Μπιτσαξής υπέρ Πιλάβιου

Αναλυτικά:

«Η πρώτη τοποθέτηση της ελληνικής Πολιτείας συνίσταται στο εξής απλό. Το ουσιώδες στη σημερινή ΓΣ της ΕΠΟ δεν είναι η αναστολή λειτουργίας της Ομοσπονδίας για ένα δεκαπενθήμερο ή και για αόριστο διάστημα. Το ουσιώδες είναι μια σημαίνουσα τοποθέτηση του προέδρου της ΕΠΟ, η όποια θέτει ευθέως ένα τεράστιο και συγχρόνως απλό δίλλημα.

Αντιγράφω τα λόγια του, λέει: «Καλούμε όλους να διαλέξουν τι ποδόσφαιρο επιθυμούν, αυτό των μπράβων, των πλαστογράφων, των ψευτών, των χουλιγκάνων, των παρωχημένων αντιλήψεων, των συναλλαγών κάτω από το τραπέζι, της εξάρτησης από τους πολιτικούς που το εκμεταλλεύονται, των στημένων αγώνων, της βίας και των απειλών ή μήπως προτιμά αυτό που προτείνουμε εμείς;

Ένα ποδόσφαιρο που είναι στηριγμένο σε θεσμούς και κανόνες, σε αξιοπιστία, ηθική, χωρίς δεσμεύσεις και υπόγειες διαδρομές, ισονομία, ισοπολιτεία, σύγχρονο, προσαρμοσμένο στα παγκόσμια δεδομένα και με αξιοκρατία;» Αυτό το ρητορικό ερώτημα δε θα είχε καμία σημασία, αν το έθετα εγώ, γιατί θα ήταν αυτονόητη η προσέγγιση της Πολιτείας και αυτό το ερώτημα με πολύ πρακτικές διαστάσεις έχει τεθεί από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και από τον Υπουργό Πολιτισμού και από εμένα.

Έχει όμως τεράστια σημασία γιατί γίνεται για πρώτη φορά, αυτό το ερώτημα, που δίνει την κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να κινηθούμε από τον πρόεδρο της ΕΠΟ και αυτό είναι το ουσιώδες. Το ερώτημα αν το ποδόσφαιρο θα ζήσει ή θα πεθάνει συνδέεται με τα λόγια του προέδρου της ΕΠΟ, που τώρα σας διάβασα».

Παράλληλα είπε ότι ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα: «Και η απάντηση, ναι μεν είναι αυτονόητη, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολη. Είναι ένας δρόμος που δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, είναι ένας δρόμος που πρέπει να συγκρουστεί με δεκαετίες, ανομίας, διαπλοκής, σήψης και διαφθοράς που ως προς ορισμένες πλευρές έφτασαν στο αποκορύφωμα τους στη φετινή ποδοσφαιρική περίοδο. Αυτή η κατεύθυνση, όταν τίθεται από την ΕΠΟ η απάντηση της Πολιτείας είναι απλή: αν πράγματι η ΕΠΟ έχει μια τέτοια κατεύθυνση η ελληνική Πολιτεία θα είναι αλληλέγγυα και αρωγός. Θα στηρίξει με πράξεις και έργα αυτή την προσπάθεια, με κάθε τρόπο τον οποίο έχει στη διάθεση της και μάλιστα σεβόμενη το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου.

Αν όμως η κατεύθυνση αυτή ακυρωθεί από τα ίδια τα πράγματα, τότε η Πολιτεία εκ των πραγμάτων θα είναι απέναντι. Αυτό το ερώτημα, που έχει τεθεί από μένα προς την ΕΠΟ, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα τα καθήκοντα μου, και δημόσια και σε συσκέψεις προς όλες τις πλευρές του συντεταγμένου ποδοσφαίρου τι απέγινε; Πως απαντήθηκε στους 18 μήνες που πέρασαν, από την Ομοσπονδία; Δεν απαντήθηκε συνολικά, απαντήθηκε όμως με παρά πολλές πράξεις και κοινούς βηματισμούς. Άλλοτε ο βηματισμός της ΕΠΟ ήταν ταχύτερος και της Πολιτείας βραδύτερος, άλλοτε συνέβαινε το αντίθετο. Έχουν όμως γίνει στους 18 αυτούς μήνες πολύ μεγάλες προσπάθειες.

Σας θυμίζω το θέμα της διαφάνειας των ελληνικών πρωταθλημάτων. Από τη συνεργασία ΕΠΟ και Πολιτείας καρποφόρησε η μεγαλύτερη έρευνα, η πιο εξονυχιστική, για το θέμα των προσυνεννοημένων αγώνων στη ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Προφανώς γνωρίζετε ότι τα στημένα παιχνίδια δεν είναι απότοκο των σημερινών ημερών, είναι ένα πρόβλημα πολύ παλαιότερο, που βγήκε από το χαλί, μπήκε στο προσκήνιο, λοιδορήθηκε από ορισμένους ότι οι διαβιβάσεις προς στην Εισαγγελία ήταν τυπικές, απλώς να πούμε ότι κάνουμε κάτι. Τώρα όμως αρχίζει και φαίνεται, ανεξάρτητα της επάρσεως και χωρίς να θέλω να προδικάσω την ενοχή κανενός, ότι έγινε η μεγαλύτερη έρευνα στα χρονικά της ελληνικής Δικαιοσύνης. Και σε αυτό συνεργάστηκε η ΕΠΟ και η ελληνική Πολιτεία.

Επαναλαμβάνω ότι αυτή η κίνηση της ΕΠΟ είναι ουσιώδης, έχει στηριχθεί εσωτερικά από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ενώσεων και τη Σούπερ Λίγκα, έχει σημειολογικό, καταρχήν, χαρακτήρα. Θα δούμε την πορεία της. Πέρα όμως από αυτή τη γενική τοποθέτηση του προέδρου της ΕΠΟ, την οποία συμμεριζόμαστε και είμαστε αλληλέγγυοι με αυτήν είναι και το σύστημα της αδειοδότησης των ομάδων.

Έχει σημασία να θυμίσω ορισμένες κρίσιμες λεπτομέρειες. Το σύστημα της αδειοδότησης των ομάδων όπως ίσχυε διαχρονικά, οδήγησε το ποδόσφαιρο στο να υπάρχουν χρέη των ΠΑΕ, προς το ελληνικό δημόσιο, ύψους 400 εκατομμυρίων ευρώ. Χρέη τα οποία ρυθμίστηκαν, χαρίστηκαν, ξαναρυθμίστηκαν και αυτό επαναλήφθηκε, κάτω από ένα καθεστώς το οποίο οπωσδήποτε επηρέαζε και η πολιτική διαπλοκή. Είναι λοιπόν προφανές ότι χρειαζόμαστε ένα άλλο σύστημα κριτηρίων, το οποίο θα εμποδίζει, τουλάχιστον, τη δημιουργία πρωτογενών ελλειμμάτων».