Έχουμε ένα πρωτάθλημα κατεστραμμένο και διόλου εμπορικό. Ο Παναθηναϊκός είναι εκτός Ευρώπης και το ρόστερ του μέτριο σε σχέση με την βαρύτητα της φανέλας του. Γήπεδο δεν διαθέτει η ομάδα. Ούτε προπονητικό κέντρο. Κι εκτός από τον Λέτο δεν υπάρχει άλλος παίκτης για να μοσχοπουλήσει.
Ένα βαρύ πορτοφόλι σαν κι αυτό του Βαρδινογιάννη δεν βάζει φράγκο στην ΠΑΕ. Ένα άλλο βαρύ πορτοφόλι σαν αυτό του Βγενόπουλου λέει «παιδιά, εγώ δεν μπορώ να τα καταφέρω μόνος μου επειδή δεν είμαι τόσο δυνατός όσο ήμουν το 2008».
Τρίτος δεν υπάρχει ούτε για δείγμα ως ενδιαφερόμενος. Ο Γιαννακόπουλος, που επίσης έχει λεφτά, δεν μπαίνει στην ΠΑΕ και το έχει ξεκαθαρίσει αυτό.
Κι εκεί που ο Παναθηναϊκός δεν έχει μαντήλι να κλάψει εδώ και πάνω από ένα χρόνο, έρχεται ξαφνικά κάποιος που δεν τον γνωρίζουμε εδώ στην Ελλάδα και λέει: «Εγώ βάζω τόσα εκατομμύρια στον Παναθηναϊκό, με τα οποία αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να αγοράσω τρείς μικρομεσαίες ελληνικές τράπεζες».
Δεν είναι λογική η απορία; Λεφτά για πέταμα έχει ο Άραβας που βάζει, σύμφωνα με τα λεγόμενα, 100 και 200 εκατομμύρια σα να είναι στραγάλια; Και γιατί να του πάει τόσο το μαλλί, όταν θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά του με πολύ λιγότερα χρήματα;
Κάποιον λάκκο έχει η φάβα, λοιπόν. Εκτός κι αν πιστεύουμε ότι υπάρχουν ακόμα και σήμερα κορόιδα ή μεσσίες...