Εργασιακός Μεσαίωνας, ή σχέδιο ...Μάρσαλ;

Η είδηση που "έσκασε" από τη συνάντηση που είχαν οι εκπρόσωποι των κορυφαίων ομάδων της Α1 με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο, δεν ήταν άλλη από την κοινή επιθυμία όλων των πλευρών, να επιστρέψει το ελληνικό μπάσκετ, συνολικά στα χρόνια του ερασιτεχνισμού μέσα από την κατάργηση των ΚΑΕ, χωρίς όμως να υιοθετεί όλες τις αρχές που αυτός πρεσβεύει...

Είναι δεδομένο ότι η επιστροφή των ΚΑΕ στο μοντέλο των Α.Σ. ή Γ.Σ. (δηλαδή των ερασιτεχνικών σωματείων) είναι αδύνατον να συμβεί... Δεν το επιτρέπει το επίπεδο του ελληνικού μπάσκετ, οι υπάρχουσες αμοιβές, αλλά και η κοινωνική πραγματικότητα. Θα εξηγήσουμε εν συνεχεία...

Ουσιαστικά πρόκειται για μία ξεκάθαρη προσπάθεια, προσέγγισης του ερασιτεχνικού μοντέλου, χωρίς όμως να διώκεται ο επαγγελματικός χαρακτήρας των παικτών και των προπονητών, που η αλήθεια είναι ότι πιθανότατα θα αισθανθούν ότι πλήττονται, ακόμα και στο καλύτερο σενάριο.

Για να έχουμε μία καλύτερη εικόνα των πραγμάτων, θα επιχειρήσουμε να εξηγήσουμε, τι σημαίνει η επιστροφή στον ερασιτεχνισμό, αλλά και ποιο είναι το πραγματικό σχέδιο, το οποίο μάλιστα περιγράφεται πλήρως, σε μία στοιχειοθετημένη έρευνα που έχει ο Γιώργος Βασιλακόπουλος στο γραφείο του εδώ και μήνες και θα την παρουσιάσει στους αρμόδιους φορείς εν ευθέτω χρόνω...

Το πόρισμα αυτής της έρευνας δεν έχει γίνει γνωστό ακόμα... Υπάρχουν στόχοι, υπάρχουν ερωτηματικά, όσο και προβλήματα στην πρόθεση που έχουν οι μεγάλες ομάδες και η ΕΟΚ, όπως τουλάχιστον αυτή προέκυψε μετά τη συνάντησή τους... Και θα αφήσουμε σε εσάς να απαντήσετε αν πρόκειται περί επιστροφής σε έναν εργασιακό Μεσαίωνα, ή πρόκειται περί ενός ρεαλιστικού σχεδίου Μάρσαλ για τη διάσωση του ελληνικού μπάσκετ. Βεβαίως, θα τοποθετηθούμε κι εμείς, όταν γίνουν γνωστές οι λεπτομέρειες του σχεδίου...

Αρχικά να δούμε τι σημαίνει επιστροφή στο ερασιτεχνικό μοντέλο, το μοντέλο των Σωματείων και την κατάργηση των Ανωνύμων Εταιριών...

- Παύει να υπάρχει επαγγελματική σχέση μεταξύ του παίκτη και της ομάδας...

- Καταργούνται οι εργοδοτικές εισφορές στο ΙΚΑ, κάτι που σημαίνει ότι οι παίκτες δε θα έχουν πλέον δημόσια κοινωνική ασφάλιση, δε θα κολλούν ένσημα...

- Παύει να υπάρχει ετήσια ιατρική κάλυψη για τους αθλητές, που μέχρι τώρα ασφαλίζονται από τον ΕΣΑΚΕ, μέσω ιδιωτικής εταιρίας, για το διάστημα όμως, μόνο που διαρκεί το πρωτάθλημα

- Καταργούνται τα συμβόλαια...

- Καταργείται η επιτροπή επίλυσης οικονομικών διαφορών

- Γίνεται πιο δύσκολη η νομική οδός για την σύναψη συμφωνιών με χορηγούς, δεδομένου ότι ένα ερασιτεχνικό σωματείο, βάσει του αστικού νόμου, έχει μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα...
Θα ξεφαντώσει η αδήλωτη εργασία, το μαύρο χρήμα και η φοροδιαφυγή

Είναι σαφές, πως αν όλα αυτά ίσχυαν, το ελληνικό μπάσκετ θα πέθαινε, την επόμενη ημέρα... Για ευνόητους λόγους, την ίδια που η κοινωνία θα ξεσπούσε πάνω σε αθλητές οι οποίοι θα ήταν αδρώς αμειβόμενοι, αλλά θα δήλωναν ερασιτέχνες. Εστω κι αν αυτοί πλέον, στην Ελλάδα, είναι ελάχιστοι...

Η ανάλυση που κάναμε νωρίτερα ασφαλώς και παραπέμπει σε έναν εργασιακό Μεσαίωνα, σε εποχές που κάποιοι πάλεψαν στις αρχές τις δεκαετίας του '90 για να παρέλθουν ανεπιστρεπτί.

