Ο Παναθηναϊκός προηγείται με 2-0 στη σειρά των τελικών της Α1, αλλά σιγά τα (αμερικάνικα) ωά! Με το ίδιο σκορ και... ακόμη παραπάνω είχαν προηγηθεί και οι Μάβερικς στους τελικούς του 2006, αλλά ακόμη προσπαθούν να συνέλθουν από τις αστραπές του Γουέιντ!

Δεν ξέρω πόσο φρόνιμο είναι που προσπαθώ να συνδέσω και να συνδυάσω το έτερον της Α1 με το εκάτερον του ΝΒΑ, αλλά μου κατέβηκε αυτή η ιδέα, ένεκα της σύμπτωσης: τα ξημερώματα ανοίγει η αυλαία των τελικών ανάμεσα στο Μαϊάμι και το Ντάλας και λίγες ώρες αργότερα ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός θα βρεθούν αντιμέτωποι στην τρίτη παρτίδα, που για τους μεν σημαίνει το δικαίωμα στη ζωή, για τους δε το δικαίωμα στο sweep.

Ο Ολυμπιακός θέλει να μείνει όρθιος και να μη γράψει ιστορία ως η ομάδα που ευτέλισε όσο καμιά άλλη στα χρονικά του ελληνικού πρωταθλήματος την προσπάθεια της καθ' όλη τη σεζόν, το πλεονέκτημα έδρας και το αήττητο σερί της. Ο Παναθηναϊκός από την πλευρά του έχει μπροστά του το πρώτο από τα τρία match ball και επιφυλάσσεται δια τα περαιτέρω...

Πριν από πέντε χρόνια, οι Μάβερικς είχαν βρεθεί σε ανάλογη (πλεονεκτική, εννοείται)κατάσταση και απείχαν μιάμιση νίκη από τον θρόνο. Βασικά απείχαν δώδεκα λεπτά από το 3-0, ωστόσο, όπως λέει και μια παροιμία της Φλόριντα, μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Ο Γουέιντ, ο Σακίλ και τα υπόλοιπα παλικάρια των Χιτ, οιστρηλατούμενοι από τον Πατ Ράιλι, νεκραναστήθηκαν στον τρίτο τελικό και με τέσσερις νίκες στη σειρά στέφθηκαν πρωταθλητές.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr

Σπανούλης Διαμαντίδης Α1 LIFE Ελλάδα ΝΒΑ Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS