Θυμάμαι πριν από δεκαπέντε και βάλε χρόνια την “παλιά γενιά” των δημοσιογράφων που ενθάρρυνε εμένα και τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου να μην χάνουμε χρόνο, να κάνουμε τα χαρτιά μας και να μπούμε στον ΠΣΑΤ.
Τότε είναι αλήθεια πως δεν καταλάβαινα και πολλά και έτρεξα να προλάβω και εγώ ώστε να μην μην πετάξω την ευκαιρία και δεν γίνω μέλος.
Τα χρόνια πέρασαν και δεν σας κρύβω ότι με την υπόθεση Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου έχω πάψει να ασχολούμαι στα σοβαρά. Ούτε στις ψηφοφορίες συμμετέχω , ούτε 60άρια για να πηγαίνουν κάποιοι ταξίδια σε πεντάστερα δίνω, ούτε τίποτα. Και πιστέψτε με δεν έχω κανένα “θέμα” με τα λεφτά. Τα πετάω (όταν τα έχω) για πλάκα δεξιά και αριστερά.
Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr