Από νεόπλουτος... νεόπτωχος!

Αυτή την ιστορία με τον Αντρέ Κάστρο, κάπου την έχουμε ξαναδεί. Θυμίζει πολύ τον δακτύλιο. Δευτέρα - Τετάρτη - Παρασκευή έρχεται στην Πανάθα, Τρίτη - Πέμπτη - Σάββατο πάει στη Χιχόν και τις Κυριακές είναι ελεύθερος να πάει όπου αλλού γουστάρει. Τρεις εβδομάδες τώρα, αυτή είναι η ιστορία. Μια βαρετή ανακύκλωση της ίδιας «είδησης», με τις μέρες να περνούν και να βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο, δηλαδή στο απόλυτο τίποτα.

Για τα ξεμπλοκάρει την ιστορία, ο Παναθηναϊκός πάει να την αποσυνδέσει από την εξέλιξη της μεταγραφής του Πλεσί. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, λέμε, αλλά δεν ξέρω αν αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι έτσι. Αυτή την κίνηση έπρεπε να την έχει κάνει εξαρχής, χωρίς να κρέμεται από τα κορδόνια του Γάλλου. Τώρα που την αποφάσισε, το «αργά» μπορεί και να σημαίνει «ποτέ». Στη βράση κολλάει το σίδερο. Μερικά πράγματα στο ποδόσφαιρο και στη ζωή γενικώς, πρέπει να γίνονται τη σωστή ώρα, ειδάλλως το πουλάκι θα πετάξει κι άντε πιάστο μετά.

Απλά είναι τα πράγματα. Είσαι ο Κάστρο και σε πλησιάζει μια ομάδα που λέγεται Παναθηναϊκός. Προπονητής της ο Φερέιρα που τυγχάνει να έχεις δουλέψει μαζί του και τον ξέρεις και τον εκτιμάς. Πιστεύεις ότι μπορεί να σε εξελίξει και είσαι από την αρχή θετικός. Περνούν οι μέρες και είσαι όλο στο περίμενε. Γιατί; Γιατί η ομάδα που λέγεται Παναθηναϊκός θέλει πρώτα να ξεφορτωθεί το συμβόλαιο κάποιου Πλεσί και μετά να σε πάρει, γιατί έτσι και δεν το ξεφορτωθεί δεν θα έχει να σε πληρώσει. Ξενερώνεις ή δεν ξενερώνεις; Με τι καρδιά να πας σε μια ομάδα που το βλέπεις από την αρχή ότι πνίγεται για 500 χιλιάρικα;

Ο Παναθηναϊκός έχει κάνει ένα σημαντικό λάθος. Δείχνει τη φτώχεια του και την περιφέρει. Βούκινο το έχει κάνει ότι το ταμείο είναι μείον και δεν έχει μαντίλι να κλάψει. Η έλλειψη ρευστού δεν είναι πια εσωτερική του υπόθεση. Την ξέρουν και οι πέτρες, σε Ανατολή και Δύση. Κι όταν βγαίνεις ευάλωτος στις αγορές, σε πατάνε στο κεφάλι. Νόμος είναι αυτό. Οι αγορές είναι αμείλικτες. Όταν δεν έχεις τρόπο να προστατεύσεις το όνομα και τη φήμη σου, εύκολα σε παίρνει από κάτω. Ούτε προλαβαίνεις να δεις από πού θα σου έλθει.

Όταν πέφτεις σε κινούμενη άμμο, όσο πιο πολύ κτυπιέσαι για να βγεις, τόσο πιο πολύ σε τραβάει μέσα. Αυτό έπαθε ο Παναθηναϊκός, αυτό έπαθε και η Ελλάδα. Η ενστικτώδης και πανικόβλητη αντίδραση, μεγιστοποίησε το πρόβλημα. Κι όταν τσαλακώνεται η εικόνα σου στις αγορές, ανάσα δεν προλαβαίνεις να πάρεις.

Αν ο Παναθηναϊκός είχε κρατήσει μια ψύχραιμη και συγκρατημένη στάση, θα αγόραζε πιο φτηνά και θα πουλούσε πιο ακριβά. Όταν σε βρίσκει ο άλλος στην ανάγκη, κοψοτιμής θα σου αγοράσει και πανάκριβα θα σου πουλήσει. Άμα θες. Άμα δε θες, υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Έτσι είναι. Οι νόμοι της αγοράς είναι σκληροί και δεν έχουν έλεος. Το κακό είναι ότι ο Παναθηναϊκός πλήρωσε το νόμισμα και από τις δυο του όψεις. Όταν είχε αβέρτα στα λεφτά στα ταμεία του, διαλαλούσε τον πλούτο του. Έπεσαν τα κοράκια πάνω στον νεόπλουτο και τον ξέσκισαν. Πληρώθηκαν τότε πολλοί κούκοι για αηδόνι, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Το ίδιο κάνει τώρα από την αντίθετη πλευρά. Αντί για τον πλούτο του, διαλαλεί τώρα τη φτώχεια του. Και ως νεόπτωχος, με μαθηματική ακρίβεια φτάνει στο ίδιο ακριβώς σημείο, με τη διαφορά ότι ακολουθεί την ανάποδη διαδρομή. Νεόπλουτοι - νεόπτωχοι σημειώσατε Χ, δηλαδή μηδέν εις το πηλίκον. Με δυο λόγια: σημασία δεν έχει μόνο το πώς είσαι αλλά και το τι δείχνεις προς τα έξω ότι είσαι. Όταν δείχνεις αδύναμος, το πληρώνεις. Και το πληρώνει τώρα ο Παναθηναϊκός στις αγορές, όπως ακριβώς το πλήρωνε παλαιότερα και στα κέντρα των αποφάσεων.

Ούτε η άλλη διαδρομή οδηγεί κάπου καλύτερα. Η αμετροέπεια έφερε τον Παναθηναϊκό πολύ κοντά στο οικονομικό κραχ και στη διαπόμπευση. Μεγάλα παιδιά είμαστε και καταλαβαινόμαστε νομίζω. Αυτή είναι η μεγάλη πληγή του Παναθηναϊκού: η έλλειψη μέτρου. Πάνε τόσα πολλά πράγματα τόσο εύκολα από το ένα άκρο στο άλλο, που μαζί με τ' αβγά, χάνονται και τα καλάθια.

Πηγή: leoforos.gr