Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν

Όταν άκουσα το όνομα Τσάκας, το μυαλό μου πήγε αμέσως σ' εκείνον τον Τσάκα που είχε κερδίσει τον Πρόδρομο στον τελικό του πρώτου Big Brother της ελληνικής τηλεόρασης. Πολύ φυσιολογικό. Όταν το ξεκατίνιασμα των αγαπημένων μας μετόχων γίνεται on camera και μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου, πού το περίεργο να μπει ένας Τσάκας στη ζωή μας; Θα ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος, στη κατάλληλη θέση...

Εκεί καταντήσαμε. Να περιμένουμε το νερό του Καματερού να έλθει με πετρελαιοφόρα από τη Σαουδική Αραβία. Ο Παναθηναϊκός μπήκε και επισήμως πλέον στη μακρά λίστα των ομάδων που περιμένουν τους «σωτήρες» από το εξωτερικό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο σημάδι παρακμής. Όλες οι προηγούμενες αποστολές «σωτηρίας» από Ανατολή και Δύση, είχαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο ακριβώς την ίδια επιτυχία με το ΑΖΑΧ: έκαναν τους επενδυτές αόρατους.

Το ότι εμφανίστηκαν πρώτοι - πρώτοι οι Άραβες, δεν συνιστά έκπληξη. Θέμα χρόνου ήταν και το είχαμε προαναγγείλει. Πρόλαβαν στο τσακ τον Ιβάν τον Τρομερό από τη Ρωσία και τον μπάρμπα Σαμ απ' την Αμέρικα. Η εμφάνιση του ενός δεν αποκλείει τη μεταγενέστερη εμφάνιση και των άλλων. Αν «καούν» οι κελεμπίες, θα πάρουν σειρά οι πρωτοξάδελφοι του Μπομπ Κοζώνη και τα ανίψια του Αμπράμοβιτς από τις στέπες της Σιβηρίας. Νομοτελειακό είναι αυτό. Οι «σωτήρες» δεν έλειψαν ποτέ όταν ο κόσμος τους έχει ανάγκη.

Θα πει κανείς γιατί να είμαστε επιφυλακτικοί όταν υπάρχει φρέσκο προηγούμενο με την Μάντσεστερ Σίτι, τη Μάλαγα και την Παρί Σεν Ζερμέν, όπου οι Άραβες εμφανίστηκαν και τα έσκασαν χοντρά; Πολύ απλά, επειδή η Ελλάδα των 10 εκατ. ανθρώπων με την προβληματική οικονομία, δεν υπόσχεται τα κέρδη που υπόσχεται η αγορά της Αγγλίας, της Ισπανίας και της Γαλλίας. Από πού να βγάλει κάποιος τα 220 εκατ. ευρώ που λέει ότι θέλει να επενδύσει; Από τα τηλεοπτικά, τα διαρκείας ή μήπως από τη μπίζνα του γηπέδου; Όσο καλά κι αν λειτουργήσει το πλάνο, απόσβεση δε γίνεται ούτε με σφαίρες. Και ίσα βάρκα, ίσα νερά να βγει στο τέλος, που δεν βγαίνει με τίποτα, θα είναι ένα μεγάλο θαύμα.

Η μόνη λογική απάντηση είναι η καψούρα. Να μην είναι κίνητρο το κέρδος αλλά η τρέλα κάποιου βαθύπλουτου να μπει δυνατά στον ποδοσφαιρικό χάρτη, χωρίς να υπολογίζει τα έξοδα παρά μόνο την αδρεναλίνη. Αυτό όντως έχει μια λογική. Αν ένας Σαουδάραβας πρίγκιπας θέλει να σκοτώσει με κάτι την πλήξη του, τότε ναι, ο Παναθηναϊκός έχει τις προδιαγραφές να τον κεντρίσει. Κι αν όντως μιλάμε για τόσο μεγάλη τσέπη, μπορεί αυτά τα μυθικά χρήματα για εμάς, να είναι γι' αυτόν ένα απλό χαρτζιλίκι.

Για να μην το πολυκουράζουμε, όλα θα ξεκαθαρίσουν μέσα σε λίγες μέρες, όταν θα αρχίσει να «τρέχει» η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Εκεί θα μιλήσει το χρήμα. Όποιος το έχει, το σκάει και παίρνει τον Παναθηναϊκό, είτε Βγενόπουλος λέγεται είτε πρίγκιπας Σουλτάν είτε Σεργκέι Φαρδυτσέποβιτς. Όλα τ' άλλα είναι λόγια ν' αγαπιόμαστε. Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν. Βγάλε «φως» στο τραπέζι και κάτσε παίξε όσο θέλεις. Με χρήμα «μιλητό», φύλλο δεν ανοίγει για κανέναν.

ΠΗΓΗ: leoforos.gr