Αυτά για να είμαστε ξηγημένοι, επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Κι επειδή η ιστορία που ακολουθεί έχει να κάνει με λογαριασμούς, κλειστούς και ανοικτούς...

Στην εκκλησία είχε βάφτιση. Στο προαύλιο της εκκλησίας δεν είχε. Εκεί είχε μπάλα. Παίζαμε μονό, όλη η παλιοπαρέα των έιτις, έχοντας βάλει τερματοφύλακα τον πιο άσχετο, τον Φώτη, ο οποίος ως άσχετος επέμενε να παίξει ...μπακότερμα. «Και πού θα βάζεις γκολ, ρε καημένε; Αφού παίζουμε μονό», του χώθηκε ο Πέτρος ο Αρμένης, ενώ ο Δεμπασκαλάς έβγαλε ιατρική διάγνωση: «Δεν πας καλά». Για όσους δεν γνωρίζουν, όταν παίζαμε δίτερμα και είχαμε μονό αριθμό παικτών, δίναμε το δικαίωμα στην ομάδα που θα αγωνιζόταν με παίκτη λιγότερο, να αναπληρώνει το κενό δίνοντας διπλό ρόλο στον τερματοφύλακα, που μπορούσε και να πιάνει την μπάλα με τα χέρια εντός περιοχής, αλλά και να παίζει «μέσα». Αυτό ήταν το «μπακότερμα». Μπακ και τερματζής, δύο σε ένα, πολλά χρόνια πριν τα αντίστοιχα σαμπουάν.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr

Ποδόσφαιρo LIFE Ελλάδα