεία απ’ όπου ακούγεται κλασική μουσική (!), μέχρι την Αθήνα των 12 λειτουργικών χτιστών τουαλετών, η απόσταση είναι μεγάλη.

«Τον έρωτα και την αγάπη και το πάθος δεν πρέπει να τα κρατάμε μέσα μας, αλλά να τα εξωτερικεύουμε», μας παροτρύνει ο ηθοποιός Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και μας καλεί «να αναζητήσουμε τρόπους ευτυχίας που δεν εξαρτώνται από τα χρήματα και μόνο». Αυτά στη συνέντευξη που μας παραχώρησε στο «ημίφως το Πάνθεον».

Στις διπλανές σελίδες, ο Γιώργος Κλώντζας μας μιλάει για μια άλλη ζωή, όμως, αλλά και για το αναπόφευκτο της δικαίωσης. Ο κ. Κλώντζας ήταν ο καπετάνιος του «Άγιος Νικόλαος», που πριν από έξι χρόνια έσπασε το εμπάργκο στη Γάζα. «Δεν είναι ακτιβισμός, είναι εσωτερική ανάγκη», ο τίτλος της συνέντευξης.

Το καρέ των συνεντεύξεων κλείνει με τη Δήμητρα Πατρικαράκου. Είναι η συγγραφέας του βιβλίου «Βεβήλωση. Μια αληθινή ιστορία κακοποίησης». Συγγραφέας και το θύμα μαζί. Η 19η Νοεμβρίου είναι η παγκόσμια μέρα ενάντια στην παιδική κακοποίηση.
Ανάγνωση βιβλίων, λογοτεχνικοί διαγωνισμοί, δημιουργική γραφή. Σε κάποιες χώρες δεν αποτελούν απλώς μέρος της σωφρονιστικής διαδικασίας, αλλά εφαρμόζονται και ως εναλλακτικές ποινές. Το σχετικό ρεπορτάζ με τίτλο «Το διάβασμα ως “τιμωρία”» είναι μια ενδιαφέρουσα καταγραφή από εκπληκτικά παραδείγματα, απ΄ όλο τον κόσμο. Όπου, βέβαια, το διάβασμα μόνο «τιμωρία» δεν είναι. Αλλά λύτρωση.

Δύο ομάδες γυναικών κλήθηκαν οι μισές να ξεκινήσουν το τρέξιμο και οι άλλες μισές το ποδόσφαιρο. Ποια ήταν τα αποτελέσματα; Ποιες ωφελήθηκαν περισσότερο και γιατί; Τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας είναι το θέμα του ρεπορτάζ «Αδιακρίτως ωφέλιμο».

«Όταν παίξαμε το 1976, μάλιστα, στο Πολυτεχνείο, μας κατηγόρησαν για ιεροσυλία, επειδή παίζαμε αμερικανική ιμπεριαλιστική μουσική εκεί που είχε χυθεί αίμα». Ο Βασίλης και ο Νίκος Σπυρόπουλος είναι αδέλφια, μουσικοί και δημιουργοί του θρυλικού ελληνικού ροκ συγκροτήματος «Σπυριδούλα». Μας μίλησαν για τη σχέση, τη ζωή και την Τέχνη τους.

Στην Ελλάδα της κρίσης, υπάρχουν άνθρωποι που τολμούν και επιμένουν. Σε αυτούς περιλαμβάνονται και οι άνθρωποι του βιβλιοπωλείου vakxikon.gr, που άνοιξε πρόσφατα. Το πήγαν και ανάποδα! Ξεκίνησαν με τον πρώτο εν Ελλάδι αποκλειστικά διαδικτυακό εκδοτικό οίκο και τώρα πέρασαν πλέον και στη συμβατική μορφή: ένα αληθινό βιβλιοπωλείο!

Ο Γιώργος Μπαζίνας περνάει στη ζώνη του λυκόφωτος, ο Άγγελος Τσέκερης ξεκινάει καμπάνια για να επιστρέψουν οι γάμοι στον τόπο που γεννήθηκαν, ο Βαγγέλης Χερουβείμ στέλνει το μετροπόντικα ώς την Αμφιπολη, ο φακός του Κωστή Μπακόπουλου καταγράφει φωτογραφικά τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας στις 14:30 το μεσημέρι, ενώ ο φακός της Κάτριν Κρέτσμερ παρακολουθεί καθώς η πλατεία Αριστοτέλους μετατρέπεται σε γήπεδο ποδοσφαίρου. Κορυφαίοι έλληνες γελοιογράφοι σχολιάζουν με το πενάκι τους αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας, δοκιμάζουμε μεζέδες από το Βόλο, καθώς γκρεμίζουμε το Τείχος του Βερολίνου και κλείνουμε τραπέζι στο «Ποτάμι», όχι το πολιτικό, αλλά το γευστικό.
Αυτά και άλλα πολλά. Στο τεύχος #20 της «σχεδίας» (Νοέμβριος 2014), που κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης από την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014.

Υπενθυμίζεται ότι η «σχεδία», όπως συμβαίνει με όλα τα περιοδικά δρόμου του πλανήτη, δεν πωλείται στα συνήθη σημεία διάθεσης Τύπου (περίπτερα κ.λπ.). Πωλείται αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές αυτοί προέρχονται από ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες: Άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι άνθρωποι που βιώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική γη. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (3,00 ευρώ), το 50% (δηλαδή το 1,50€) πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή.
«122 εφημερίδες δρόμου, 41 χώρες, 5 ήπειροι, 14.000 άστεγοι πωλητές, 6.000.000 αναγνώστες, 1 φωνή ενωμένη ενάντια στη φτώχεια» είναι το σύνθημα του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων του Δρόμου (International Network of Street Papers – INSP, www.street-papers.org).
ΥΓ.: Να θυμάστε, επίσης, ότι οι πωλητές της «σχεδίας» δίνουν και απόδειξη. Σας παρακαλούμε θερμώς, να μην ξεχνάτε να την παίρνετε! 

Κοινωνία LIFE