Με συγκίνηση περιγράφει ο αντιστράτηγος ε.α. Ιωάννης Μπαλτζώης την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 21/10, στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων, το σπίτι δηλαδή του μαυροσκούφη.

Όπως σημειώνει σε ανάρτησή του, έγινε μια σύζευξη της ιστορίας του Όπλου μας. Παρουσιάστηκε, παρουσία του Α/ΓΕΣ Αντγου Χαρ. Λαλούση, Τεθωρακισμένος Αξκος, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες η νεοδιοργανωθείσα Ίλη Ιππικού, με πρώτο Δκτη τον Ταξίαρχο ε.α. κ. Δημήτριο Στεργίου-Καψάλη, πρώην Δήμαρχο Πεντέλης επί 4 συνεχείς τετραετίες. Έγινε σύζευξη του ίππου και του άρματος, με επίδειξη και παρέλαση των ίππων και των αρμάτων του Ελληνικού Στρατού, καθώς και παρέλαση παλαιών οχημάτων Λέσχης φίλων στρατιωτικών οχημάτων. Και κατόπιν έγινε επίδειξη των αρμάτων με διάβαση κωλυμάτων.

Βλέποντας τα παλαιότερα άρματα , όπως της σειράς Μ να είναι πλήρως ανασκευασμένα και λειτουργικά (ιδιαίτερα τα Μ24 , Μ48, Μ48Α3-Α5 κλπ), όλους μας εμάς τους παλαιότερους που παρευρεθήκαμε στην εκδήλωση, πέρασαν από μπροστά μας τα χρόνια που υπηρετούσαμε, σε τεθωρακισμένες Μονάδες, με τα αγαπημένα μας σιδερένια θηρία, την χαλύβδινη ασπίδα του Έθνους, στην εκπαίδευση, στις ασκήσεις, στην συντήρησή τους, στις δυσκολίες, στις χαρές και λύπες που βιώσαμε. Η εκδήλωση έγινε από την ΓΕΣ/ΔΙΤ, με την έγκριση και στήριξη του κ. Α/ΓΕΣ. Και έρχονται ανακαινισμένοι και λειτουργικοί και άλλοι τύποι αρμάτων, όπως το Μ47, Μ48 κλπ.

Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων

Το κέντρο άρχισε να λειτουργεί αμέσως μετά τη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν μια ομάδα αξιωματικών και υπαξιωματικών, που εκπαιδεύτηκε το Φεβρουάριο του 1945 στις πρώτες εγκαταστάσεις της περιοχής σταθμού Λαρίσης στην Αθήνα, αποτέλεσε τον πρώτο πυρήνα. Λίγους μήνες αργότερα συγκροτήθηκε στο Γουδί, στη σημερινή έδρα της Στρατιωτικής Διοίκησης Αθηνών, το τμήμα εκπαίδευσης αξιωματικών και οπλιτών που ονομάστηκε Σχολή Τεθωρακισμένων.

Το Νοέμβριο του 1945 η σχολή μεταστάθμευσε στο Μενίδι, μετονομάσθηκε ΚΕΤΘ και υπήχθη στη διεύθυνση Ιππικού και Θωρακισμένων του ΓΕΣ. Το Σεπτέμβριο 1954 το κέντρο επέστρεψε πάλι στο Γουδί μέχρι τον Ιούλιο του 1975. Από τότε βρίσκεται στον Αυλώνα Αττικής σε μια έκταση 7.500 στρεμμάτων, 55 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα. Το στρατόπεδο "Μελίδη" χωρίζεται στο βόρειο και το νότιο τμήμα, με το πρώτο να περιλαμβάνει τις εγκαταστάσεις διοίκησης, στρατωνισμού και εκπαίδευσης και το δεύτερο πεδία βολής αρμάτων και φορητών όπλων, στίβους μηχανοδηγήσης και το συγκρότημα της διοικητικής μέριμνας.

