Προς αποφυγήν κάθε παρεξήγησης, ο τίτλος αναφέρεται αποκλειστικά στον μακαρίτη τον Βαγγέλη Περπινιάδη. Ξαφνικά, στις 23 Ιουνίου 2011, οκτώ χρόνια μετά το θάνατό του, η ...δικογραφία του, σόρι, η δισκογραφία του, έχει γίνει και πάλι ανάρπαστη.
Κατά τ΄ άλλα, το συγκεκριμένο ξαφνικό ριγιούνιον του φαν κλαμπ του αείμνηστου Βαγγέλη, συμπίπτει όλως τυχαίως με το μεγαλύτερο θέμα που έχει σκάσει στον ελληνικό αθλητισμό από την παραμονή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 (ξέρετε, με το ατύχημα των δύο «Ολυμπιονικών» επειδή δεν μπορούσαν να κάνουν πιπί τους στα μπουκαλάκια της Γουάντα) και πιθανότατα το μεγαλύτερο στο ελληνικό ποδόσφαιρο μετά την κατάκτηση του Γιούρου του 2004. Ίσως και μεγαλύτερο από αυτό. Σίγουρα το μεγαλύτερο αρνητικό πάντως...
Μια μέρα πριν, έγραφα πως δυστυχώς δεν υπάρχουν σύννεφα για να πέσουν όσοι δηλώνουν έκπληκτοι από τις εξελίξεις και τα πρόσωπα που εμφανίζονται μπλεγμένα στο σκάνδαλο των στημένων αγώνων. Τώρα ψάχνω σύννεφο κι εγώ...
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr