Το μεγαλύτερο έλλειμμα της χώρας μας δεν είναι το δημοσιονομικό, είναι το έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας.

Η χώρα μας, στην πιο κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας της, δεν έχει πολιτική ηγεσία. Δυο χρόνια τώρα, Παπανδρέου, Βενιζέλος, Σαμαράς και Παπαδήμος παίζουν παιχνίδια στις πλάτες του ελληνικού λαού, εκβιάζουν και ψεύδονται.

Τη δική τους αδυναμία να διαπραγματευτούν και να υπερασπιστούν το συμφέρον του λαού και του τόπου, το μετατρέπουν σε χυδαίο εκβιασμό εις βάρος του ελληνικού λαού.

Ό,τι μας έχουν πει, ό,τι μας έχουν υποσχεθεί, δυο χρόνια τώρα, αποδείχτηκε ψευδές.

Μας έκρυψαν την απόφαση για προσφυγή στο ΔΝΤ και αργότερα μας υποσχέθηκαν ότι το 2011 θα βγούμε στις αγορές. Κάθε φορά που έπαιρναν σκληρά μέτρα δεσμευόντουσαν ότι είναι η τελευταία. Κάθε φορά στο όνομα της σωτηρίας της χώρας, αποφάσιζαν ισχυρότερη δόση θανάτου για την οικονομία και το λαό, παρακάμπτοντας τον ίδιο το λαό, βάζοντας τη δημοκρατία στο γύψο.

Το Νοέμβρη μας είπαν ένα ακόμη ψέμα για να παρακάμψουν τη λαϊκή οργή, ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου θα είναι προσωρινή, δεν θα φέρει νέα μέτρα και θα οδηγήσει τον τόπο σε εκλογές στις 19 Φλεβάρη.

Σήμερα μας λένε το μεγαλύτερο και εγκληματικότερο από όλα τα ψέματα, ότι ψηφίζουν τη νέα Δανειακή Σύμβαση για να αποφύγουν την άτακτη χρεοκοπία.

Ήρθε η ώρα ο ελληνικός λαός να μάθει όλη την αλήθεια. Το μνημόνιο δεν απέτυχε. Το μνημόνιο πέτυχε γιατί είχε σαν στόχο τη φτωχοποίηση των Ελλήνων και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Τώρα βρισκόμαστε στο δεύτερο στάδιο ενός προμελετημένου εγκλήματος. Η έγκριση του νέου πακέτου μέτρων και της νέας δανειακής σύμβασης όχι μόνο δε θα μας σώσει από την άτακτη χρεοκοπία, αλλά θα τη φέρει ακόμα πιο κοντά και με δυσμενέστερους όρους.

Φορτώνουν το λαό με ακόμα περισσότερα δισεκατομμύρια δυσβάσταχτου χρέους, μετατρέπουν το σύνολο του χρέους στο αγγλικό δίκαιο και δίνουν πολύτιμο χρόνο στους εταίρους μας για να μας ξεφορτωθούν με το μικρότερο δυνατό κόστος.

Δεν είναι δυνατόν το να μην πληρωθούν οι ομολογιούχοι το Μάρτιο να ονομάζεται χρεοκοπία και το 1 εκατομμύριο άνεργοι να ονομάζεται σωτηρία της χώρας.
Αν αποδεχτούμε αυτό το πακέτο, η χώρα θα βρεθεί ακόμα πιο αποδυναμωμένη οικονομικά, νομικά, κοινωνικά απέναντι στο ενδεχόμενο της πτώχευσης.

Και το πιθανότερο θα βρεθεί ένα ακόμη βήμα πιο κοντά στην έξοδο από την ευρωζώνη που θα είναι εφικτή, όταν οι εταίροι μας, έχοντας κερδίσει χρόνο θα έχουν προστατευτεί και θα επιλέξουν να το πράξουν.

Και τότε όλοι αυτοί που σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τη χρεοκοπία θα βρίσκονται σε άλλη χώρα, εκεί όπου άλλωστε έχουν μεταφέρει και το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας τους.

