Είναι, όμως, ιδιαίτερα χρήσιμος, λόγω της μεγάλης τους εμπειρίας, σε ζητήματα ανάπτυξης πόλεων, σε μία διαρκώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα.

Δεν διαθέτουν συνταγές σωτηρίας, αλλά ίσως σε αυτή τη φάση "η κρίση μπορεί να διαμορφώσει γόνιμους νέους προσανατολισμούς", υποστηρίζουν και οι δύο.

Βρέθηκαν στην ελληνική πρωτεύουσα, προσκεκλημένοι του Συμποσίου που πραγματοποιήθηκε στη μνήμη της καθηγήτριας αρχιτεκτονικής Τζένης Κοσμάκη, στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, με θέμα τη σχέση της φύσης με την πόλη.

Πρόκειται για τον Πάολο Τσεκαρέλι, αρχιτέκτονα-πολεοδόμο, καθηγητή στην έδρα της Ουνέσκο στο Πανεπιστήμιο της Φεράρα, πρόεδρο του ILAUD (Διεθνές Εργαστήριο Αρχιτεκτονικής και Αστικού Σχεδιασμού) και την Αν Βερνέ Μουντόν, καθηγήτρια αστικού σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο του Σιάτλ της πολιτείας Ουάσινγκτον.

Ο Πάολο Τσεκαρέλι έχει συμμετάσχει στον σχεδιασμό πόλεων όπως το Μιλάνο, η Ιερουσαλήμ, το Ρίο ντε Τζανέιρο και περιοχών όπως η Λομβαρδία. Υποστηρίζει ότι "η πόλη πρέπει να αναμίξει τα συστατικά της σε σωστές αναλογίες. Καμία πόλη δεν μπορεί να ζει περιχαρακωμένη σε γκέτο. Δεν μπορείς να έχεις το γκέτο των αγίων, το γκέτο των μεταναστών, των πλουσίων, των τοξικομανών κοκ. Έτσι, κανένας Δίας δεν θα σώσει την Αθήνα", λέει γελώντας ο πολεοδόμος.

"Η Αθήνα έχει τεράστια πολιτιστική κληρονομιά. Θα έπρεπε να είναι τουριστικός προορισμός αυτή καθαυτή κι όχι απλά "γέφυρα" για όσους πηγαίνουν στα νησιά. Όμως, δεν είναι δυνατόν", παρατηρεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ Αν Βερνέ Μουντόν και συνεχίζει: «(Δεν μπορεί) να έρχεται ο τουρίστας από την άλλη άκρη της γης και να βρίσκει κλειστό το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας, στις 3 το μεσημέρι. Έπειτα, ο περιβάλλων χώρος του Μουσείου θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερος. Η Αθήνα για έναν ξένο είναι μία φαντασίωση, μια πόλη ουτοπική. Κι όταν φτάνεις στην πόλη, διαπιστώνεις ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου όπως τα περίμενες".