Αναλυτικά το άρθρο του:
Παναθηναϊκός - ΑΕΚ: το ντέρμπι της παρακμής, μεταξύ δύο ημιθανών αγωνιστικά και ιδιοκτησιακά ομάδων, στο πλαίσιο ενός ξενέρωτου θεσμού, που διεξήχθη ενώπιον τριών θεατών κι ενός κούκου. Ποιός να ασχοληθεί μαζί του και γιατί, όταν τις ίδιες ώρες η Αθήνα ζει και κινείται στο ρυθμό άλλων ντέρμπι, τα οποία έχουν πολύ πιο φαντασμαγορικά αποτελέσματα.
Ακροδεξιοί εναντίον Μεταναστών, ΜΑΤ εναντίον Διαδηλωτών, Φονιάδες εναντίον Πατεράδων πριν το μαιευτήριο, αίμα, αίμα, αίμα, άλλοι στα νοσοκομεία, άλλοι στα νεκροταφεία, η πόλη βράζει από ζωή, η πόλη γιορτάζει το χάος της, η πόλη γιορτάζει την βαθιά της παρακμή, μια παρακμή που δεν φαίνεται να βρίσκει πάτο.
Στα διαλείμματα της βίας, ακροβολισμένοι παντού ναρκομανείς, ζητιάνοι, άνθρωποι που κοιμούνται σε χαρτόκουτα, άνθρωποι βουτηγμένοι σε κάδους απορριμάτων, αλλωνών το βλέμμα θολό απ' την πρέζα, αλλωνών από την πείνα, αλλωνών από το μίσος, αλλωνών από το φόβο, μια κατάσταση εκτός ψυχικού ελέγχου.
Μια γνωστή παραβολή μιλάει για κάποιον που πέφτει από έναν ουρανοξύστη κι όσο πέφτει, όροφο με τον όροφο μονολογεί παρηγορώντας τον εαυτό του: «ως εδώ όλα καλά, ως εδώ όλα καλά». Στην κατάσταση που ζούμε δεν μας έχει μείνει ούτε αυτή η αυταπάτη. Έχουμε επίγνωση ότι πέφτουμε, και όροφο με τον όροφο, πλησιάζοντας με αυξημένη ταχύτητα προς την τελική πρόσκρουση λέμε: «εδώ είναι ακόμη χειρότερα, εδώ είναι ακόμη χειρότερα».
Δυσοίωνες σκέψεις που κάνω μες στη νύχτα. Ίσως το πρωί θα μοιάζουν όλα πιο αισιόδοξα, πιο ειρηνικά και πιο φιλόξενα, καθώς η αυγή θα ξεπροβάλλει χρυσή πάνω στον αθηναϊκό ουρανό.
Πηγή: gazzetta.gr