Δεν είναι τα πάντα οι μεταγραφές…

Εμείς, όμως, θα πούμε κάτι διαφορετικό. Πολλοί, λοιπόν, ίσως αναρωτηθούν ότι δίχως μεγάλες μεταγραφές οι περισσότερες ομάδες κινδυνεύουν να παρουσιάσουν χειρότερο θέαμα από πέρυσι. Αυτό είναι εν μέρει σωστό, όμως μπορεί να αποδειχθεί και λάθος.

Στο ελληνικό ποδόσφαιρο οι προτεραιότητες είναι πάντα η παρασκηνιακή δύναμη, οι μεταγραφές αεροδρομίου κλπ. Κι αγνοείται σχεδόν συστηματικά ο παράγοντας «δουλειά».

Αν, λοιπόν, οι ομάδες πέσουν με τα μούτρα στην δουλειά, τότε μπορεί ακόμα και με το ίδιο ρόστερ να δείξουν καλύτερη εικόνα! Αν, δηλαδή, οι προετοιμασίες γίνουν με σοβαρότητα κι όχι στο σορολόπ, τότε θα μπορέσουν να κάνουν και κάποιον π.χ. αυτοματισμό μέσα στο γήπεδο.

Το ελληνικό πρωτάθλημα, πέραν του ότι δεν είναι αρκετά ανταγωνιστικό, στηρίζεται κυρίως στις ατομικές ενέργειες. Αυτό συμβαίνει επειδή οι προπονητές αλλάζουν σαν τα πουκάμισα, οι παίκτες πάνε κι έρχονται σε κάθε μεταγραφική περίοδο, ενώ υπάρχει και τρομερή πίεση από ΜΜΕ και κόσμο.

Φέτος σε αρκετές μεγάλες ομάδες οι προσδοκίες είναι πιο μετριασμένες, λόγω του οικονομικού στριμώγματος. Η πίεση, δηλαδή, όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι ίσως να είναι μικρότερη. Αν, λοιπόν, κάτσουν κι εργαστούν σ’ αυτή την κρίσιμη φάση της προετοιμασίας, τότε μπορεί να φανερώσουν αρετές ομαδικότητας και «χημείας» συνόλου και να μην τα περιμένουν όλα από έναν, δυο παίκτες.

Για παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει με Φερέιρα που έχει προσαρμοστεί πια στα ελληνικά δεδομένα. Ο Πορτογάλος έχει μπει φουριόζος στην προετοιμασία κι επειδή ξέρει από μπάλα, ίσως να βοηθήσει τον αποδυναμωμένο (λόγω Σισέ, Ζιλμπέρτο) Παναθηναϊκό να ποντάρει πλέον σε κάποια άλλα στοιχεία, όπως είναι η λειτουργικότητα μέσα στο γήπεδο. Ο Παναθηναϊκός, άλλωστε, έχει πολλά χρόνια να εμφανίσει συνοχή εντός αγωνιστικού χώρου κι ένα πλάνο όταν κατεβαίνει στα ματς. Συνήθως παρουσιάζεται χύμα και τα περιμένει (τα δυο τελευταία χρόνια) όλα από τον Σισέ.

Το ίδιο και η ΑΕΚ. Αν τράβαγε ο Σκόκο, όλα καλά. Αν όχι, είχε πρόβλημα. Και ο Χιμένεθ, όμως, θα κάτσει για δεύτερη σερί χρονιά στον πάγκο της Ένωσης. Γιατί, λοιπόν, να μην καταφέρει να δώσει στην ομάδα μερικά στοιχεία απ’ αυτά που της λείπανε, όπως η κίνηση από τα πλάγια, η αρμονική συνεργασία στον άξονα, η καλύτερη φυσική κατάσταση κλπ.;
Θέλουμε να πούμε ότι δεν είναι τα πάντα οι μεταγραφές στις ομάδες. Ένα ρόστερ αν δουλευτεί σωστά και με ηρεμία σε βάθος χρόνου μπορεί να αποδώσει σαφώς καλύτερα.

Κι αυτό ισχύει και για τον Ολυμπιακό, ο οποίος, βέβαια, δεν αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, ενώ αναμένεται να ενισχυθεί περισσότερο από τους αντιπάλους του. Παρά το γεγονός ότι ήδη μπαίνει στην κούρσα σαν φαβορί, ο Βαλβέρδε θα μπορέσει κι αυτός να δουλέψει καλύτερα, σε σχέση με πέρυσι που βρήκε μια ομάδα η οποία δεν ήταν «δικιά» του. Φέτος οι επιλογές του είναι περισσότερες για τους παίκτες που έρχονται ή φεύγουν, ενώ ήδη έχει περάσει κάποια πράγματα απ’ αυτά που θέλει. Συνεπώς η παραμονή του Βαλβέρδε δίνει ένα ακόμα «συν» για να παρουσιαστεί βελτιωμένος ποιοτικά και ο Ολυμπιακός. Και ειδικά για την Ευρώπη.

Με λίγα λόγια, στο ποδόσφαιρο δεν είναι τα πάντα οι μεταγραφές!