Εμείς δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιόν είχε στο μυαλό του (ούτε έχει σημασία αν και ποιόν υποπτευόμαστε ότι εννοεί) όταν έλεγε «δεν τους αξίωσε ο Θεός να κάνουν οικογένεια», όμως τέτοιες κουβέντες δεν λέγονται ούτε στα ίσια, ούτε με υπονοούμενα.

Δεν γίνεται, δηλαδή, να κατηγορείς κανέναν με τέτοιο κτύπημα κάτω από την μέση. Στο περιθώριο, λοιπόν, ο Καλόπουλος δεν μπήκε από κανέναν. Μόνος του μπαίνει έτσι όπως μιλάει. Κι απορούμε πώς ξεστόμισε τέτοιο πράγμα.

Υπενθυμίζουμε ότι όσοι οπαδοί της ΑΕΚ ανάρτησαν κάποτε εκείνο το περιβόητο πανό για τον Μπάγεβιτς δέχθηκαν πυρά απ’ όλο τον κόσμο. Το ίδιο με αυτό που κάνανε κάποιοι ηρακληδείς πρόσφατα κατά του Πιλάβιου.

Και χίλια δίκια να είχε ο Καλόπουλος, δεν θα έπρεπε να ξεφύγει τόσο. Μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο, μπορεί να έχει κάθε λόγο να ξεσπάσει, όμως εκτέθηκε ανεπανόρθωτα. Το έχασε το όποιο δίκιο μπορεί να είχε (είχε;).

Και δεν σεβάστηκε ούτε αυτούς που τον βράβευσαν. Δεν γίνεται, δηλαδή, να σε καλούνε σε μια εκδήλωση κι εσύ να την τινάζεις στον αέρα βγάζοντας τόση κακία.

Από εκεί και πέρα, βέβαια, ο Καλόπουλος περνάει στην διαιτητική ιστορία σαν ο ρέφερι που συνέδεσε το όνομά του με το πιο σκανδαλώδες ντέρμπι αιωνίων, μετά απ’ αυτό του Παπουτσέλη. Ο διαιτητής συζητιόταν επί μήνες, ενεπλάκη το όνομά του πιο μετά με την ιστορία των στημένων, ενώ επανήλθε με το ζόρι και με το που ξαναπάτησε το γήπεδο σε χορτάρι έγιναν επεισόδια.

Ας θυμηθούμε, λοιπόν, με την ευκαιρία τα δυο τελευταία του παιχνίδια με τα σχετικά βιντεάκια.