Από την πρώτη χρονιά και μέχρι να χτυπηθεί από τον καρκίνο ο Νίκος Παπάζογλου δεν παρέλειπε να δίνει το παρών κάθε Αύγουστο στο ανατολικό Αιγαίο, να γίνεται ένα με τα πληρώματα από όλη την Ελλάδα, να χορεύει νησιώτικα τραγούδια στα ακριτικά νησιά, να τραγουδάει και να παίζει μπαγλαμαδάκι συμμετέχοντας σε αυτοσχέδιες ορχήστρες αποτελούμενες από ιστιοπλόους πάνω στα συνωστισμένα πλαγιοδετημένα σκάφη και να απολαμβάνει τις χαρές του Αιγαίου.
Ο Νίκος αγάπησε τη Ρεγκάτα και αφιέρωσε στους ιστιοπλόους της το τραγούδι του «όρτσα –πρύμα» όπως φρόντισε ο ίδιος να γράψει στο CD της τελευταίας του δουλειάς Μα΄ισσα Σελήνη.
Η ιστιοδρομία από τη Λέρο στη Νίσυρο, το νησί που τόσο αγάπησε, θα φέρει το όνομά του και τα 76, έως σήμερα, συμμετέχοντα σκάφη με τα πληρώματα τους θα είναι εκεί για να τον τιμήσουν.