Οι ζεστές ημέρες του Αυγούστου είναι για τους Αθηναίους ημέρες χαλάρωσης, ραστώνης και απόλαυσης της άδειας πόλης. Το 2004 όμως τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά.
Η προσμονή της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων έκανε τους Αθηναίους νευρικούς και συνάμα ανυπόμονους καθώς η πόλη τους προετοιμαζόταν για το μεγάλο γεγονός γύρω στα 7 χρόνια. Το Σάββατο 13 Αυγούστου ήταν αργία αφού στο Ολυμπιακό Στάδιο θα λάμβανε χώρα η μεγαλοπρεπής τελετή έναρξης των Αγώνων.
Από τότε πέρασαν επτά χρόνια. Στο μυαλό μας βρήκαν θέση τόσο τα θετικά της δικής μας Ολυμπιάδας (μετάλλια, διαφήμιση της χώρας, εορταστικό κλίμα), ωστόσο και τα αρνητικά βρήκαν χαραμάδα και φώλιασαν για τα καλά στη μνήμη μας.
Ποιος ας πούμε θα ξεχάσει το φιάσκο με τους Κεντέρη και Θάνου μία μέρα πριν από την τελετή έναρξη των αγώνων; Το θρίλερ με τον έλεγχο ντόπινγκ, το σάλο που δημιουργήθηκε στα ξένα ΜΜΕ, το τροχαίο ατύχημα της Γλυφάδας και όλα αυτά που συζητούσαμε μετά επί μήνες.
Μόλις όμως η έξοχα οργανωμένη από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου τελετή έναρξης άρχισε, η ψυχή μας βρήκε μία γαλήνη και διαπιστώσαμε ότι η χώρα μας έχει δυνατότητες που αν δουλευτούν μπορεί να φέρουν έξοχα αποτελέσματα. Η διοργάνωση στη συνέχεια κρίθηκε, κατά γενική ομολογία, επιτυχημένη.
Αυτό που έδειξε ότι δεν μας απασχόλησε αρκετά ήταν το μετά. Οι θλιβερές εικόνες με τις αθλητικές εγκαταστάσεις να έχουν αφεθεί στην τύχη τους και να γίνονται έρμαιο ανθρώπων που βρήκαν χρυσή ευκαιρία για πλιάτσικο, μας πλήγωσαν βαθιά.
Το γεγονός ότι η καθημερινότητά μας στην Αθήνα δεν βελτιώθηκε όσο θα περιμέναμε, αποτέλεσε θέμα προβληματισμού. Ο σκεπτικισμός για τη χρησιμότητα της ανάληψης των Αγώνων από την Ελλάδα ήταν, είναι και θα εξακολουθήσει να είναι έντονος.
Όπως και να έχει, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ήταν ένα ξεχωριστό γεγονός για την ελληνική πρωτεύουσα αλλά για τη χώρα γενικότερα.
Πηγή: contra.gr