Στη θέση του Ερνέστο Βαλβέρδε, ακόμα κι αν δεν πίστευα στο μάτι, θα κυκλοφορούσα με χάντρες και θα έβαζα συχνά-πυκνά μια ξεματιάστρα να μου κάνει τη δουλειά. Δεν είναι μικρός ο κίνδυνος να τον ματιάσουν. Τον πιάνουν στο στόμα τους όλοι οι συνάδελφοί του που εργάζονται σε ελληνικό πάγκο, διότι είναι ο μόνος που δουλεύει έχοντας την τύχη να διαλέγει παίκτες μέσα από 30 επιλογές, να έχει δίπλα του μια διοίκηση που τον ρωτά μήπως τυχόν χρειάζεται κι άλλους παίκτες και μάλιστα με διάθεση να τον ακούσει και να του φέρει όποιον παίκτη επιθυμεί και όχι να του επιβάλει μια μεταγραφή ή να παρακούσει τις εισηγήσεις του. Αν προσθέσετε στα παραπάνω το γεγονός ότι ο Ισπανός ετοιμάζεται να δείξει τη δουλειά του στη μεγαλύτερη διεθνή έκθεση του ποδοσφαίρου, το Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και ότι έχει αρκετό ακόμα χρόνο για να μοντάρει το σύνολο όπως αυτός επιθυμεί, δηλαδή δίχως την πίεση των προκριματικών, αντιλαμβάνεστε για ποιους λόγους τον «ματιάζουν» οι συνάδελφοί του.

Τι έκανε χθες ο Βαλβέρδε; Χρησιμοποίησε ακόμα μία ευκαιρία που έχει σε αυτή τη σειρά των φιλικών αγώνων για να πειραματιστεί. Εκμεταλλεύεται τη στιγμή, την πολυτέλεια που έχει να δοκιμάζει πρόσωπα και συνδυασμούς προσώπων δίχως την πίεση του αποτελέσματος, που δεν είναι αυτή την εποχή και σε αυτά τα παιχνίδια αυτοσκοπός. Ο μόνος κίνδυνος που διατρέχει αυτή την εποχή ο Ολυμπιακός είναι να επηρεαστεί ο προπονητής από τις αυξημένες προσδοκίες που έχει ο Ολυμπιακός από τη δουλειά του Βαλβέρδε. «Εχει όσους παίκτες ζήτησε, αυτούς που θέλει, πρέπει να πετάει ο Ολυμπιακός», λέει αυτή την εποχή ο κοινός ελληνικός ποδοσφαιρικός νους. Ξεχνάμε όλοι ότι συζητάμε για φιλικά παιχνίδια δίχως πίεση χρόνου. Βάζουμε δηλαδή τον Βαλβέρδε στη θέση του Ζεσουάλντο Φερέιρα ή του Λάζλο Μπόλονι. Ο Βαλβέρδε έχει την άνεση να μιλά για το πολύ κακό πρώτο ημίχρονο του Ολυμπιακού και να το λαμβάνει ως δείγμα για να δουλέψει και να βελτιώσει τον Ολυμπιακό, δίχως να σκέφτεται ότι ζυγώνει το πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι ή δύο αναμετρήσεις που καθορίζουν το μέλλον της ομάδας του.

Αυτές τις μέρες, ίδια εποχή, ο Φερέιρα δουλεύει στην Παιανία για να βαφτίσει προωθημένο τον Κλέιτον, για να βαφτίσει δεξιό χαφ τον Καραγκούνη, δηλαδή για να εφεύρει λύσεις που θα τον βοηθήσουν να φύγει ατσαλάκωτος από την πρώτη αναμέτρηση με την Οντένσε. Ετοιμάζεται να κάνει επιλογές υπό τη μεγάλη πίεση του αποτελέσματος. Οχι με την άνεση του Βαλβέρδε, που κάνει αυτή την εποχή πειράματα δίχως κόστος. Αυτό το πλεονέκτημα είναι ευεργέτημα στα χέρια ενός ικανού προπονητή. Και επειδή τέτοιος είναι ο Βαλβέρδε, ο Ολυμπιακός θα κάνει μεγάλο λάθος αν τον αγχώσει και του ζητήσει από τα φιλικά παιχνίδια να πάρει περιττά οφέλη. Μόνο αν έχει ησυχία ο Ερνέστο θα φτιάξει Ολυμπιακό της προκοπής. Αν τον αγχώσουν χωρίς λόγο, το μόνο που θα καταφέρουν αυτοί που θα το προσπαθήσουν θα είναι να τον αποσυντονίσουν. Και τότε θα είναι πολύ εύκολο να δημιουργηθούν συνθήκες αποτυχίας του εγχειρήματος.

Εχω γίνει Λάτσιο για χάρη του Τζιμπρίλ, χαίρομαι που ξεκίνησε καλά, έχω ψηθεί ότι έχει αγαπήσει τον Παναθηναϊκό, πέφτω έξω;

Το αντίθετο, πέφτεις πολύ μέσα. Αυτό αποδεικνύει και η τρέλα του να ταξιδέψει στην Αθήνα για να βρεθεί στο ΟΑΚΑ στη ρεβάνς με την Οντένσε για να εμψυχώσει τους πρώην συμπαίκτες του. Δεν είχε κανένα λόγο συμφέροντος για να αποφασίσει να το κάνει αυτό, να «ξοδέψει» το ρεπό που έχει από τη Λάτσιο εκείνες τις μέρες για να κάνει αυτό το ταξίδι. Θέλει να έρθει στην Αθήνα επειδή ελπίζει ότι θα βοηθήσει έτσι την ομάδα να περάσει, αλλά και για να ξαναβρεθεί κοντά στον κόσμο του Παναθηναϊκού. Δεν το κάνει αυτό κάποιος που δεν νιώθει, που δεν έχει αναπτύξει συναισθηματικό δεσμό με μια ομάδα. Είναι πολύ σπάνια φιγούρα ο Σισέ. Δεν συναντάς συχνά στο σημερινό ποδόσφαιρο τέτοιες περιπτώσεις. Εχω καταλάβει ότι η Λάτσιο θα κερδίσει ελληνικές συμπάθειες αν καθιερωθεί ο Γάλλος και το θεωρώ φυσιολογικό. Του αξίζει του Τζιμπρίλ, διότι άφησε πίσω του εδώ πολύ περισσότερα απ' όσα περίμεναν το ελληνικό ποδόσφαιρο και ο Παναθηναϊκός ότι θα πάρουν από αυτόν.

Μαθαίνω ότι επικοινωνεί τακτικά με τους πρώην συμπαίκτες του και νοιάζεται για την εξέλιξη της προετοιμασίας. Περίπου το ίδιο ενδιαφέρον δείχνει και ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, αλλά με λιγότερη τρέλα. Ακόμα και τώρα ο Σισέ νομίζει ότι μπορεί να βοηθά τον Παναθηναϊκό και προσπαθεί γι' αυτό. Συμπεριφέρεται σαν να νιώθει ότι του χρωστάει κάτι του Παναθηναϊκού, επειδή τον βοήθησε να ξανανιώσει ποδοσφαιρικά. Μαγκιά του που το αναγνωρίζει.

ΠΗΓΗ: sday.gr