Συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και τον Αλέξη Μίχα έδωσε ο Απόστολος Γκλέτσος. Ο ηθοποιός αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στο Τμήμα Ηθών, στον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, στο πρότυπο του σκληρού αρσενικού που είχε καθιερώσει, αλλά και στις αποκαλύψεις για την προσωπική ζωή.
«Χρειάζονται πολλά χρήματα για γίνει πλέον το Τμήμα Ηθών, το μπάτζετ δεν υπάρχει. Με στενοχωρεί, αλλά άμα είναι να βγει τσουρούτικο, καλύτερα να μη γίνει. Δεν ήμασταν εμείς οι πρωταγωνιστές στο Τμήμα Ηθών, αλλά το σενάριο», είπε αρχικά ο Απόστολος Γκλέτσος.
Για τις ανάγκες ενός σίριαλ, ο Απόστολος Γκλέτσος είχε ταξιδέψει στην Αίγυπτο μαζί με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ: «Εκεί τα είπαμε όλα. Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ αγαπούσε παθολογικά την Αλίκη Βουγιουκλάκη και λάτρευε τον γιο του».
Ο Απόστολος Γκλέτσος είπε στη συνέχεια: «Δεν είμαι πολιτικός με την έννοια ότι βιοποριζομαι από αυτό. Δεν είμαι σαν αυτούς που δεν έχουν κολλήσει ένα ένσημο όλη τους τη ζωή. Όταν ήμουν δήμαρχος μου ζήτησαν για ρουσφέτι μία νύφη, ο γάμος πέτυχε. Το πρότυπο του σκληρού αρσενικού το καθιέρωσα, γιατί αυτό έλειπε, εγώ είδα το κενό. Τώρα πια δεν λειτουργώ με το ένστικτο, δυστυχώς, όμως, γιατί ήταν αλάθητο».
Για τις αποκαλύψεις που είχε κάνει για την προσωπική του ζωή στο «Βράδυ», ο Απόστολος Γκλέτσος είπε: «Δεν ήταν λάθος οι αποκαλύψεις αυτές. Εγώ είμαι ταγός, είμαι το κριάρι που μπαίνει μπροστά. Τι θα πει τώρα το κάθε τσ…λι, ο κάθε καημένος και η κάθε κακομοίρα… Ότι “ο Γκλέτσος είναι αδ…φή” ή ότι “ο Γκλέτσος τον π…νει”. Εγώ είμαι ταγός, είμαι μπροστάρης, εγώ ήρθα για να διοικήσω».
Στη συνέχεια ο Απόστολος Γκλέτσος είπε: «Είμαι κατά της υιοθεσίας για τον καθένα. Όταν η ελληνική πολιτεία θα μπορεί να ελέγχει τι και πως, τότε θα το ξανασυζητήσουμε. Στα προσωπικά μου είμαι σε αναστολή. Για να πέσει κάποιος στα πατώματα δεν γίνεται να μην πέσει και ο άλλος».
Κλείνοντας, ο Απόστολος Γκλέτσος ανέφερε: «Όταν προσβάλλεται η καρδιά, είναι κάτι που το κουβαλάς και πορεύεσαι με αυτό προσέχοντας. Σε ηλικία 35 ετών έκανα γυμναστική στο διάδρομο και ξύπνησα στο νοσοκομείο. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ο θάνατος. Δεν τον φοβάμαι πια».