Την ευχή η τραγωδία στο Μάτι να ξυπνήσει τον καλύτερο εαυτό μέσα μας έδωσε με δηλώσεις του στο sportdog.gr ο Γιώργος Τερζής, διευθυντής της ενημερωτικής ιστοσελίδας newpost.gr και αθρογράφος στην εφημερίδα Καθημερινή.

Ο καλός συνάδελφος αναφέρθηκε και ανέλυσε το κύμα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε από το βράδυ της Δευτέρας προς τους πληγέντες, αλλά και στην άστοχη δήλωση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων, Αμβρόσιου, που βρήκε την ευκαιρία για να προσδέσει στην τραγωδία την αντικομμουνιστική υστερία που τον φαγουρίζει.

Ακόμα, αναφέρθηκε στον τρόπο αντιμετώπισης της πυρκαγιάς και πώς θα μπορούσε να είχε σωθεί έστω και μια ζωή, ενώ αποκάλυψε μια από τις ελάχιστες στιγμές χαράς που βίωσε τα τελευταία 24ωρα, με αφορμή τη θετική κινητοποίηση των αλληλέγγυων. 

Κύριε Τερζή, ποιο είναι το σχόλιό σας για όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες στο Μάτι;

«Δεν υπάρχουν λόγια, κι ας ακούγεται κλισέ. Το διαπιστώνεις, άλλωστε, κοιτώντας γύρω σου, την οικογένειά σου, τους φίλους και συναδέλφους σου: σοκ, σιωπή και βουβός πόνος κυριαρχούν. Σαν να κρατούν όλοι την ανάσα τους για όσους δοκιμάζονται, για όσους χάθηκαν και γι αυτούς που δίνουν τη μάχη να ελέγξουν τις φλόγες, να δώσουν ένα χέρι βοήθειας σε όσους το έχουν ανάγκη.

Από την άλλη, θεωρώ ότι πίσω από αυτή τη σιωπή κρύβεται οργή. Γιατί για άλλη μία φορά, μία σειρά παραγόντων, αστοχιών και αβελτηριών μετατρέπουν μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση σε καταστροφή. Δεν ισχυρίζομαι ότι θα μπορούσε να περιοριστεί άμεσα η φωτιά και να μην χαθούν περιουσίες, δεν είμαι ειδικός. Ωστόσο, τείνω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι, με καλύτερη αντίδραση των υπηρεσιών, θα μπορούσε να σωθεί έστω και μία ζωή».

Υπάρχει τεράστιος πόνος για τα θύματα, ο αριθμός των οποίων διαρκώς αυξάνεται. Πρόκειται αναμφίβολα για αναμέτρηση με την οδύνη, την ίδια ώρα όμως υπάρχουν διαθλαστικά μηνύματα από θρησκευτικούς ταγούς. Τι προκαλεί μεγαλύτερη θλίψη και οργή;  

«Ευτυχώς, για κάθε Μητροπολίτη Καλαβρύτων, υπάρχουν άλλοι Επίσκοποι, πολλοί άλλοι ιερείς στις γειτονιές, που δίνουν το παράδειγμα. Δεν αξίζει ούτε την οργή μας.

Σε ποιόν θεό πιστεύει ο Αμβρόσιος; Δεν γνωρίζω. Πάντως, δεν είναι ο Θεός της Αγάπης για τον οποίο μιλά η εκκλησία».

Είναι ευδιάκριτο το ανεπανάληπτο κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους κατοίκους της περιοχής, ήδη από το βράδυ της Δευτέρας. Πώς σχολιάζετε το συγκεκριμένο γεγονός; 

«Ήταν από τις ελάχιστες στιγμές χαράς, αν μου επιτρέπεται η έκφραση, όταν κάλεσα στο Σισμανόγλειο και μου απάντησαν ότι έχουν καλυφθεί οι πρώτες ανάγκες για αίμα και να επικοινωνήσω ξανά μετά από κάποιες ημέρες.

Είναι συγκινητική η κινητοποίηση γνωστών και αγνώστων για την παροχή βοήθειας, για τη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης. Άνθρωποι διαθέτουν τα σπίτια τους ως προσωρινό κατάλυμα σε όσους έχασαν τα πάντα. Βοηθούν πολλοί και όσο πιο πολύ μπορούν.

Κοιτάξτε κ. Κτενά, ως λαός έχουμε αποδείξει ιστορικά ότι είμαστε ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο. Απέναντι στον εμπρηστή που έκαψε ανθρώπους ή στον ανεγκέφαλο που άθελά του προκάλεσε τη φωτιά, υψώθηκε ένα κύμα αλληλεγγύης. Απέναντι στον αντικοινωνικό Έλληνα που κλείνει τη ΛΕΑ και δεν μπορούν να περάσουν τα οχήματα της Πυροσβεστικής, ορθώθηκε το έμπρακτο ενδιαφέρον για τον διπλανό μας.

Θα είναι αυτή τραγωδία αιτία να ξυπνήσει το καλύτερο μέσα μας; Το ελπίζω».

Ο άνεμος είναι πιο θανατηφόρος παράγοντας πυρκαγιών σε αστικές περιοχές. Πολύ περισσότερο σε περιοχή με άναρχη δόμηση, γεμάτη πεύκα, χωρίς ουσιαστική πρόσβαση στη θάλασσα. Μπορούσε να υπάρξει άλλη προσέγγιση αντιμετώπισης της πυρκαγιάς, έστω και ως ύστερο συμπέρασμα όσων συνέβησαν;

«Κι αν μου επιτρέπεται και χωρίς ουσιαστικές οδούς, εννοώ δρόμους, διαφυγής για όσους κινδύνευαν. Σας είπα νωρίτερα πως, παρά το σοκ, δεν θεωρώ ότι πρέπει σε αυτούς που χάθηκαν η σιωπή για όσα λάθη ενδεχομένως υπήρξαν. Και αυτά τα λάθη θα πρέπει να αποκαλυφθούν στην ώρα τους. Τόσο σε επίπεδο σχεδιασμού όσο και σε επίπεδο διαχείρισης.

Αλήθεια, ποιό είναι το σχέδιο διαχείρισης μίας τέτοιας κρίσης; Εφαρμόστηκε; Γιατί εγκλωβίστηκαν εκατοντάδες άνθρωποι στις φλόγες; Υπήρξε έγκαιρη προειδοποίηση; Κι αν ναι, κινητοποιήθηκαν οι δυνάμεις που έπρεπε;

Σε επίπεδο πρόληψης, υπήρχε κάποιος από τους δήμους και την Περιφέρεια, εννοώ ανθρώπους που γνωρίζουν τις περιοχές, που ανέλαβε να ενημερώσει τους κατοίκους τι πρέπει να κάνουν;

Κοιτάξτε, ανάλογες συζητήσεις υπήρξαν και μετά τις πυρκαγιές της δεκαετίας του 1980 και μετά τις μεγάλες πυρκαγιές στην Πελοπόννησο το 2007. Φοβάμαι ότι τόσο η Πολιτεία όσο και όλοι εμείς δεν θέλουμε να μάθουμε από τα λάθη μας. Αν αυτό συνεχιστεί, μην αμφιβάλλετε, η επόμενη Κινέτα, το επόμενο Μάτι θα είναι μόνον θέμα τύχης και χρόνου».

Γιώργος Τέρζης