Γράφει ο Αλέξης Σπυρόπουλος...

Είναι ανώδυνο, αφού "μένει έξω" απ' την αναστολή ως και το ταξίδι της Εθνικής, για να βγάλουμε λεφτά, στη Νέα Υόρκη. Φαντάζεται, συνεπώς, κανείς πόσο...πολύ πιο έξω απ' την αναστολή θα μείνει η συμμετοχή των κλαμπ στα Κύπελλα Ευρώπης. Η Σούπερ Λιγκ συνετάχθη, αβίαστα. Επειδή ήταν εκ του ασφαλούς. Ο δε πρόεδρός της, ως ΠΑΕ Ολυμπιακός όμως, είπε ότι πρόκειται περί αστειότητος. Και θα 'ναι αναποτελεσματικό, διότι τι ακριβώς θα γίνει σε δεκαπέντε μέρες που δεν έχει γίνει σε πέντε δεκαετίες;

Εκείνο που γίνεται, είναι ότι μένουν ξεκρέμαστοι οι φουκαράδες της Β' και της Γ' Εθνικής, με τις απορίες τους πώς θα περάσει το καλοκαίρι τους και ποιοί θα παίζουν του χρόνου πού. Κι εκείνο που θα γίνει είναι ότι ο Σοφοκλής Πιλάβιος θα μας αποχαιρετήσει από μια θέση στην οποία ούτως ή άλλως και ευθύς εξαρχής "δεν είχε καμία δουλειά". Υπήρξε παντελώς ασύμβατος, καθότι επρόκειτο για την ομοσπονδία του ελληνικού ποδοσφαίρου, όχι του δανέζικου ή του ισλανδικού, και αναμενόμενα το σύστημα τον καταπόντισε.

Στην Ελλάδα, ως γνωστόν, δουλειά του προέδρου της ομοσπονδίας νοείται το να μοιράζει κουκούτσια. Οχι, ακριβώς, το παιδικό όνειρο αυτού του προέδρου. Ο οποίος Πιλάβιος, ακόμη και στο ιστορικό χαμηλό της μετοχής του, έκανε σκορ 49/57. Εφάμιλλο, αναλογικά, του 186/203 που έκανε στη Ζυρίχη ο Μπλάτερ. Το ποσοστό είναι συντριπτικό μεν, αλλά τώρα το ποδόσφαιρο θα πρέπει να βρει τον επόμενο που θα ενδυθεί, ει δυνατόν, με την ακόμη υψηλότερη αποδοχή του σώματος ώστε να μπορεί άνετα να...φταίει για τα πάντα. Τον επόμενο που θ' αναδυθεί για να καθαρίσει την κόπρο, ώσπου η κόπρος να τον απορροφήσει. Η θέση είναι, ιστορικά, ανελέητη. Δεν πιστώνεσαι τίποτα "επί ημερών". Δεν πιστώθηκε ο Γκαγκάτσης ούτ' ένα σπόρι απ' το EURO 2004. Αλλά χρεώνεσαι τα πάντα. Και το ανάποδο πλάγιο.

Είναι μια λογική που, στο ελληνικό τοπίο, ήλθε με την Παράγκα. Τότε πέρασε και εδραιώθηκε σαν κοινή συνείδηση ότι "ΕΠΟ ίσον το άπαν". Δεν θυμάμαι πριν, στην κάθε στραβή, την άλλη μέρα το πρωί να 'ναι πρωτοσέλιδη στο περίπτερο η ξεγυριστή φωτογραφία του Τριβέλλα. Το φαινόμενο εδραιώθηκε με την Παράγκα, και κορυφώθηκε μετά, επί Γκαγκάτση. Ο Πιλάβιος, απλώς, υπήρξε ο αμέσως επόμενος και φυσιολογικά εισέπραξε τ' απόνερα. Ο,τι γίνεται και δεν γίνεται, Πιλάβιος. Ο ρόλος προσέλαβε υπερφυσική διάσταση. Βία, Πιλάβιος. Στημένα, Πιλάβιος. Αδειοδότηση, Πιλάβιος. Ενημερότητες, Πιλάβιος. Ο,τι να 'ναι, Πιλάβιος. Ο...Τσακ Νόρις!

Θυμάται κανείς ποιός πρόεδρος της αγγλικής ομοσπονδίας καθάρισε την κόπρο των χουλιγκάνων στα τέλη των '80s; Προφανώς, όχι. Γιατί δεν την καθάρισε ο εκεί και τότε Πιλάβιος. Θυμάται κανείς ποιός πρόεδρος της ιταλικής ομοσπονδίας καθάρισε την κόπρο του Μότζι; Προφανώς, επίσης, όχι. Γιατί δεν την καθάρισε ο εκεί και τότε Πιλάβιος. Αυτά έγιναν απ' τους συντεταγμένους μηχανισμούς της συντεταγμένης Πολιτείας, απ' την αστυνομία και τη δικαιοσύνη, με την ειλικρινή συναίνεση όλων των εταίρων. Καθάρισαν, και επανήλθαν. Τα αγγλικά κλαμπ, στα Κύπελλα Ευρώπης. Δεν έπαθαν κάτι, επειδή έλειψαν πέντε χρόνια. Η Γιουβέντους υποβιβάστηκε, και της Μίλαν της αφαιρέθηκαν βαθμοί. Δεν έπαθαν κάτι. Η Μίλαν είναι, ύστερα από επτά χρόνια, ξανά πρωταθλήτρια. Η Γιουβέντους, στην κολυμπήθρα της Serie Β, ξέπλυνε όλες τις αμαρτίες της. Η Φιορεντίνα, για τα χρέη της, πήγε μέχρι δ' κατηγορία. Δεν έπαθε κάτι. Πέρυσι, δηλαδή το 2009-10, ξανάπαιξε Τσάμπιονς Λιγκ.

Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, έτσι όπως τέθηκε το δίλημμα την Παρασκευή, μην κοροϊδευόμαστε, ούτε να ζήσει θέλει ούτε να πεθάνει. Πολύ φοβάμαι πως η κυρίαρχη, στον μικρόκοσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, θέληση είναι να συνεχίσει να επιβιώνει "ως εστί και ευρίσκεται". Μια χαρά είναι, έτσι όπως είναι. Το είχε πει, στην απολογιστική συνέντευξη Τύπου προ καιρού, και ο πρόεδρος του Ολυμπιακού. Ως Σούπερ Λιγκ...

Πηγή: Contra.gr