Πού θα πάει αυτή η ιστορία; Έχει πάτο το βαρέλι του ελληνικού αθλητισμού;

Είναι εικόνα αυτή να βλέπει κάποιος τον πρόεδρο της ΚΑΕ ΑΕΚ Καραμανλή να πιάνεται στα χέρια με τον πρόεδρο του ΕΣΑΚΕ Οικονομίδη; Ή να κάνουν ντου οριτζιναλίστες;

Αυτά τα έχουμε δει φέτος απ’ όλες τις μεγάλες ομάδες σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Αν τα έκαναν μόνο οπαδοί ή παράγοντες ενός συλλόγου, τότε θα μιλούσαμε για μεμονωμένα φαινόμενα. Δυστυχώς το φαινόμενο είναι γενικευμένο. Και η κατηφόρα συνεχίζεται. Είναι δυνατόν, για παράδειγμα, να βγαίνουν αποφάσεις έναν και δυο μήνες μετά τη λήξη της σεζόν για το αν μια ομάδα υποβιβάζεται ή μένει στην κατηγορία; Σε ποια άλλη χώρα γίνονται αυτά;

Από την άλλη στο ποδόσφαιρο έχουμε, μέσα σ’ όλα, τις πλαστές ενημερότητες, όπου κάθε μέρα βγαίνουν και καινούργιες ομάδες στο προσκήνιο. Κατά τα άλλα υπήρξε εξυγίανση τις δυο εβδομάδες που είχε βάλει λουκέτο η ΕΠΟ.

Ο κόσμος κουράστηκε. Αγανάκτησε, όπως λέγαμε και χθες. Μπούχτισε. Δεν του φτάνει η μιζέρια απ’ όλα τα άλλα που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητά του, έχει να βλέπει κάθε μέρα και το θέατρο του παραλόγου από τον αθλητισμό με κομπάρσους, πρωταγωνιστές και βαρετά σίριαλ που δεν βγάζουν πουθενά. Νισάφι.

Ξυπνήστε όσοι κάθεστε στις καρέκλες του αθλητισμού και της κυβέρνησης, γιατί στο τέλος θα σας εγκαταλείψει ο κόσμος όλους μαζί με αυτά τα όργια που γίνονται.

Βαρεθήκαμε φέτος να βλέπουμε σκηνικά απ’ όλες, επαναλαμβάνουμε, τις μεγάλες ομάδες σε τόσα διαφορετικά επίπεδα. Κι αναρωτιόμαστε πόσο πιο κάτω θα πάει η κατάσταση. Και τι έχουν να δούνε τα μάτια μας από Σεπτέμβριο…