Τα παιδιά του λαού

"Είναι δυνατόν να υπάρχει δημοκρατία σ' αυτήν τη χώρα, όταν διασύρονται με αυτόν τον απεχθή τρόπο συμπολίτες μας που αποτελούν πρότυπα συμπεριφοράς;"

Είναι δυνατόν να περνάει και από το μυαλό έστω ενός ότι μπορεί να είναι αναμεμειγμένοι με αυτές τις βρωμιές πολίτες που είναι τυπικοί σε όλα τους; Πώς τόλμησαν να ξεφτιλίσουν με αυτό τον ανεύθυνο τρόπο ανθρώπους οικογενειάρχες, οι οποίοι βγάζουν με τον τίμιο ιδρώτα του προσώπου τους τα προς το ζην; Μεροδούλι-μεροφάι είναι οι καημένοι. Μεροκαματιάρηδες.

Στο γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί! Και τους τρέχουν στα έγκατα της ΓΑΔΑ, μαζί με κοινούς εγκληματίες, για να φωτίσουν τα αυτονόητα: Οτι είναι καθαροί σαν το χιόνι στις βουνοκορφές. Μετά τη Μέρκελ, τον Σαρκοζί και τους άλλους, που ήλθαν να μας οδηγήσουν στην πλήρη κατάπτωση να πληρώνουμε όλοι φόρους (ακούς εκεί...), ήλθε και η ΟΥΕΦΑ να βάλει φωτιές και να την πληρώνουν τώρα αθώοι άνθρωποι, με πλούσιο κοινωνικό έργο. Παιδιά του λαού είναι. Μία δεν πιάνει ο Ξανθόπουλος μπροστά τους.

Στην ΟΥΕΦΑ στήθηκε όλη η πλεκτάνη. Σκευωρία των ανθελλήνων ξένων σε ένα ακόμη κρίκο τής εναντίον μας προπαγάνδας. Και εμείς τσιμπήσαμε. Και αντί να κάνουμε ανδριάντες σε αυτούς τους ήρωες, ως πρόσωπα αντιπροσωπευτικά του νεοέλληνα, εμείς τους τρέχουμε. Είναι δημοκρατία αυτή;...

Πηγή: Εθνοσπόρ.