Να γιατί πρέπει να βάλουν πλάτη οι «Ενωσίτες»

Θα ξεκαθαρίσω πως η προσδοκία των ανθρώπων της ΠΑΕ και ιδιαίτερα του Σταύρου Αδαμίδη, για τον αριθμό των διαρκείας που θα δώσει η ΑΕΚ φέτος, μετά κι από τις τελευταίες εξελίξεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αποτελεί για μένα έναν στόχο ασύλληπτο, γιατί στην εποχή που ζούμε, πρέπει να βάλει κανείς πολλές παραμέτρους στη συζήτηση…

Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να συμμεριστώ ως ένα βαθμό, μια τέτοια -έστω και ονειροπολική- προσδοκία για το πώς πρέπει να αγκαλιάσει ο κόσμος την ομάδα από εδώ και πέρα.

Η ΑΕΚ είναι η μόνη που από την αρχή ως το τέλος είχε μια συνεπή κι επικριτική στάση απέναντι σε όλο αυτό το παρεάκι που έχει τώρα περιπέτειες με τη Δικαιοσύνη. Δεν στήριξε ποτέ κανέναν από την αρχή (η μοναδική μαζί με τον Άρη). Ο πρόεδρος της από την αρχή πήγε κόντρα σε όλη αυτή την κατάσταση, χλευάστηκε γιατί μπήκε σε διαδικασίες που -για μένα τουλάχιστον και το έχω ξεκαθαρίσει- δεν του ταιριάζουν. Τον είπαν περαστικό και απάντησε με τον κατάλληλο τρόπο, πως για αυτόν ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός είναι τιμητικός, μιας και στις μέρες μας, το να είσαι μεγαλοπαράγοντας δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Έκανε σαφώς πολλά σφάλματα σε σημείο που πολλές φορές πήγε να εξομοιωθεί με αυτούς (σε συμπεριφορά κι όχι σε πράξεις) που βρέθηκε απέναντι και μεγάλο φάουλ ήταν ο χαρακτηρισμός απέναντι στον Ατρόμητο. Φάουλ ήταν όταν κι αυτός πήγε για να πει κάτι σε διαιτητές στα αποδυτήρια. Όμως, κράτησε μια έντιμη και μαχητική στάση απέναντι στην σάπια κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Η «Ένωση», λοιπόν, παλεύει με όλες τις δικές τις οικονομικές αντιξοότητες και κόντρα σε «δαίμονες» (είναι ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός που μπορώ να βρω) για να επιβιώσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τη στιγμή που το άλλο μεγάλο μέγεθος στο ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκεται και αυτό σε ύπνωση και δεν μπορεί να αρθρώσει καν λόγο (επισήμως) για τα γεγονότα που διαδραματίζονται, η ΑΕΚ είναι η μοναδική που, τουλάχιστον, έχει λόγο και λέει και πέντε πράγματα. Όχι ότι την ακούει κανείς, αλλά μπροστά σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν μπορεί να παρακολουθείς σαν να έχεις πιει το αμίλητο νερό.

Οι άνθρωποι της ΑΕΚ, λοιπόν, λένε πως εμείς μπορεί να μην είμαστε σε θέση να φέρουμε ονόματα, αλλά, τουλάχιστον, προσπαθούμε να παλέψουμε με τις δικές μας δυνάμεις. Τη στιγμή που άλλοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να κερδίζουν, η «Ένωση» προσπαθεί να επιβιώσει, με σταθερά βήματα να εξυγιανθεί και να επιστρέψει εκεί που της αξίζει. Τουλάχιστον, όπως ισχυρίζονται, οι ΑΕΚτζήδες είναι οι μοναδικοί που αυτές τις μέρες, μπορούν να κυκλοφορούν έξω με το μέτωπο καθαρό. Για αυτό και περιμένουν ανταπόκριση από τον κόσμο στα διαρκείας. Το νούμερο που θα ήθελαν να δουν στα φετινά διαρκείας είναι για μένα ουτοπία (και προτιμώ να μην το αναφέρω). Μήπως, τελικά, όμως, δεν έχουν και τόσο άδικο σε αυτή την επιχειρηματολογία τους;

ΥΓ: Ο Αχιλλέας Μπέος γέλασε και χλεύασε πολύ τη χρονιά που πέρασε με την ΑΕΚ. Ξέχασε, όμως, τη λαϊκή παροιμία που λέει πως «γελάει καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος».

ΠΗΓΗ: sport-fm.gr