Όσο ο πολύς κόσμος έπαιρνε ανάλαφρα την ιστορία που άνοιξε με την εμφάνισή του ο Βλάσης Τσάκας, ούτε γάτα ούτε ζημιά. Και η μούφα του αιώνα να αποδεικνυόταν στην πορεία, μικρό το κακό. Όταν δεν πληγώνεται κανείς, δεν χάνεις και τίποτα. Αντιθέτως, το διασκεδάζεις κιόλας, ειδικά όταν τέτοιες ιστορίες πλάθονται εν μέσω εντάσεων και αντιπαραθέσεων, σαν κι αυτές που βίωνε ο Παναθηναϊκός εκείνες τις ώρες.
Τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν πριν λίγες μέρες, όχι τόσο όταν ο δικηγόρος του Σαουδάραβα εμφάνισε την εξουσιοδότηση να τον εκπροσωπήσει στις διαπραγματεύσεις, όσο όταν (την ίδια μέρα) δόθηκαν στη δημοσιότητα οι φωτογραφίες του. Οι Κινέζοι λένε ότι μια φωτογραφία είναι χίλιες λέξεις. Αυτό ακριβώς συνέβη και εδώ. Με τις δύο φωτογραφίες που παρουσιάστηκαν, είναι σαν ο πολύς ο κόσμος να διάβασε δύο χιλιάδες λέξεις για τον άνθρωπο που έρχεται να αλλάξει την ιστορία της ομάδας που αγαπάει.
Εκεί άρχισε πραγματικά να σοβαρεύει το πράγμα και να παίρνει άλλες διαστάσεις. Και εκεί άρχισε να γίνεται ακόμα και επικίνδυνο, με την έννοια ότι γεννήθηκαν προσδοκίες που θα πονέσουν πολύ κόσμο αν η πραγματική ζωή δεν τις επαληθεύσει. Όσο όλα κινούνταν το πολύ - πολύ στο αόριστο «βρε λες;», κανένα πρόβλημα. Όταν όμως πολύς κόσμος έκοψε το χαβαλέ και άρχισε να επενδύει ελπίδες στον πρίγκιπα από τη Σαουδική Αραβία, τα πράγματα πήραν γρήγορα διαφορετική τροπή.
Με την ίδια ευκολία που δύο φωτογραφίες και ένα πληρεξούσιο έδωσαν σάρκα και οστά σε μια ιστορία, με την ίδια ευκολία άρχισε και το ξεφούσκωμα. Το γιατί ακριβώς δεν μπόρεσα να το καταλάβω. Επειδή δεν έκλεισε με βούλα και υπογραφές η δουλειά μέσα σε 15 μέρες; Και αμάξι να θες να αγοράσεις, μπορεί να χρειαστείς και περισσότερο χρόνο. Ή μήπως επειδή βγήκε ο Τσάκας από την πρεσβεία χωρίς να έχει το γνήσιο της υπογραφής; Μα και ένα μικρό παιδί μπορεί να καταλάβει ότι για τέτοια πιστοποίηση, χρειάζεται αυτοπρόσωπη παρουσία.
Η αγορά μιας ποδοσφαιρικής ομάδας δεν είναι απλή υπόθεση. Ακόμα και στον Ολυμπιακό πέρυσι που κύλησαν όλα σχετικά γρήγορα, υπήρχαν πολλές διεργασίες, εντάσεις και διαφαινόμενα «ναυάγια» μέχρι ο Κόκκαλης να παραδώσει στο Μαρινάκη. Και μιλάμε για ιστορία που ψηνότανε καιρό, με αγοραστή και πωλητή από την ίδια γειτονιά, όπου πολύ πιο εύκολα «μετρούσε» ο ένας τον άλλο, έχοντας και οι δύο πολύ καλύτερη αντίληψη των συνθηκών και των δεδομένων.
Ότι ο πρίγκιπας είναι πρόσωπο υπαρκτό και έχει αρκετό χρήμα, έχει «δεθεί» από πολλές πλευρές. Ακόμα και ο Βγενόπουλος που έχει άκρες στον αραβικό κόσμο και στην αρχή μιλούσε για «παραμύθια της Χαλιμάς», με την τελευταία του ανακοίνωση έπαψε να αμφισβητεί το πρόσωπό του. Είναι ξεκάθαρο ότι είναι υπαρκτό και έχει την οικονομική επιφάνεια να σηκώσει το βάρος του Παναθηναϊκού αν θέλει και το τολμήσει.
Εδώ ακριβώς είναι το ζητούμενο. Έχει τη διάθεση να πάει μέχρι τέλους την ιστορία ή μήπως ήταν ένα παιχνιδάκι για να σκοτώσει την ώρα του και τώρα που σοβαρεύει το πράμα, θα το παρατήσει; Το θέλει πραγματικά κι αν ναι, είναι διατεθειμένος να το τρέξει όσες δυσκολίες κι αν συναντήσει; Αυτές είναι οι κρίσιμες απαντήσεις που θα δοθούν στις επόμενες μέρες. Και δεν θα είναι απαντήσεις στα λόγια αλλά με πράξεις. Πράγματα που θα γίνουν ή δεν θα γίνουν, θα κάνουν πολύ πιο ξεκάθαρο το τοπίο.
Ένα άλλο ζητούμενο, πολύ πιο σοβαρό μάλιστα, είναι να πάει ο Παναθηναϊκός σε όσο το δυνατόν σε πιο σίγουρα χέρια. Εδώ δε χωρούνε βιασύνες. Η επιλογή πρέπει να είναι προσεκτική και όχι απλά μια κίνηση του Βαρδινογιάννη για να διώξει τη μπάλα από τα πόδια του. Όπως έχουν τα πράγματα, αν πάει κάποιος αύριο το πρωί και ρίξει στο τραπέζι 20 εκατ. ευρώ, παίρνει τον Παναθηναϊκό με λιγότερα απ' όσα πήρε ο Ολυμπιακός για να πουλήσει τον Καστίγιο. Αρκεί μόνο αυτό ή μήπως χρειάζεται και κάτι παραπάνω;
Σύμφωνοι, το χρήμα κάνει τη διαφορά και όποιος το διαθέτει, αυτός θα έχει τον πρώτο λόγο. Όχι και τον τελευταίο όμως. Η μπάλα πρέπει να πάει σε σίγουρα πόδια γιατί αυτή η απόφαση θα καθορίσει το μέλλον του Παναθηναϊκού για τα επόμενα χρόνια. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα όσο φαίνονται και τα κίνητρα του οποιουδήποτε ενδιαφερθεί, πρέπει να πειστικά. Κυκλοφορούν πολλά λαμόγια στην διεθνή πιάτσα και θα είναι έγκλημα αν αφεθεί ο Παναθηναϊκός απρόσεχτα στα χέρια τους, μόνο και μόνο απ' τη βιασύνη να βρεθεί μια λύση. Γρήγορα ΝΑΙ, πρόχειρα, όμως, ΟΧΙ.
Πηγή: leoforos.gr