Το δικό του “αντίο” στον Ηλία Νικολακόπουλο, που έφυγε πριν λίγες ημέρες από τη ζωή, είπε ο Νίκος Χατζηνικολάου.
Ο γνωστός αναλυτής εκλογικών τάσεων και δημοσκοπήσεων πέθανε από ανακοπή σε ηλικία 75 ετών ενώ κολυμπούσε στην παραλία Αχλάδι της Σύρου.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο Ηλίας Νικολακόπουλος ενώ κολυμπούσε σε ύπτια στάση, ξαφνικά σταμάτησε να κινείται και ένα μικρό σκάφος έσπευσε για τις πρώτες βοήθειες. Toν ανέσυραν στην ακτή αναίσθητο και του έκαναν τεχνητή αναπνοή χωρίς αποτέλεσμα, ενώ και οι προσπάθειες ανάνηψης με απινιδωτή που του έκαναν οι άνδρες του ΕΚΑΒ αποδείχθηκαν μάταιες.
Η είδηση σόκαρε όλη την Ελλάδα και ο Χατζηνικολάου εμφανώς συγκινημένος έγραψε στα social media: «Αποχαιρετώ με μεγάλη συγκίνηση τον παλαιό φίλο και συνεργάτη Ηλία Νικολακόπουλο. Κορυφαίος επιστήμονας και υπέροχος άνθρωπος, ο καθηγητής Νικολακόπουλος δίδαξε ήθος και αξιοπρέπεια με τη ζωή του».
Ηλίας Νικολακόπουλος: Ποιος ήταν ο γκουρού των γκάλοπ που έφυγε από τη ζωή
Ο Ηλίας Νικολακόπουλος, που έφυγε από τη ζωή ενώ κολυμπούσε στη Σύρο, γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Λοζάνη.
Ο γκουρού των γκάλοπ -΄όπως πολλοί τον αποκαλούσαν καθώς από τη δεκαετία του '90 ξεκίνησε να «μυεί» τους Έλληνες στις δημοσκοπήσεις- πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη θεωρία των Πιθανότητων στο Πανεπιστήμιο του Παρισίου και το 1984 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του τμήματος νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το 1984 υποστήριξε στο ΑΠΘ (Τμήμα Νομικής) τη διδακτορική του διατριβή με θέμα «Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964».
Από το 1986 έως το 2014 δίδαξε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών (αρχικά ως λέκτορας και από το 2003 ως καθηγητής) και διετέλεσε επί 8 χρόνια υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία».
Το 1986 εξελέγη λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 2003 τακτικός καθηγητής.
Από το 1984 έως σήμερα έχει δημοσιεύσει επτά αυτοτελή έργα (τα δύο σε συνεργασία με άλλους), είχε την επιμέλεια έξι συλλογικών τόμων, ενώ τα δημοσιευμένα άρθρα του σε θέματα εκλογικής κοινωνιολογίας και πολιτικής ιστορίας ξεπερνούν τα 40.
Από 1975 έως το 1966 εργάστηκε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, με ειδικότερο αντικείμενο την εκλογική κοινωνιολογία και τις εμπειρικές έρευνες πολιτικής κουλτούρας (αρχικά ως επιστημονικός συνεργάτης και από το 1988 ως κύριος ερευνητής).
Έχει κατά καιρούς συνεργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα με το Centre d’ Etudes de la Vie Politique Francaise (CEVIPOF) στο Παρίσι, με το CIS (Centro de Investigaciones Sociologicas) στην Μαδρίτη, καθώς και με τα Πανεπιστήμια Βουδαπέστης και Μαδρίτης (Universita Autonoma).
Επί σειρά ετών συνεργαζόταν με τον τηλεοπτικό σταθμό Μega για την παρουσίαση των εκλογικών διαδικασιών.
Αρθρογραφούσε τακτικά σε ημερήσιες εφημερίδες («Τα Νέα» κ.λπ.) και διατηρούσε την εκπομπή ιστορικού περιεχομένου «Στο Κόκκινο».
Επίσης, υπήρξε πρόεδρος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ).
Με πληροφορίες από ΕΚΠΑ, Wikipedia