Σύμφωνα με το άρθρο 1442 ΑΚ «Εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματά του ή από την περιουσία του, δικαιούται να ζητήσει διατροφή από τον άλλον: 1. αν κατά την έκδοση του διαζυγίου ή κατά το τέλος των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στις επόμενες περιπτώσεις βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, ώστε να εξασφαλίζει απ’ αυτό τη διατροφή του 2. αν έχει την επιμέλεια ανήλικου τέκνου και γι’ αυτό το λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος 3. αν δεν βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση, και στις δύο όμως περιπτώσεις για ένα διάστημα που δεν μπορεί να ξεπεράσει τα τρία χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου 4. σε κάθε άλλη περίπτωση, όπου η επιδίκαση διατροφής κατά την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας».


Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω, ο νόμος προβλέπει μια γενική προϋπόθεση και τέσσερις ειδικές, προκειμένου ο σύζυγος να δικαιούται διατροφής μετά τη λύση του γάμου του:

Α) Ως γενική προϋπόθεση για τη γέννηση δικαιώματος διατροφής πρώην συζύγου απαιτείται να μπορεί ο υπόχρεος σε διατροφή να παράσχει στον πρώην σύζυγο διατροφή από τα εισοδήματα και την περιουσία του ενόψει και των λοιπών υποχρεώσεών του, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η δική του διατροφή και διαβίωση και ο δικαιούχος να αδυνατεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα δικά του εισοδήματα και την περιουσία του.

Β) Ειδικές προυποθέσεις:
α) αν κατά την έκδοση του διαζυγίου ή κατά το τέλος των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στις περιπτώσεις β, γ και δ, βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, ώστε να εξασφαλίζει απ’ αυτό τη διατροφή του

β) αν έχει την επιμέλεια ανήλικου τέκνου και γι’ αυτό το λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος. Σε αυτή την περίπτωση το διάστημα χορήγησης διατροφής δεν μπορεί να υπερβεί τα τρία χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου.
γ) αν δεν βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση. Ομοίως και εδώ το διάστημα χορήγησης διατροφής δεν μπορεί να υπερβεί τα τρία χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου.
δ) σε κάθε άλλη περίπτωση όπου η επιδίκαση διατροφής κατά την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας. Εδώ πρόκειται για περιπτώσεις που δεν μπορούν να υπαχθούν σε μια από τις ως άνω αναφερόμενες και ο νόμος δίνει την δυνατότητα στον δικαστή να επιδικάσει διατροφή στον σύζυγο εφ’ όσον κατά την κρίση του, αυτό είναι δίκαιο.

Περιεχόμενο και Μέτρο Διατροφής

Η διατροφή αυτή περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση του δικαιούχου, έξοδα ανατροφής, επαγγελματικής και εν γένει εκπαίδευσης και βάσει των πραγματικών αναγκών του από τις εκάστοτε συνθήκες της ζωής του. Η διατροφή μπορεί να αποκλεισθεί ή περιορισθεί εφόσον συντρέχουν σπουδαίοι λόγοι. Ενδεικτικά από τον νόμο στο άρθρο 1444 §1 ΑΚ αναφέρονται οι εξής: α) Αν ο γάμος είχε μικρή χρονική διάρκεια.


β) Αν ο δικαιούχος είναι ο υπαίτιος του διαζυγίου.
γ) Αν ο δικαιούχος διατροφής προκάλεσε εκούσια (με πρόθεση) την απορία του.
Το δικαίωμα διατροφής παύει στις εξής περιπτώσεις (άρθρο 1444 §2 ΑΚ):
α) Αν ο δικαιούχος ξαναπαντρευτεί.
β) Αν ο δικαιούχος συζεί μόνιμα με κάποιον άλλο σε ελεύθερη ένωση
γ) Αν ο δικαιούχος πεθάνει (εκτός αν αφορά παρελθόντα χρόνο ή δόσεις απαιτητές κατά τον χρόνο θανάτου, οπότε η αξίωση διατροφής περιέρχεται στους κληρονόμους

ΠΗΓΗ: grielazacharoula.blogspot.gr

Κοινωνία LIFE