Απλά η ιστορία με τις αδειοδοτήσεις των ομάδων την έφτασε στο κόκκινο. Κάποιοι έβαλαν ψηλά τον πήχη και ζήτησαν από μερικές ΠΑΕ πράγματα που δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν, κάποιοι άλλοι αδιαφόρησαν με την κουτοπόνηρη σκέψη ότι εδώ είναι Ελλάδα, οπότε θα βγάλουμε τον κόσμο μας στον δρόμο και θα την πάρουμε στο τέλος την άδεια, ενώ κάποιοι άλλοι άρχισαν να πουλάνε τσαμπουκάδες μόλις κατάλαβαν ότι τα πράγματα έγιναν σκούρα. Ετσι, ο πρόεδρος της ΕΠΟ, ο Πιλάβιος, βλέποντας πως δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του, φώναξε τη FIFA και τον «γκουρού των αδειοδοτήσεων» της UEFA και τους πέταξε την καυτή πατάτα, αφήνοντάς τους να βγάλουν εκείνοι το φίδι από την τρύπα. Ταυτόχρονα, έκλεισε και τα γραφεία της ομοσπονδίας «για όσο διάστημα χρειαστεί», για να μπορέσει να φτιάξει κάποια πράγματα από την αρχή.

ΟΙ περισσότεροι είδαν την κίνηση με καλό μάτι. Απ' όποια πλευρά και να το δεις, κανένας δεν θα χάνει ουσιαστικά τίποτα, ενώ σίγουρα κάποια καμπανάκια χτυπάνε στ' αυτιά όσων πρέπει να τ' ακούσουν, όχι επειδή... μπήκε λουκέτο στο ποδόσφαιρο, αλλά γιατί σαν επικοινωνιακό τρικ θα μπορούσε ν' αποδειχτεί αρκετά αποτελεσματικό: να στείλει μηνύματα στους κάθε είδους νταβατζήδες του χώρου, να δώσει στον κόσμο που έχει κόψει το γήπεδο την ελπίδα πως μπορεί κάτι να περιμένει και γενικότερα ν' ανοίξει τα παράθυρα μπας και μπει λίγος φρέσκος αέρας.

ΤΟΣΟ καιρό έλεγαν τον Πιλάβιο (πρώτος εγώ) «άβουλο» και... «Σημίτη του ποδοσφαίρου», καθώς έβλεπε να σκάνε γύρω του τα θέματα και καθόταν ατσαλάκωτος. Επεισόδια, ύποπτα ματς, ξεφτιλισμένες διαιτησίες, άλλες αντ' άλλων αποφάσεις των αθλητικών δικαστών. Μύλος! Ο ίδιος ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, λοιπόν, ήταν υποχρεωμένος να ταρακουνήσει τα πράγματα. Ετσι έκλεισε την ΕΠΟ.

ΠΕΡΑΣΑΝ από τότε περίπου 15 μέρες. Το ποδόσφαιρο προσπαθεί να... ξανανοίξει από χθες το απόγευμα. Και το θέμα είναι αν θα έχουν γίνει αυτά για τα οποία κατέβασε τα ρολά. Ή, μάλλον, αν ο Πιλάβιος θα έχει καταφέρει να κουμαντάρει την κρίση από τη στιγμή που τη διαπίστωσε και αποφάσισε να την πολεμήσει.

ΜΗΝ ξεχνάμε πως η πραγματική μαγκιά και τα κιλά της προσωπικότητας που κουβαλάει ο καθένας που θέλει να το παίζει ηγέτης φαίνονται μόλις ξεσπάσει μια κρίση. Ο Παπανδρέου θα μπορούσε, ας πούμε, να ήταν ένας πετυχημένος πρωθυπουργός σε κανονικές συνθήκες. Να εγκαινιάσει τη... λαπ τοπ διακυβέρνηση της χώρας με το opengov, να φτιάξει πράσινη ανάπτυξη παντού, να βάλει τους υπουργούς να κυκλοφορούν με μικρά υβριδικά αυτοκίνητα αντί για λιμουζίνες ή να αξιοποιήσει τα ολυμπιακά ακίνητα της παραλιακής και να λένε όλοι «μπράβο». Από την ώρα, όμως, που έπεσε πάνω στην κέντα με το Μνημόνιο, με τη χρεοκοπία να χτυπάει την πόρτα και να πρέπει να τη διαχειριστεί, αποδείχτηκε... Γιωργάκης που δεν είναι σε θέση να μοιράσει δυο γαϊδουριών άχυρα...

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Κοινωνία LIFE Ελλάδα Άλλα Σπόρ SPORTS