Ποιον κοροϊδεύετε ρε;

Κάποιοι εξακολουθούν να παίζουν με τη νοημοσύνη μας. Κάποιοι γουστάρουν το χάος στο ποδόσφαιρο, κάποιοι δεν θέλουν να εξαφανιστούν από τις εξέδρες συγκεκριμένα άτομα. Και φυσικά καταδικάζουν τα έκτροπα και εύχονται να φτιάξουν μια μέρα τα πράγματα. Είναι να γελάει κανείς…

Δεν χρειάζετε να ξετυλίξουμε όλο του κουβάρι της βίας. Ας μείνουμε στα τρία τελευταία ραντεβού Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Πέρυσι στο Καραϊσκάκη, φέτος στον τελικό κυπέλλου μπάσκετ και στο χθεσινό ντέρμπι.

Στο περσινό ντέρμπι του Καραϊσκάκη λοιπόν, με το σφύριγμα της λήξης μπήκαν κάποιοι οπαδοί στο γήπεδο. Είτε μπήκαν να πανηγυρίσουν, είτε να δείρουν, η ουσία είναι ότι βρέθηκαν σε ένα σημείο που απαγορευόταν να βρίσκονται. Έγινε, ό,τι έγινε, πέσανε τα ...κλωτσομπουνίδια και όλοι πήγαν σπίτι τους ανενόχλητοι. Πόσες συλλήψεις έγιναν, αλήθεια; Σε πόσους από αυτούς τους οπαδούς έκλεισε οριστικά η πόρτα των γηπέδων. Σε πόσους;;;

Πριν από λίγες μέρες είχαμε τον τελικό του μπάσκετ. Σε ένα κλειστό γηπεδάκι με τον …συγκλονιστικό αριθμό των 900 πράσινων και 900 κόκκινων οπαδών. Οι ηλεκτρονικοί πίνακες και οι εκφωνητές μας ζάλισαν για την παρουσία κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης στο γήπεδο. Πολύ ωραία…

Περίπου 30 φωτοβολίδες με πιστόλι έκαναν τη διαδρομή από το ένα πέταλο στο άλλο. Την ώρα της προθέρμανσης, αλλά και του αγώνα οι παίκτες έβλεπαν πάνω από τα κεφάλια τους να περνούν λάμψεις, λες και βρίσκονταν Πάσχα στον... ρουκετοπόλεμο στο Βροντάδο! Με γυμνό μάτι μπορούσες να δεις ποιος έριχνε κάθε φορά, πόσο μάλλον με το περιβόητο κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης της αστυνομίας!

Πέρα απ’ αυτό, δύο φορές οι "αξιωματικοί" των οργανωμένων των δύο αντιπάλων (πασίγνωστοι σε όποιον ασχολείται έστω και ελάχιστα), ήρθαν face to face με αποτέλεσμα να πέσουν μερικές μπουνιές. Τη μία στο κέντρο του γηπέδου την ώρα της προθέρμανσης, και τη δεύτερη έξω από το μπαρ την ώρα του ημιχρόνου. Μπροστά στους επίσημους. Εδώ δεν ρωτάμε πόσοι συνελήφθησαν, ρωτάμε αν έστω και ΕΝΑΣ οδηγήθηκε εκτός γηπέδου; Έτσι απλά, χωρίς περαιτέρω συνέπειες.

Ποιος αναγνωρίστηκε από τις κάμερες; Τι νόημα έχουν τα ονομαστικά εισιτήρια και οι ταυτότητες; Οι μισοί, άλλωστε, δεν είχαν μπει καν με τις δικές τους.

Ερχόμαστε και στο χθεσινό καραγκιοζιλίκι. Μιλάμε για τα πιο αναμενόμενα όλων των εποχών. Ο Σκύλος είχε προειδοποιήσει από την πρώτη στιγμή. Μάλλιασε η γλώσσα μας να τα λέμε και να τα ξαναλέμε. Αν υπήρχε ειδικό στοίχημα θα είχε… φραγή από μέρες!

Ήρθε η μέρα του αγώνα. Οι γνωστοί-πασύγνωστοι (και όχι άγνωστοι όπως συνηθίζουμε να λέμε) πήγαν στο γήπεδο οπλισμένοι σαν αστακοί! ΓΙΑΤΙ ΤΟΥ ΤΟ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ; Κάποιοι λένε ότι είχαν κρύψει τα πολεμοφόδια στο ΟΑΚΑ από προηγούμενες μέρες; ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ; Ποιος του άφησε; Ποιος έλεγξε την περιοχή χθες το πρωί;

Αυτοί λοιπόν οι 300-400, που ήξεραν τι ήθελαν και τι έκαναν και το έκαναν ολόσωστα όπως αποδείχτηκε, άρχισαν το «πάρτι» με τα ματ πριν το ματς. Επειδή οι ΙΔΙΟΙ γούσταραν, σταμάτησαν και μπήκαν στο γήπεδο. Στο ημίχρονο άρχισαν πάλι. Επειδή οι ΙΔΙΟΙ γούσταραν σταμάτησαν μετά από καμιά ωρίτσα. Και φυσικά μόλις πατήσαμε το 80’ επειδή οι ΙΔΙΟΙ γούσταραν σφύριξαν τη λήξη. Έτσι απλά…

Όταν εδώ και τόσους μήνες η αστυνομία προστατεύει με ζήλο, ξύλο και αυταπάρνηση την ελληνική βουλή, όταν καταφέρνει να "σπάει" για πλάκα χιλιάδες διαδηλωτές, όταν συλλαμβάνει όσους θέλει και όποτε θέλει (ακόμη και πριν καν φτάσουν στο τόπο της πορείας), όταν επιβάλει το νόμο της με τόση ευκολία κόντρα σε πλήθος κόσμου διασκορπισμένου στους δρόμους, τότε πώς διάολο ξεφτιλίζεται κάθε φορά από μια χούφτα χουλιγκάνους, "μαντρωμένους" στα στενά όρια ενός γηπέδου;

Ποιον πάτε να κοροϊδέψετε ρε; Πόσο σανό νομίζετε τελικά ότι μασάει ο κόσμος;