Η καταστροφή δεν ήρθε και είναι ξεκάθαρο αυτό. Πληγώθηκε το γόητρο, η ήττα πόνεσε πάρα πολύ, ίσως κοστίσει περισσότερο απ’ όσο φαίνεται, αλλά αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ένα: Αυτή η Εθνική μπορεί να χάσει από οποιονδήποτε έτσι όπως διαμορφώθηκαν φέτος οι καταστάσεις. Για να μην χάνει, λοιπόν, από ομάδες τύπου ΠΓΔΜ, πρέπει να γίνονται όλα στην εντέλεια. Ε, κάτι τέτοιο δεν έγινε στην τρίτη μέρα του Ευρωμπάσκετ.
Ξέρουν όλοι ποια είναι τα αδύνατα σημεία της Ελλάδας. Τα ξέρουν καλύτερα οι ίδιοι οι διεθνείς και ο Ηλίας Ζούρος. Προετοιμάστηκαν καλά, διάβασαν το παιχνίδι των αντιπάλων, όμως το ίδιο έκαναν και στην ΠΓΔΜ. Το αμυντικό πλάνο εκτελέστηκε σωστά στο πρώτο ημίχρονο, αλλά όχι και στο δεύτερο. Τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά στην επίθεση, ήρθε ο πανικός και το άγχος κι εκεί τελείωσαν όλα. Η Εθνική έπαψε μονομιάς να είναι ομάδα, ο καθένας προσπαθούσε να βρει τη λύση από μόνος του, η ηρεμία έπαψε να υπάρχει και ήρθε η ήττα με μεγάλη διαφορά μάλιστα. Η Ελλάδα δεν έχασε από μία καλύτερη ομάδα, αλλά από έναν αντίπαλο που το ήθελε περισσότερο. Είδε το ματς ως τελικό, κατέθεσε την ψυχή της στο γήπεδο και τα κατάφερε. Η δική μας ομάδα είναι σαφές ότι άλλαξε το χαρακτήρα της και το πλήρωσε ακριβά. Δεν πάλεψε σε κάθε φάση ξεχωριστά, πίστεψε πως μπορεί να νικήσει μόνο χάρη στο ταλέντο της, αλλά φέτος τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το ταλέντο δεν περισσεύει, αντίθετα η ψαλίδα έχει μειωθεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Γι αυτό χρειάζεται μάχη μέχρι τέλους. Θέλει 12 παίκτες να «πεθαίνουν» στο παρκέ σε κάθε παιχνίδι. Σαν να είναι τελικός.
Αυτό το παιχνίδι είναι σαφώς οδηγός για τη συνέχεια. Αρχής γενομένης με το ματς κόντρα στο Μαυροβούνιο. Πλέον δεν χωράει άλλη ήττα. Το κακό μπορεί να διορθωθεί στη συνέχεια αν γίνει το 2 στα 2 στα ματς που απομένουν. Μην ξεχνάμε ότι τα αποτελέσματα μεταφέρονται οπότε δεν φτάνει μόνο η πρόκριση. Το 2 στα 2 είναι μονόδρομος. Το γεγονός ότι η Εθνική ξέρει πως πρόκειται για δύο τελικούς είναι στα υπέρ της. Άλλο στραβοπάτημα δεν θα συγχωρεθεί. Κανείς δεν ζητάει μετάλλιο από την Εθνική, αλλά αν δεν φτάσει ως τους «8» είναι μέγιστη αποτυχία. Τώρα πρέπει να δείξει από τι μέταλλο είναι φτιαγμένη τούτη η ομάδα. Δεν χρειάζονται ούτε δικαιολογίες, ούτε απόδοση ευθυνών. Χρειάζεται ψυχραιμία, αυτοκριτική και πάνω απ' όλα να μείνει ενωμένη η ομάδα.
Πηγή: sday.gr