Η ανοιχτή ζώνη αποδείχθηκε γρίφος για δυνατούς λύτες και ο Ηλίας Ζούρος σκέφτηκε όλες τις πιθανούς συνδυασμούς, όμως τα συστήματα πάνε περίπατο σε τέτοιες περιπτώσεις. Εκεί χρειάζονται ηγέτες.

Και τελικά αποδείχθηκε πως η ομάδα αυτή δεν πρόκειται ποτέ να ξεμείνει από γεννημένους νικητές.

Γιατί αυτό που έκανε ο Νίκος Ζήσης το κάνουν μόνο μεγάλοι παίκτες. Επιθετικό ριμπάουντ και μπροστά η Εθνική στο 37’. Τρίποντο στο τέλος της επίθεσης και στο +4 η Ελλάδα στα 90’’. Άλλο ένα τρίποντο και στο +7 η ελληνική ομάδα… Θέλετε κι άλλους;

Ο Φώτσης ήταν εξαφανισμένος μέχρι το 35’, αλλά το 56-52 το έκανε στο καθοριστικό σημείο. Και έβαλε και το τρίποντο το 64-59 στα 35’’, που έγειρε οριστικά την πλάστιγγα. Κι αν θέλετε και… μελλοντικούς αστέρες, έχουμε κι από αυτούς. Δεν ήταν ο Καλάθης και ο Κουφός τούτη τη φορά, ήταν ο Κώστας Παπανικολάου. Δύο φορές έδωσε προβάδισμα με τρίποντα στην τέταρτη περίοδο και σταμάτησε μόνος του την κατηφόρα. Μία φοβερή ασίστ για τον 58-57 στον Μπουρούση, 4 ριμπάουντ στην τελευταία περίοδο, συν μια τάπα στον Σμόντις. Αν δεν υπήρχε ο 21χρονος φόργουορντ, ίσως τώρα να βλέπαμε μόνο τα αρνητικά. Ο Κωστάκης έγινε Κώστας στο Βίλνιους και για τα επόμενα χρόνια που θα τον καμαρώνουμε, θα θυμόμαστε αυτό το ματς.

Α, να μην ξεχάσουμε τον Μαυροειδή. Μπήκε στη μάχη όταν… έκαιγαν τα πάντα και έκανε τη δουλειά του σε άμυνα και επίθεση. Και καθοριστικό καλάθι και άμυνα και μια τάπα. Ο τελευταίος παίκτης μπορεί να βοηθήσει την Εθνική κι όσο κι αν είναι άδικο να ξεχωρίζουμε κάποιους, υπήρχαν παιδιά που έκαναν κάτι παραπάνω. Ο Ζούρος έκανε μια κίνηση που άλλοι στη θέση του θα απέφευγαν με κάθε τρόπο, αλλά δικαιώθηκε. Ο Μαυροειδής ήρθε στο Ευρωμπάσκετ για ειδικές αποστολές και κόντρα στη Σλοβενία έκανε αυτό που του αναλογούσε.


Πάμε και στα αρνητικά. Ναι, ήταν πολλά και πάλι. Για 16 λεπτά (4 στο πρώτο και 12 στο δεύτερο), η ζώνη μας εγκλώβισε. Ο Βασιλειάδης είχε μόνο ένα ελεύθερο σουτ, οι υπόλοιποι ήταν διστακτικοί. Και στην άμυνα, τίποτα δεν λειτουργούσε. Ειδικά στα ριμπάουντ. Όμως η κακή παρένθεση δεν μπορεί να είναι ο κανόνας. Ηταν η εξαίρεση. Στην τελευταία περίοδο η Εθνική έμεινε ζωντανή από την άμυνά της, που τσάκιζε κόκκαλα. Μπήκαν και τα σουτ – έξι τρίποντα στην τελευταία περίοδο – και ήρθε η νίκη. Με την ψυχολογία να είναι απέναντι και την πλειοψηφία των παλιών να βλέπει από την τηλεόραση, οι τρεις σωματοφύλακες και η παρέα τους δεν φοβήθηκε. Γιατί και η παρουσία του Μπουρούση είναι καταλυτική. Για μετάλλιο δεν μπορεί να μιλάει αυτή η ομάδα, όμως στους «8» δεν γίνεται να μην φτάσει. Αρνείται να αποτύχει η Εθνική μπάσκετ και ο περισσότερος κόσμος γουστάρει να βλέπει μια ομάδα να παλεύει μέχρι τέλους και να βγάζει ό,τι έχει μέσα της. Αν γίνει και η υπέρβαση κόντρα στη Ρωσία, τότε μπορεί να έρθει και η πρωτιά στον όμιλο. Όμως αυτό έχει πλέον μικρή σημασία. Είπαμε ότι στόχος είναι το προολυμπιακό, δεν χρειάζεται να πετάμε στα σύννεφα. Ούτε να κοιτάμε μακριά. Φτάνει που η Εθνική βγάζει υγεία και προχωράει. Δεν παραδίδεται…

ΥΓ: Παραξένεψε ο Μάλκοβιτς με την κίνησή του να μην ζητήσει φάουλ στα τελευταία 30’’. Εδειξε ηττοπάθεια, όμως σκέφτηκε τη διαφορά. Τελικά δεν του βγήκε τίποτα. Και έχασε το ματς και πήγε η διαφορά στους 9, κάτι που ενδεχομένως να παίξει το ρόλο του.

Πηγή: superbasket.gr

Ευρωμπάσκετ LIFE Ελλάδα