Στο ΚΕΤΘ εκπαιδεύονται έξι ΕΣΣΟ κάθε χρόνο, που αντιστοιχούν σε 7.000 έως 7.500 στρατεύσιμους. Το κέντρο δεν χρησιμοποιείται μονάχα για την παροχή της βασικής εκπαίδευσης, αλλά και για την απονομή ειδικοτήτων. Έτσι, ανάλογα με την ειδικότητά τους οι στρατεύσιμοι μπορούν να παραμείνουν από 1 έως 3 μήνες μετά το τέλος της βασικής εκπαίδευσης. Στο στρατόπεδο στεγάζονται 2 επιλαρχίες βασικής και άλλες 2 ειδικής εκπαιδεύσεως, η σχολή αξιωματικών τεθωρακισμένων στην οποία υπάγεται και η σχολή εφέδρων αξιωματικών και η ίλη υποψηφίων βαθμοφόρων. Έτσι, σε πλήρη ανάπτυξη το ΚΕΤΘ αριθμεί γύρω στα 4.000 άτομα. Στο κέντρο γίνεται επίσης η συντήρηση των οχημάτων σε 1ο, 2ο και 3ο κλιμάκιο, ενώ αν είναι μεγαλύτερη η βλάβη επισκευάζεται στο εργοστάσιο του Βελεστίνου.

Εκπαίδευση σε εξομοιωτές

Επειδή η εκπαίδευση στα τεθωρακισμένα είναι πολυδάπανη και δημιουργεί φθορές στο υλικό, χρησιμοποιούνται εξομοιωτές για την εκπαίδευση στην οδήγηση και άλλοι για την εκπαίδευση στις βολές για τα βασικά άρματα που χρησιμοποιεί ο Ελληνικός Στρατός. Υπάρχουν εξομοιωτές για τα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, όπως επίσης και μια αίθουσα εκπαίδευσης για τα άλλα τροχοφόρα. Με μια διασπορά των εξομοιωτών στους μεγάλους σχηματισμούς σε διάφορα μέρη της χώρας δίνεται η ευκαιρία να γίνεται επαρκής συντήρηση της εκπαίδευσης.

Η εκπαίδευση διαρκεί 8 εβδομάδες και όλοι οι στρατεύσιμοι πρέπει να έχουν περάσει από τον εξομοιωτή 1 με 2 φορές. Ο εξομοιωτής αποτελείται από δυο καμπίνες οδηγήσεως μια για το Leopard και μια για το Μ-60, οι οποίες στηρίζονται σε ισάριθμες εξέδρες κινήσεως με 6 βαθμούς ελευθερίας που λειτουργούν με 2 υδραυλικές αντλίες. Κάθε καμπίνα ελέγχεται από το σταθμό ελέγχου εκπαιδευτού και αποτελούν ακριβή αντίγραφα των διαμερισμάτων οδηγού του άρματος, όπου οι διακόπτες και τα χειριστήρια είναι τα ίδια και λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Η εικόνα που βλέπει ο οδηγός μέσα είναι πανοραμική και καλύπτει γωνία 120 μοιρών, ενώ υπάρχουν ακόμα ο πίνακας διανομής ισχύος, ο βοηθητικός πίνακας οργάνων οδηγού και ο κύριος πίνακας οργάνων οδηγού. Ο εκπαιδευτής παίζει το ρόλο του αρχηγού πληρώματος με σύστημα αμφίδρομης επικοινωνίας και δυνατότητα καταγραφής των συνομιλιών, ενώ στον εκτυπωτή του συστήματος εκτυπώνονται τα αποτελέσματα των εκπαιδευομένων και μετά γίνεται η κριτική τους.

