Από τη ρετρό ιστορία της προηγούμενης Τρίτης, χρωστάω τη ρετρό ιστορία μιας μπάλας. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να πληρώσω τα χρέη μου και να την (ανα)δημοσιεύσω, πιστεύοντας πάντα πως ο συνδυασμός μπάλας και …αδικίας είναι αυτός που έχει ανεβάσει το ποδόσφαιρο στο θρόνο του βασιλιά των σπορ…

Ακόμα ταλαιπωρούσα τα νεύρα μιας νυν βολευτίνας και ενός νυν υπουργού, «δασκάλων» μου σε μια σχολή δημοσιογραφίας, όταν έτυχε να βρεθώ στην Ήπειρο για μια - δυσάρεστη - κοινωνική εκδήλωση.

Όταν η μάνα μου κατάφερε με τα πολλά να εξηγήσει σε μια θεια, τη θεια-Μάκαινα, τι δουλειά θα κάνω ...άμα μεγαλώσω (ακόμα να μεγαλώσω, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία) μεταδίδοντας την κεντρική ιδέα στα ραντάρ της («θα γράφει»), η θεια με πήρε παράμερα και μού είπε: «Για τ΄ άδικο να γράφ΄ς. Τ΄ ακούς;».

Δεν τ΄ άκουσα, αλλά τώρα, κοντά 20 χρόνια μετά, είναι σαν να την ακούω στ΄ αφτιά μου. «Για τ΄ άδικο»!

Εγώ στην αρχή ήθελα να γράφω για ...τρίχες. Στην κυριολεξία. Ένα από τα πρώτα μου άρθρα στην Ελευθεροτυπία είχε τίτλο «με μέσον την τρίχα». Μετά ήθελα να γράφω για θάλασσες, μπάνια, ξαπλώστρες απλωμένες, τρένα, καράβια και ποδήλατα. Ψιλοαρμένιζα, για να μη γράψω την άλλη λέξη που αρχίζει από «ψι» και τελειώνει σε «αρμένιζα».

Διαβάστε την υπόλοιπη ιστορία στο gazzetta.gr

LIFE Ελλάδα Ψυχαγωγία Ποδόσφαιρο SPORTS