Μόνον που αν και υπήρξε διεθνής διαιτητής, αλλά και παρατηρητής διαιτησίας, έγινε περισσότερο γνωστός την τελευταία δεκαετία.

Κυρίως για το γεγονός ότι φέρεται να συγκροτεί και να διευθύνει το «διευθυντήριο» της Θεσσαλονίκης, το οποίο ήταν ένα καφενείο στην περιοχή των Αμπελοκήπων. Εκεί λέγεται ότι συγκεντρώνονταν κι άλλοι ρέφερι, καθώς και παρατηρητές διαιτησίας, οι οποίοι αποφάσιζαν ποιους από τα νέα «φιντάνια» θα προωθούσαν κατηγορία και ποιους θα υποβίβαζαν.

Κι όσοι ήταν υπάκουοι ανέβαιναν συνεχώς κατηγορία, καθώς ήταν σαφές ότι είχε προσβάσεις και στην Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας, η οποία κρίνει και αποφασίζει μία ή και περισσότερες φορές τον χρόνο, αν το κρίνει απαραίτητο, για τη συγκρότηση των πινάκων διαιτησίας.

Ο παράγοντας

Το «αφεντικό» της «παράγκας» της Θεσσαλονίκης είχε αρχίσει να αποκτά δύναμη από τα τέλη του ΄90, αλλά στη νέα χιλιετία ήταν που την... έδειχνε με κάθε τρόπο. Θρυλείται στη συμπρωτεύουσα ότι κάθε φορά που πρώην παράγοντας της ΕΠΟ επισκεπτόταν τη Θεσσαλονίκη, ο παλιός διαιτητής, ο οποίος διανύει την έβδομη δεκαετία της ζωής του, τον περίμενε σχεδόν πάντα στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» και τον βοηθούσε να μεταφέρει τη βαλίτσα του!

Σχέση εκτίμησης...

Βλέπετε ήθελε να τα έχει καλά με την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Και το «αφεντικό» της «παράγκας» της Θεσσαλονίκης, αντλώντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο δύναμη, ήλεγχε όλο το «παιχνίδι», έχοντας υπό την επίβλεψή του τους διαιτητές της Θεσσαλονίκης, αλλά και γειτονικών νομών. Ηταν ο απόλυτος άρχοντας του τρόπου που θα διεξάγονταν τα ματς.

Παράλληλα, δε, κέρδιζε και χρήματα.

Πηγή: Εθνοσπόρ

Κοινωνία LIFE Ελλάδα Ποδόσφαιρο SPORTS