Κάθε εκπαιδευόμενος μπορεί να οδηγήσει στην καμπίνα του εξομοιωτή σε καταστάσεις μέρας, νύχτας, με φώτα τη νύχτα και ανοιχτή τη θυρίδα, ή με κλειστή και παθητικό περισκόπιο, ομίχλη, βροχή, περιορισμένης ορατότητας, σε γρασίδι, σε χώμα, σε άσφαλτο. Υπάρχουν αντικειμενικοί σκοποί στην εκπαίδευση: οδήγηση σε συνθήκες μάχης με πραγματικά πυρά και σε σχηματισμό αρμάτων ή μόνος του, διεύλευση εμποδίων, φόρτωση άρματος σε αρματοφορέα, σε σιδηρόδρομο, διάφορες κινήσεις και απεριόριστες δυνατότητες. Κατά μέσο όρο εκπαιδεύονται 250 οδηγοί ανά ΕΣΣΟ για τους δυο τύπους των αρμάτων, σε 4 διαφορετικά σενάρια.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο εξομοιωτής εκπαίδευσης των πυροβολητών και των αρχηγών πληρωμάτων, με δυνατότητα εκπαίδευσης ταυτόχρονα πυροβολητών και αρχηγών για 6 άρματα (σύνολο 12 άτομα). Πρόκειται για εξομοιωτή διαδικασίας βολής όπου οι νεοσύλλεκτοι εκπαιδεύονται σε όλες τις ενέργειες που πρέπει να κάνουν προκειμένου να εκτελέσουν βολή. Η καμπίνα είναι και εδώ ίδια με το άρμα μάχης και εν προκειμένω ο πυροβολητής εκτελεί μια άσκηση με πολλαπλούς στόχους. Βλέπει μέσα από το σκοπευτικό σαν να ήταν μέσα στο άρμα μάχης και κάνει όλες τις κινήσεις προκειμένου να τους χτυπήσει. Κατά την εκπαίδευση δημιουργούνται διάφορα προβλήματα ανάλογα με το σχεδιασμό της ασκήσεως, όπως βλάβες στο σύστημα της υδραυλικής που υποχρεώνουν τον εκπαιδευόμενο να προβεί στις αντίστοιχες ενέργειες για να εγκλωβίσει το στόχο με εφεδρικό σύστημα. Η εκπαίδευση διαρκεί 36 ώρες.

Εκπαίδευση στο πεδίο βολής

Στο πεδίο βολής εξοικειώσεως των αρμάτων μάχης εκπαιδεύονται οι αξιωματικοί, οι μόνιμοι υπαξιωματικοί και οι υποψήφιοι έφεδροι αξιωματικοί. Εδώ μαθαίνουν να χειρίζονται τα όργανα του άρματος, να σκοπεύουν και να εκτελούν όλη τη διαδικασία βολής, την οποία όμως εκτελούν με το συζυγές πολυβόλο. Αντικειμενικός σκοπός η εκπαίδευση στα όργανα σκοπεύσεως και παρατηρήσεως και η εκπαίδευση διαρκεί γύρω στις 8 βδομάδες, δηλαδή καθόλο το διάστημα της παραμονής των στρατευμένων στη σχολή αξιωματικών τεθωρακισμένων. Πριν πάνε να κάνουν πραγματική βολή με πυροβόλο, περνάνε από όλες τις θέσεις εναλλάξ αρχηγός, πυροβολητής, γεμιστής.

Τα πληρώματα στο τέλος της εκπαίδευσης περνάνε στο στίβο κωλυμάτων, όπου η δυσκολία είναι αρκετά μεγάλη και για το λόγο αυτό γίνεται μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης των 8 εβδομάδων. Τα πρώτα τρία εμπόδια είναι ανάλογα με την κλίση το ένα 40 μοίρες το άλλο 50 και το τρίτο 60% μοίρες που είναι και το μέγιστο. Υπάρχει επίσης το κατακόρυφο εμπόδιο που το άρμα περνάει ύψος 90 εκατοστών και η τάφρος με μέγιστο πλάτος 2,59 μέτρα. Τέλος υπάρχει και ένα υδάτινο κώλυμα 1,20 μέτρα.

Ιωάννης Μπαλτζώης Εθνική Άμυνα