Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι άνδρες προτιμούν να αφήνουν γένια και η βιομηχανία ομορφιάς με τα προϊόντα ξυρίσματος να περνούν «μαύρες μέρες». Και όσοι δεν πειραματίζονται με το μούσι, αφήνουν μουστάκι ή αυξομειώνουν τις φαβορίτες ή τα μαλλιά τους. Η υπόθεση γενειάδα όμως, δεν είναι μια απλή υπόθεση τριχών, αλλά μια μακρόχρονη ιστορία που χάνεται στο βάθος του χρόνου. Κατά τη διάρκεια των μεσαιωνικών χρόνων, οι άνδρες με μούσια κατείχαν σημαντική θέση στην κοινωνική πυραμίδα και η περιποίηση των τριχών του προσώπου συνδέθηκε με την θρησκεία, την υγεία και την πολιτική.

Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό ιστορικό ιατρικής και ανατομίας, Άλαν Γουίδεϊ, μέσα από την ιστορία της γενειάδας μπορούμε να μάθουμε για σημαντικές κοινωνικές προκαταλήψεις και ιστορικά παράδοξα. Το να ξυρίζει κάποιος τα γένια του είναι «μια βλασφημία, μια πράξη δίχως εξιλέωση ενάντια στη Φύση και τον Θεό, του οποίου το μούσι είναι δικό Του έργο». Τζον Μπάλερ...

Χωρίς μούσι δεν κυβερνάς Στη Βικτοριανή εποχή, το μούσι αποτελούσε σύμβολο εξουσίας και ανδρισμού. Στην ανάγκη να τονίσουν τον ανδρισμό τους οι άνδρες επικαλέστηκαν τα γένια ως τα ορατά σύμβολα. Ενρίκος ο Θ” από την δυναστεία των Τιούντορς. Το μούσι ήταν σύμβολο ανδρισμού αλλά και δυνατότητας επιβολής εξουσίας. Για την κοινωνία, το μούσι θεωρούνταν ένα από τα ιδανικότερα ανδρικά χαρακτηριστικά και όταν υιοθετήθηκε από μονάρχες της εποχής, συνδέθηκε επιπλέον με την επιβολή δύναμης και εξουσίας. Η πλειοψηφία των ανδρών της δυναστείας των Τιούντορς και του οίκου των Στούαρτ στο Ηνωμένο Βασίλειο είχε μούσι κατοχυρώνοντας με αυτό τον τρόπο την «ανωτερότητα» τους ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις του Μεσαίωνα.

Διαβάστε το υπόλοιπο θέμα στο mixanitouxronou.gr

Κοινωνία LIFE