Ο Χόσνι Μουμπάρακ είναι μόλις ο τέταρτος πρόεδρος της Αιγύπτου. Υπήρξε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης από το 1975 μέχρι το 1981, όταν και ανέλαβε καθήκοντα προέδρου, αμέσως μετά την δολοφονία του Σαντάτ. Ο τελευταίος ήταν αυτός που υπέγραψε το σύμφωνο ειρήνης μεταξύ της Αιγύπτου και του Ισραήλ και το πλήρωσε με τη ζωή του, καθώς δολοφονήθηκε από στρατιωτικούς.

Από το 1981 μέχρι σήμερα, ο Μουμπάρακ κατάφερε να κάνει την Αίγυπτο μία από τις πιο πλούσιες χώρες της αραβικής κοινότητας, την ίδια στιγμή όμως, που ο λαός πεινούσε και οι ελευθερίες του ήταν ελάχιστες. Το καθεστώς του Μουμπάρακ κατάφερνε να επιβιώνει επί σχεδόν τρεις δεκαετίες, κυρίως χάρη στην φιλοδυτική πολιτική του, ειδικά με τους Αμερικάνους, οι οποίοι στήριζαν με κάθε τρόπο τον Μουμπάρακ, επειδή αποτελούσε το δεκανίκι τους στον αραβικό κόσμο και πολύ περισσότερο στην ειρηνευτική διαδικασία που ακολουθείται στη Μέση Ανατολή. Με τα γνωστά αποτελέσματα.

Η σημερινή κατάσταση στην Αίγυπτο, δεν είναι προϊόν μίας ενστικτώδους αντίδρασης. Τα γεγονότα που προηγήθηκαν στην Αλγερία και την Τυνησία, αποτέλεσαν τον προπομπό των εξελίξεων, που δεν αφορά μονάχα σε κοινωνικό επίπεδο, αλλά και σε θρησκευτικό. Συνάμα με την στέρηση των ελευθεριών και την πείνα που μάστιζε τα περισσότερα κοινωνικά στρώματα τη στιγμή που η πλουτοκρατία συγκεντρωνόταν στα χέρια των ελάχιστων, ο λαός της Αιγύπτου συναντούσε και την μεταστροφή της χώρας σε ένα «κοσμικό» κράτος. Την ίδια στιγμή, με χρόνιες και συντονισμένες ενέργειες οι Ισλαμικές κοινότητες, όπως έκαναν σε πολλές χώρες της Ανατολής, εξέφραζαν εντός του πλαισίου, την στήριξή τους στις ασθενείς ομάδες, που εν προκειμένω ήταν και η μεγαλύτερη μάζα του πληθυσμού. Με έντονο κοινωνικό έργο, σίτισης, οικονομικής και πάσης φύσεως βοήθεια, οι Ισλαμιστές κατάφεραν να προσεταιριστούν τον κόσμο και να του προσφέρουν την εναλλακτική πρόταση, που ταυτιζόταν με την επιστροφή στις θρησκευτικές ρίζες.

Μέχρι που ο κόμπος έφτασε στο χτένι από την πολιτική Μουμπάρακ, ο οποίος από μεγάλο μέρος του πληθυσμού χαρακτηρίζεται μέχρι και «δικτάτορας». Ο κόσμος εξεγέρθηκε, οπλισμένος από τις πρόσφατες αναταραχές που σημειώθηκαν στην Αλγερία και την Τυνησία του αγαπημένου παιδιού των Δυτικών, Μπεν Αλί.

Η ανελευθερία, η ανέχεια, η πείνα και η φτώχεια, ασφαλώς και είναι στοιχεία ικανά να οδηγήσουν την κατάσταση στα άκρα και τις αναταραχές. Ωστόσο, οι ειδικοί επισημαίνουν, ότι όλες οι εξεγέρσεις που σημειώνονται εσχάτως στη Βόρεια Αφρική έχουν, εκτός των άλλων, κι έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα με τους Ισλαμιστές να αντιδρούν στα κοσμικά καθεστώτα που επιχείρησαν να δυτικοποίησουν χώρες όπου η θρησκευτική παράδοση και οι αρχές ήταν συνώνυμα της ζωής.

Αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά. Και κυρίως την αφύπνιση του Ισλαμικού τόξου και της περίφημης Ισλαμικής Δημοκρατίας στην οποία φαίνεται να εναντιώνεται ο δυτικός κόσμος και κυρίως οι Αμερικάνοι. Στην Τουρκία, ο «κοσμικός» Ταγίπ Ερντογκάν, παρά το γεγονός ότι δέχεται βολές στο εσωτερικό της χώρας, καταφέρνει και επιβιώνει, παρουσιάζοντας μία αρκετά ευέλικτη μορφή πολιτικής, σε άλλες χώρες όμως, η «έκρηξη» της Αιγύπτου μπορεί να ανάψει το φυτίλι. Ο Λίβανος, το Ιράν, η Συρία, συνολικά η Μέση Ανατολή, και διόλου απίθανο, η Σαουδική Αραβία, μπορεί να ακολουθήσουν. Με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τον υπόλοιπο κόσμο.

Το σίγουρο είναι ότι στο ψευτοδίλημμα «Κοσμικοί δικτάτορες, ή τρελαμένοι ισλαμιστές», που τεχνηέντως κατασκεύασαν Αμερικάνοι και Ισραηλινοί για να υποστηρίξουν επί χρόνια τα συμφέροντά τους στην ευρύτερη περιοχή, η απάντηση είναι μία και πλέον αδιαπραγμάτευτη για τον κάθε δυναστευμένο λαό: «Ελευθερία!!!!»

Δείτε κάποια σχετικά βίντεο:

Κοινωνία LIFE Φωτορεπορτάζ Διεθνή Βίντεο