Είναι αυτό όμως; Η μήπως είναι κάτι άλλο; Η απάντηση είναι ότι το σχέδιο δεν προβλέπει την αφαίρεση των δικαιωμάτων των παικτών.

Εν ολίγοις... Είναι αδύνατον να μην υπάρχουν συμβόλαια, ή τέλος πάντων, ένας τύπος συμβολαίου ή ιδιωτικού συμφωνητικού που να ορίζει τους όρους της σχέσης των δύο πλευρών. Τις οικονομικές απολαβές, τη χρονική διάρκεια της συνεργασίας κτλ κτλ... Είναι αδύνατον να έρθουν στην Ελλάδα ξένοι παίκτες χωρίς να έχουν εξασφαλίσει εγγυήσεις για τα χρήματά τους και υπογεγραμμένα έγγραφα που να το αποδεικνύουν.

Επίσης είναι αδύνατον να μη βρεθεί η νομική οδός, που θα επιτρέψει στις ομάδες να συνάπτουν χορηγικές συμφωνίες, έστω και με το χαρακτήρα του ερασιτεχνισμού.

Είναι αδύνατον οι καλοπληρωμένοι παίκτες να μην φορολογούνται τη στιγμή που η Ελλάδα έχει λυγίσει από τους φόρους που διαρκώς αυξάνονται και πληθύνονται. Εστω κι αν θα βρεθούν -σίγουρα- στο δρόμο μας, κάποιοι ανόητοι κι ανεγκέφαλοι που θα πουν.... "Δε με ενδιαφέρει πόσα χρήματα πληρώνει στην εφορία ο τάδε παίκτης. Εγώ το πρωτάθλημα θέλω να πάρω". Αμφιβάλλετε;

Το σχέδιο του Γιώργου Βασιλακόπουλου όμως, σύμφωνα με πληροφορίες του SentraGoal δεν επιδιώκει την εξαθλίωση του εργατικού δικαιώματος των παικτών. Τουλάχιστον όχι σε τέτοιο βαθμό που δικαιώνεται ο τίτλος του "Εργασιακού Μεσαίωνα".

Το σχέδιο - έρευνα, αναλύει ένα διφασικό μοντέλο, όπου ουσιαστικά ο ερασιτεχνισμός και ο επαγγελματισμός θα παντρεύονται, έχοντας κύριο άξονα όμως, την κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών εκ μέρους των ομάδων στο ΙΚΑ...

Με λίγα λόγια, κάνει λόγο για ένα μπασκετικό τοπίο, όπου θα υπάρχουν τύποι συμβολαίων ή συμφωνητικών που θα διασφαλίζουν τα οικονομικά και πάσης φύσεως δικαιώματα των παικτών.
Βεβαίως και θα υπάρχει ασφάλιση, όχι όμως, κοινωνικού χαρακτήρα, ενώ θα προβλεφθούν και τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα για την απόδοση δικαιοσύνης σε περιπτώσεις οικονομικών διαφορών.
Στόχος (θα το αναφέρουμε ξανά) είναι η εξάλειψη των ασφαλιστικών εισφορών που σε πολλές καταστάσεις δημιουργούν πρόβλημα στις ομάδες... Και το ερώτημα είναι τώρα: Θα δεχθούν οι παίκτες να ακολουθήσουν; Ακόμα κι αν είναι εξασφαλισμένο, όσο κι εγγυημένο το εισόδημά τους;

Η απάντηση είναι δύσκολη, ωστόσο είναι προφανής... Πιθανότατα όχι! Κι αυτό γιατί αν οι παίκτες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού δεν έχουν ανάγκη για ασφάλιση στο ΙΚΑ, σε όλες τις υπόλοιπες ομάδες θα αγωνίζονται παίκτες, που θα παίζουν για το μεροκάματο, για ελάχιστα χρήματα, όσα δηλαδή μπορούν να προσφέρουν οι ομάδες και όσα αξίζει το προϊόν (πλην ΠΑΟ και ΟΣΦΠ επαναλαμβάνουμε)...

Ενα παιδί λοιπόν, που θα θελήσει να ακολουθήσει επαγγελματική καριέρα, χωρίς όμως να έχει την ικανότητα να παίξει σε έναν από τους δύο αιώνιους ώστε να φτιάξει ένα καλό κομπόδεμα, μπορεί να αγωνίζεται επί χρόνια, χωρίς να κολλάει ένσημα. Χωρίς να τεκμηριώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Κι αν τα προηγούμενα χρόνια, τα συμβόλαια ήταν απίστευτα υψηλά ακόμα και για τις πιο χαμηλού επιπέδου ομάδες και οι αθλητές είχαν το οικονομικό περιθώριο να αγοράσουν πλήρη ασφαλιστικά προγράμματα για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, πλέον τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα.

Η σωτηρία των ομάδων βέβαια, σημαίνει και τη σωτηρία των παικτών, όσο και τη δημιουργία ενός πιο ανταγωνιστικού περιβάλλοντος. Διαφωνίες θα υπάρξουν... Θετικά κι αρνητικά υπάρχουν... Από εκεί και πέρα είναι θέμα διαλόγου και συμφωνιών, αν θα περάσουν ή όχι.

ΠΗΓΗ: sentragoal.gr