Ο Μαστρομανέλος καθόταν στο ...ρεζερβέ τραπέζι του στον καφενέ του Μπάφα κι έπινε τσίπουρα με τον Πέτρο της Κουφής και κάτι άλλους χαραμοφάηδες, όπως ο Ντούζας με το τρίκυκλο κι ο Στέφας ο τσομπάνης, που δεν ξέρω πότε σαλάγαγε το κοπάδι, αφού ο κώλος του είχε βγάλει ρίζες στην καρέκλα. Εμείς, χαραμοφάηδες σε εκπαίδευση, καθόμασταν παραδίπλα και περιμέναμε να σχολάσει ο Δεμπασκαλάς για να μας πάει βόλτα με το Ούνο. Εγώ, δηλαδή, περίμενα, γιατί ο Φώτης δεν είχε καθόλου υπομονή. «Θα τελειώνεις, ρε, καμιά ώρα; Μας περιμένουν η Θέκλα και η Φλώρα», τον ρώτησε κι ενώ ο Δεμπασκαλάς σέρβιρε στη συνηθισμένη του απάντηση –«δεν πας καλά»- μαζί με τα τσίπουρα στην παρέα του Μαστρομανέλου, εγώ σκεφτόμουν πού διάβολο πάει ο Φώτης και βρίσκει γυναίκες! Μα και Θέκλα και Φλώρα στο ίδιο πακέτο; Χαθήκανε οι Μαρίες και οι Παναγιώτες; Η αλήθεια είναι πως η Παναγιώτα όντως είχε χαθεί, με αποτέλεσμα να βγαίνω -πάλι- από ερωτική απογοήτευση. Οπότε έψαξα στον Καζαμία του Μπάφα το εορτολόγιο, βρήκα πότε είναι της Αγίας Θέκλας (της Αγίας Φλώρας δεν βρήκα) και ήμουν έτοιμος για νέες περιπέτειες. Θέκλα; Θέκλα. Τι να κάνουμε...
Διαβάστε την υπόλοιπη ρετρό ιστορία στο Gazzetta.gr