Κάποιοι από αυτούς που μας κυβερνάνε, βέβαια, μας έχουν προειδοποιήσει ότι είναι Έλληνες με δυνατότητα επιλογής. Η συντριπτική πλειοψηφία όμως, όσων ζούμε σε αυτή τη χώρα, δεν έχουμε δυνατότητα επιλογής. Θα ζήσουμε σε αυτή τη χώρα και θα υποστούμε τις συνέπειες.

Έχουμε, λοιπόν, χρέος και ευθύνη να αποτρέψουμε τη χρεοκοπία του λαού και τη λεηλασία της χώρας. Έχουμε χρέος να αποτρέψουμε την παράδοση της χώρας στη διεθνή τοκογλυφία. Έχουμε χρέος να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία και την εθνική μας κυριαρχία. Έχουμε χρέος να υπερασπιστούμε τις επόμενες γενιές.

Πράξη εθνικής ευθύνης είναι η απόρριψη της δανειακής σύμβασης, είναι η απόρριψη των νέων μέτρων που θα βυθίσουν το λαό μας στη δυστυχία.
Πράξη εθνικής ευθύνης είναι το μεγάλο όχι. Ένα όχι που θα μετατόπιζε την εστία της κρίσης εκεί που ακριβώς βρίσκεται, στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Ένα όχι που θα ανάγκαζε τη Δευτέρα το πρωί την ευρωπαϊκή ηγεσία να αντιμετωπίσει τη φωτιά που καίει σε όλη την Ευρώπη, όχι θυσιάζοντας τους Έλληνες και εξαφανίζοντας την Ελλάδα, αλλά μπαίνοντας μπροστά στο πραγματικό δίλλημα: Θα είναι η Ευρώπη η ήπειρος των μνημονίων, της φτώχειας και της κοινωνικής κόλασης ή η ήπειρος της κοινωνικής προστασίας, της ανάπτυξης και της ευημερίας;

Όσοι λένε ότι αυτός ο δρόμος που προτείνουμε έχει ρίσκο είτε δεν έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της αποτυχίας των μνημονίων, είτε έχουν βαθύτερο συμφέρον να προχωρήσει αυτό το σχέδιο της καταστροφής.

Είναι οι ίδιοι που απέρριπταν διαρκώς τις εναλλακτικές μας προτάσεις για επιθετική διαπραγμάτευση, για ευρωομόλογο, για αναστολή πληρωμών την ίδια στιγμή που θεωρούσαν το μνημόνιο ευλογία και ευκαιρία για μεταρρυθμίσεις προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Όλων αυτών δηλαδή που σήμερα βρίσκονται στο απυρόβλητο, όταν η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας στενάζει.

Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι αυτό το πολιτικό σύστημα που σήμερα καταρρέει μπορεί να πάρει αποφάσεις εθνικής ανάτασης. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι αυτή η Βουλή της ντροπής που μας έφερε ως εδώ μπορεί να ανταποκριθεί στη λαϊκή επιταγή και στο εθνικό καθήκον.

Γνωρίζουμε όμως καλά την ιστορία αυτού τόπου και ξέρουμε, πραξικοπήματα έχει περάσει πολλά, ακόμα και περιόδους κατάλυσης της κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας έχουμε περάσει. Στο τέλος όμως, τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα ο λαός.

Η ευθύνη ανήκει στους πολίτες, σε όλους μας, ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση. Τώρα είναι η ώρα της πλατιάς πατριωτικής, δημοκρατικής ενότητας. Τώρα είναι η ώρα για τη μεγάλη ανατροπή.

Τώρα είναι η ώρα η Ελλάδα από πειραματόζωο να γίνει πρωταγωνιστής προοδευτικών εξελίξεων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Με ένα νέο συνασπισμό εξουσίας δεν θα αναγνωρίσουμε τις παράνομες και αντισυνταγματικές δανειακές συμβάσεις, θα ξηλώσουμε ένα-ένα τα μέτρα διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας.
Καλούμε τον ελληνικό λαό να πάρει την τύχη στα χέρια του και να αποτρέψει την κατάλυση της δημοκρατίας στον τόπο που γεννήθηκε.

Αλέξης Τσίπρας