Όχι να το παινευτώ, αλλά ήμουνα από τους πρώτους Έλληνες τουρίστες στην Αλβανία! Μιλάμε τώρα για Φεβρουάριο του 1987, έξι ολόκληρους μήνες πριν από την άρση της εμπολέμου καταστάσεως, που γέννησε το κατάπτυστο σύνθημα «Παπούλια, προδότη, Αλβανέ». Κανονικά, λοιπόν, έπρεπε να μας μπιστολίσουν στα σύνορα, αλλά έλα που είχε χαλαρώσει η φασούλα και αφήνανε οι γείτονες να περνάνε τουριστικά γκρουπ με το λεωφορείο. Πρέπει να είχαν μπουκάρει καμιά δεκαριά στη ζούλα πριν από το δικό μας, εμείς πήγαμε ως Σύλλογος Δυτικομακεδόνων απ’ τα Τρίκαλα, μια πενηνταρού όλοι και όλες μαζί, μέσα ο μπαμπάς, η μαμά, ο υπογράφων και η φιλομαθής κολλητή μου η Μαρία από τη Σαλονίκη που ήθελε να εξερευνήσει αυτόν τον άγνωστο πλανήτη πίσω απ’ το μυστεριόζικο παραπέτασμα του Χότζα και του Αλία…

Διαβάστε το άρθρο του Χρήστου Ξανθάκη στο newpost.gr